Πρόσκληση για δείπνο σε αγνώστους

Πρόσκληση για δείπνο σε αγνώστους

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στο μικρό διαμέρισμα στην Τσάινα Τάουν η Λίζα Λάρσον έμοιαζε ήρεμη καθώς έκοβε τα μανιτάρια και μαγείρευε ένα δείπνο για 14 άτομα. Τα είχε όλα κανονίσει μέσα από την εφαρμογή AirDine, η οποία επιτρέπει στους χρήστες να πληρώνουν κάποιο αντίτιμο προκειμένου να γευματίσουν στα σπίτια αγνώστων και μετά να βαθμολογούν την εμπειρία.

Η εφαρμογή ξεκίνησε από τη Σουηδία αλλά κατέκτησε και τις ΗΠΑ και άλλα μέρη του κόσμου. Η κυρία Λάρσον, ζωγράφος από τη Σουηδία, ετοιμαζόταν να παραθέσει το πρώτο της δείπνο.

Παραμένει, ωστόσο, επί του παρόντος άγνωστο αν η AirDine και οι υπόλοιπες παρόμοιες εφαρμογές θα βρουν ανταπόκριση στο κοινό. Αν και άλλες εταιρείες τα κατάφεραν καλά στις μεταφορές (Uber), στις ενοικιάσεις κατοικιών (Airbnb), όπως εξάλλου και στην εκτέλεση διαφόρων καθηκόντων (TaskRabbit), η AirDine, η EatWith και η Feastly προσπαθούν να μάθουν τα μυστικά της κοινωνικής κουζίνας. Ηδη πολλές εφαρμογές που ειδικεύονταν σε τέτοιου είδους υπηρεσίες έχουν κλείσει και η κατάσταση μοιάζει μελανή. Το πρόβλημα, μάλιστα, δεν είναι να βρεθούν οικοδεσπότες που να θέλουν να ταΐσουν αγνώστους, αλλά να βρεθούν οι συνδαιτυμόνες για αυτά τα δείπνα.

Πώς λειτουργούν

Οι εταιρείες του τομέα προσεγγίζουν το θέμα από διαφορετικές πλευρές. Η EatWith, για παράδειγμα, εστιάζει το ενδιαφέρον της στους ταξιδιώτες με γεύματα σε 200 πόλεις. H Feastly χρησιμοποιεί επαγγελματίες μαγείρους για να προετοιμάσουν τα γεύματα, ενώ η AirDine ζητάει από τους οικοδεσπότες να φτιάξουν συγκεκριμένα εδέσματα και να γεμίσουν το τραπέζι τους με ξένους. Αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι προσπαθούν να βγάλουν χρήμα κατά τον ίδιο τρόπο. Οι εταιρείες λαμβάνουν ένα ποσοστό από τα χρήματα που οι οικοδεσπότες χρεώνουν στους «προσκεκλημένους», κάτι που βρίσκεται απολύτως στη διακριτική τους ικανότητα.

Η κυρία Λάρσον χρέωσε δέκα δολάρια τον κάθε επισκέπτη της, ενώ η EatWith και η Feastly χρεώνουν συνήθως 80 δολάρια ή και περισσότερα. Επίσης η συμμετοχή στις εταιρείες αυτές για κάθε ενδιαφερόμενο είναι δωρεάν.

Βέβαια οι ειδικοί, όπως ο επενδυτής Σάιμον Ρόθμαν, η εταιρεία του οποίου επένδυσε οκτώ εκατομμύρια δολάρια στην EatWith το 2014, υποστηρίζει ότι καταλαβαίνει γιατί οι συμμετέχοντες σε αυτά τα δείπνα διστάζουν.«Ο οικοδεσπότης έχει ένα αίσθημα ελέγχου», λέει. «Μπορεί να απορρίψει ακόμη και κάποιους από τους “καλεσμένους” του. Η ιδέα τού να πηγαίνεις σε ένα ξένο σπίτι για να φας είναι κάτι το διαφορετικό».

Πολιτισμικό χάσμα

Πολλά από τα προβλήματα είναι και πολιτισμικά. Ο Σαγκίφ Οφέκ, ο οποίος έφερε στις ΗΠΑ την εταιρεία και εφαρμογή HomeDine από το Ισραήλ το 2013, λέει ότι στη χώρα του ήταν συνηθισμένο οι οικοδεσπότες να προσκαλούν στο σπίτι τους άλλους.

«Ανακάλυψα ότι στις ΗΠΑ ο κόσμος προστατεύει περισσότερο τον προσωπικό του χώρο», λέει. Αφού δοκίμασε τη HomeDine, με περιορισμένη επιτυχία στο Σαν Φρανσίσκο, μεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου βρήκε ότι ο κόσμος ήταν πιο κοινωνικός και ανοικτός. Το πρόβλημα, όμως, βρισκόταν στα ακίνητα, καθώς τα σπίτια «είχαν πάρα πολύ μικρές κουζίνες, όπου δεν μπορούσες να μαγειρέψεις τίποτα». Ο Οφέκ έκλεισε τη HomeDine το 2014.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή