Η Νένα Κοκκινάκη, φιλόλογος, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει εκδώσει μυθιστορήματα, μελέτες και βιβλία για παιδιά. Συνεργάζεται με την εφημερίδα «Καθημερινή» ως κριτικός βιβλίου. Για το βιβλίο της «Πηνελόπη Δέλτα, Η ζωή της σαν παραμύθι» έχει τιμηθεί με Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά (2008). Το τελευταίο της μυθιστόρημα «Η χελώνα της Αφροδίτης» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Αυτή την εποχή διαβάζω τη «Βιογραφία της Γεωργίας Σάνδη» του Αντρέ Μορουά. Στο κρεβάτι μου ωστόσο υπάρχουν μερικά απολαυστικά βιβλία που σπάνια αποχωρίζομαι. Συγγραφείς τους, οι Στέφαν Τσβάιχ, Γιόζεφ Ροτ, Μάλκολμ Μπράντερι και απαραίτητα «Η μικρή Μπιζού» του Μοντιανό. Στο πλάι πάντα κάποια βιβλία του Μ. Καραγάτση.
Ποιος ήρωας/-ίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Κατά καιρούς έχω ταυτιστεί με λογοτεχνικούς ήρωες, ειδικά όταν ο δημιουργικός μηχανισμός του γράφοντος τους ανάγει στο υπαρκτό της πραγματικότητας. Με άλλα λόγια ταυτίζομαι με ήρωες αυθεντικούς. Η εμπειρία είναι πραγματικά συγκλονιστική.
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Σε κάποιο χώρο συνάντησης ψυχών θα ήθελα να δειπνήσω με τον Μ. Καραγάτση. Να αφεθώ στην απόλαυση να τον ακούω να με κρίνει με το βιτριολικό χιούμορ του για όσα τόλμησα να γράψω για τον ίδιο και το έργο του.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας συγκίνησε;
Η ποίηση της Αγγελικής Σιδηρά στην τελευταία συλλογή της με τίτλο «Silver Alert».
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Δεν πρόκειται ακριβώς για ντροπή. Είναι η αμηχανία που μου προκαλεί η διαπίστωση της αναγνωστικής ανεπάρκειας. Πώς όμως είναι δυνατόν να έχει κανείς διαβάσει ολόκληρη την κλασική λογοτεχνική παραγωγή;
Θα μας συστήσετε τη «Χελώνα της Αφροδίτης»;
Η «Χελώνα της Αφροδίτης» είναι μια περιδιάβαση στην κλασική Αθήνα λίγο πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Πρωταγωνιστές, ο γλύπτης Φειδίας, ο Περικλής, η Ασπασία, ο Αλκιβιάδης. Πλάι τους διάφορα επινοημένα πρόσωπα, με κυριότερη ηρωίδα τη Μυρτάλη, αυλητρίδα από την Πριήνη, που απετέλεσε το μοντέλο του γλύπτη για την κατασκευή της Αφροδίτης που πατά με το ένα πόδι της πάνω στη χελώνα. Το χρυσελεφάντινο αυτό έργο του Φειδία βρισκόταν, σύμφωνα με τον Παυσανία, μέσα στον ναό της Ουρανίας Αφροδίτης στην Ηλιδα.
Πόσο δύσκολο ήταν να μεταφέρετε τη δράση του βιβλίου στην αρχαία Αθήνα;
Η συγγραφή ενός ιστορικού έργου έχει να υπερνικήσει σοβαρότατες δυσχέρειες, σύμφυτες κυρίως με την απόσταση του χρόνου. Το αποτόλμησα ωστόσο, ύστερα από πολύ καιρό και πολλή μελέτη των πηγών. Οταν έφτασα σε σημείο να «συναναστρέφομαι» τόσο τα ιστορικά όσο και τα επινοημένα πρόσωπα και να τα νιώθω γύρω μου ζωντανά, άρχισα να γράφω. Θα πέρασαν τρία με τέσσερα χρόνια από τότε.
Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Ναι, έχω Facebook, χάρη στην αδελφή μου, που επέμενε να το αποκτήσω και μερίμνησε η ίδια γι’ αυτό. Δεν έχω όμως φτάσει στην εξάρτηση από την τεχνολογία κι ούτε νομίζω πως θα φτάσω ποτέ. Οι νέες τεχνικές πρέπει να υποβοηθούν την έρευνα και την ανάγνωση, όχι να την εμποδίζουν και να τη δυσκολεύουν.