Πολιτισμός ή βαρβαρότητα

1' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο αιφνίδιος «αποκεφαλισμός» του αρχηγού του FBI δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει τόσο. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δείξει επανειλημμένως ότι γι’ αυτόν η άσκηση εκτελεστικής εξουσίας είναι η άμεση εφαρμογή της προσωπικής του βούλησης. Και αφού πράξει όπως θέλει, ξαφνιάζεται από τις αντιδράσεις και ισχυρίζεται ότι κατηγορείται αδίκως. Ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν («ισχυρός ηγέτης», κατά τον κ. Τραμπ) ενέκρινε την πράξη του: «Ο πρόεδρος Τραμπ δρα σύμφωνα με τους νόμους και το σύνταγμά του», είπε. Ο Πούτιν κάνει ό,τι θέλει, ο Ερντογάν κάνει ό,τι θέλει, ο Ντουτέρτε ενθαρρύνει εκτελέσεις στους δρόμους των Φιλιππίνων, ο Νικολάς Μαδούρο προσπαθεί να καταργήσει τη Βουλή, ο ιδιοκτήτης κάθε επιχείρησης απολύει όποιον θέλει, όποτε θέλει. Γιατί, λοιπόν, ο πρόεδρος της υπερδύναμης να αναγκάζεται να δίνει εξηγήσεις στους επικριτές του; Και αυτοί γιατί τον αμφισβητούν; Ο ίδιος απαντάει: Επειδή είναι υποκριτές και συνωμότες.

Η ταραχή γύρω από την αποπομπή του Τζέιμς Κόουμι μαρτυρεί το ουσιαστικό πρόβλημα του Ντόναλντ Τραμπ: λειτουργεί σαν μονάρχης, σαν ιδιοκτήτης του κράτους, ενώ άλλοι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη και υπάρχουν και θεσμοί που μπορούν να αντισταθούν. Η κρίση στις ΗΠΑ σήμερα δεν είναι τυχαία. Η ίδια η εκλογή του κ. Τραμπ απέδειξε το βάθος της αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και την ανάγκη μεγάλου μέρους του πληθυσμού για παραμύθια. Η απόλυση κρατικού λειτουργού, του οποίου η υπηρεσία διερευνούσε ενδεχόμενο ρωσικής ανάμειξης στις εκλογές των ΗΠΑ, ίσως να μην επηρεάσει όσους ήθελαν «αντισυστημική» επανάσταση. Εξάλλου, πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχασε την υποστήριξη όσων τον ψήφισαν. Ο κ. Τραμπ εκμεταλλεύτηκε τη νοσταλγία για επιστροφή σε ένα ιδεατό παρελθόν, υποσχόμενος «Να κάνουμε την Αμερική ισχυρή πάλι». Διαθέτει το χάρισμα προικισμένου πλασιέ (που δεν αμφισβητεί στο ελάχιστο τις μαγικές ικανότητες του «προϊόντος» του) για να πείθει τους οπαδούς ότι μάχεται υπέρ του δικαίου ενώ βάλλεται αδίκως από αδίστακτους εχθρούς. Είναι το αγαπημένο μήνυμα αυταρχικών καθεστώτων αλλά και μαθητευομένων μάγων – όποτε, π.χ., δικαστικές αποφάσεις δεν συμπίπτουν με τα συμφέροντα των κυβερνώντων.

Στη χώρα μας είδαμε τα αδιέξοδα που προκύπτουν όταν δημαγωγοί εκμεταλλεύονται τη λαϊκή αγανάκτηση χωρίς να προγραμματίζουν την επόμενη μέρα· είδαμε, όμως, και τις αντιστάσεις των θεσμών. Στις ΗΠΑ η διαμάχη θα είναι σκληρή και ουσιαστική. Αργά ή γρήγορα, ολοένα και περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί βουλευτές και γερουσιαστές θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τον κ. Τραμπ. Αλλιώς θα βρεθούν συνένοχοι στην υπονόμευση του πολιτεύματος που επέτρεψε στη χώρα τους να μεγαλουργήσει. Η επιλογή είναι απλή: νόμος ή χάος; Πολιτισμός ή βαρβαρότητα;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή