Αριστείδης Ι. Αλαφούζος: 1924 – 2017

Αριστείδης Ι. Αλαφούζος: 1924 – 2017

4' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Αριστείδης Αλαφούζος υπήρξε πρότυπο δημιουργικού Ελληνα. Στον μακρό βίο του αγωνίστηκε στον στίβο των κατασκευών, του εφοπλισμού και τον εκδοτικό. Ανεδείχθη πρωταθλητής και στους τρεις. Φιλόδοξος, ανήσυχος και με στόχους από νεαρή ηλικία δεν έπαψε ποτέ να μοχθεί για το καλύτερο στοχεύοντας πάντα ψηλότερα, πάντα στην πρώτη γραμμή.

Γεννήθηκε στην Οία της Σαντορίνης στις 9 Μαρτίου του 1924. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά το 1925 μετά την έκρηξη του ηφαιστείου. Ο ίδιος φοίτησε στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς με ιδιαίτερες επιδόσεις στα μαθηματικά.

Τον Σεπτέμβριο του 1940 η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα και συνέχισε το Γυμνάσιο στο Β' Αρρένων Αθηνών και στη συνέχεια στο Η΄. Φιλοδοξούσε να εισαχθεί στη Σχολή Δοκίμων προκειμένου να συνεχίσει μετά την οικογενειακή παράδοση στη ναυτιλία. Με την Κατοχή όμως η Σχολή έκλεισε και ο ίδιος όρισε ως στόχο του την εισαγωγή του στο Πολυτεχνείο. Στις 14 Δεκεμβρίου 1941 ο Ιωάννης Αλαφούζος, πατέρας του Αριστείδη, πέθανε και ο νεαρός Αριστείδης έπρεπε να δουλέψει για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Η πρώτη του δουλειά ήταν στη Μαλακάσα σε μια εταιρεία υλοτομίας. Την άνοιξη του 1943 σταμάτησε να δουλεύει για να προετοιμαστεί για τις εισαγωγικές του εξετάσεις στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Το φθινόπωρο πέρασε στο Πολυτεχνείο με υψηλή βαθμολογία και έλαβε υποτροφία μέχρι το τέλος των σπουδών του. Το κύρος του ως αριστούχου φοιτητή του άνοιξε το δρόμο στις παραδόσεις μαθημάτων σε συμφοιτητές του.

Οι σπουδές στο Πολυτεχνείο είναι κανονικής διάρκειας 5 ετών. Λόγω του Πολέμου όμως το Πολυτεχνείο έκλεισε για ένα χρόνο οπότε οι σπουδές του Αριστείδη Αλαφούζου ολοκληρώθηκαν το 1949 χρονιά που αποφοίτησε ως Πολιτικός Μηχανικός. Διαβλέποντας εγκαίρως τις ανάγκες για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας μετά τις καταστροφές του Πολέμου και του Εμφυλίου ειδικεύτηκε στην υδραυλική, σε έργα οδοποιίας, σε κατασκευαστικές εργασίες, σε οικοδομικά, σιδηροδρομικά, λιμενικά και βιομηχανικά έργα. Τα τελευταία δύο χρόνια των σπουδών του εργάστηκε σε γραφείο πολιτικού μηχανικού.

Από το 1949 έως το 1951 υπηρέτησε στο στρατό. Οι επιστημονικές, οργανωτικές και ηγετικές ικανότητές του διαφάνηκαν και του ανατέθηκε η επίβλεψη κατασκευαστικών εργασιών στο λιμάνι του Πειραιά, στο Εργοστάσιο Λιπασμάτων και, στα τέλη του 1953, ανέλαβε την κατασκευή του συγκροτήματος νικελίου στη Λάρυμνα.

Αριστείδης Ι. Αλαφούζος: 1924 – 2017-1

Τον Αύγουστο του 1954, ο Αριστείδης Αλαφούζος, λιτός και δημιουργικός, διαβλέποντας την προοπτική της ανοικοδόμησης είχε εξοικονομήσει δικά του κεφάλαια για να μπορεί να αναλαμβάνει έργα κατασκευής κατοικιών. Μέχρι το 1956 είχε αρκετή εμπειρία ώστε να λάβει άδεια που του επέτρεπε να υποβάλει προσφορές για μεγάλα δημόσια έργα.

Το 1956 ίδρυσε την τεχνική εταιρεία «Αριστείδης Αλαφούζος», η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε «ΑΤΕ Εργων Α.Ε.» Η εταιρεία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμηση της Ελλάδος. Τα κύρια έργα τα οποία ανέλαβε ήταν η πρώτη μονάδα παραγωγής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα, στη Βόρεια Ελλάδα. Αλλα σημαντικά έργα περιλαμβάνουν το ξενοδοχείο «Mont Parnes» στην Πάρνηθα, το ξενοδοχειακό συγκρότημα του Αστέρα στη Βουλιαγμένη και βασικά υδραυλικά και οδικά έργα υποδομής στις κοιλάδες του Νέστου και του Αξιού.

Η εταιρεία συνέχισε τη λειτουργία της μέχρι τα τέλη του 1960 οπότε ο Αριστείδης Αλαφούζος σταμάτησε να εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, 1967 – 1974, δεν ανέλαβε κανένα έργο και εγκατέλειψε την Ελλάδα. Παράλληλα από το 1964 ο Αριστείδης Αλαφούζος, ξεκινώντας τη δεύτερη μεγάλη σταδιοδρομία του, άρχισε να κάνει πραγματικότητα το εφηβικό όνειρο συνέχισης της οικογενειακής παράδοσης στη ναυτιλία σε μια εποχή μάλιστα που ο ναυτιλιακός κόσμος περνούσε σοβαρή κρίση. Ανέλαβε το ρίσκο, τόλμησε και το 1965 αγόρασε το πρώτο του μεταχειρισμένο πλοίο και μέχρι το 1967 είχε συνολικά 5 μεταχειρισμένα φορτηγά. Ανοιξε γραφείο στο Λονδίνο όπου έμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1988.

Παράλληλα είχε ανοίξει και γραφείο στο Τόκυο καθώς είχε αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με την ιαπωνική αγορά. Επίσης διατηρούσε γραφείο στη Μόσχα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 κατείχε 42 νεόκτιστα φορτηγά, κατασκευασμένα κυρίως στην Ιαπωνία. Ιδρυσε την Glafki (Hellas) Maritime Company και την Kyklades Maritime Corporation, οι οποίες από το 1980 είναι μεταξύ των μεγαλύτερων ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών.

Το 1985 ο Αριστείδης Αλαφούζος μπήκε στην αγορά των πετρελαιοφόρων, όταν εκμεταλλευόμενος την κρίση στη ναυτιλία αγόρασε 16 πετρελαιοφόρα ηλικίας 3-10 ετών, σε χαμηλό κόστος. Από τα τέλη του 1980 ξεκίνησε να παραγγέλνει καινούργια πλοία, αποκτώντας 17 πετρελαιοφόρα.

Το 1988 ο Αριστείδης Αλαφούζος αγόρασε την εφημερίδα «Η Καθημερινή» και από την πλήρη παρακμή τη μετέτρεψε σε μια από τις ηγετικές πρωινές εφημερίδες της Ελλάδας, κυρίως όσον αφορά στην κυκλοφορία και την επιρροή στις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις της χώρας και με διεθνή φήμη.

Το 1998, «Η Καθημερινή» και η «International Herald Tribune» (η οποία ανήκε στους «New York Times») σύστησαν από κοινού επιχείρηση για να εκδώσει την αγγλόφωνη καθημερινή έκδοση της “Καθημερινής” στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Αλβανία με τίτλο «Kathimerini».

Ο Αριστείδης Αλαφούζος ήταν νυμφευμένος με την Ελένη Αλαφούζου η οποία απεβίωσε το 2012. Τα παιδιά τους είναι ο Γιάννης και ο Θεμιστοκλής . Απέκτησαν επτά εγγόνια.

Η σχέση του Αριστείδη Αλαφούζου με την Σαντορίνη, παρά τις διεθνείς επιτυχίες του δεν άλλαξε· έμεινε, σε όλη τη διάρκεια του μακρού βίου του με την ίδια ένταση αγάπης που ένοιωθε γι' αυτήν παιδί όταν παραθέριζε εκεί. Ιδιαίτερα η σχέση με τόπο καταγωγής του, την Οία, ήταν πολύ δυνατή. Επισκεπτόταν τη Σαντορίνη συχνά και είχε συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξή της: Ενα εργοστάσιο αφαλάτωσης το οποίο δώρισε το 1992 καλύπτει τις ανάγκες του χωριού σε νερό. Επίσης συμμετείχε έργω στην πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού υποστηρίζοντας τις ανασκαφές των αρχαίων πολιτισμών του Αιγαίου στο Ακρωτήρι. Είχε συμβάλει στην κατασκευή του μοντέρνου νοσοκομείου στο νησί. Στην Αθήνα ο Αριστείδης Αλαφούζος συνεισέφερε τα κεφάλαια για τη δημιουργία μιας εξωτερικής ογκολογικής κλινικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Σωτηρία. Εφυγε αφήνοντας πίσω του το πρότυπο του αρίστου ανδρός.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή