Εκ πρώτης όψεως, μια δουλειά σαν και αυτή των πωλητών εισιτηρίων για τουριστικά πλοιάρια δεν ακούγεται και τόσο επικίνδυνη. Μόνο που τον τελευταίο καιρό έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος με επίδικο –αν είναι δυνατόν!– το Αγαλμα της Ελευθερίας.
Το άγαλμα ανήκει σε όλους, αλλά επειδή βρίσκεται σε δικό του νησί στην πράξη ανήκει κυρίως στις ακτοπλοϊκές εταιρείες που κάθε χρόνο μεταφέρουν εκεί εκατομμύρια τουρίστες. Ο ανταγωνισμός είναι άγριος και αναμένεται να χειροτερέψει καθώς μπαίνει το καλοκαίρι. Οι πωλητές εισιτηρίων, που κερδίζουν έως και 20 δολάρια για κάθε τουρίστα, έχουν πολλαπλασιαστεί, κατακτώντας το παρόχθιο Μπάτερι Παρκ και κοσμώντας, όχι και τόσο σπάνια, το αστυνομικό δελτίο. Εχουν υπάρξει αναφορές για ένα μαχαίρωμα, διάφορους ξυλοδαρμούς, ένας εκ των οποίων έστειλε τουρίστα στο νοσοκομείο με κάταγμα κρανίου, και πιο πρόσφατα για πυροβολισμούς με δύο τραυματίες.
Κάποιοι αποδίδουν τη βία στο γεγονός ότι στη δουλειά αυτή μπορούν να απασχοληθούν και πρώην κρατούμενοι φυλακών, άλλοι θεωρούν ότι φταίνε οι ακτοπλοϊκές, που δεν βάζουν τάξη στην πρακτική του επιθετικού μάρκετινγκ.
«Μοιάζει με πόλεμο μεταξύ συμμοριών για τον έλεγχο της περιοχής τους», είπε η πρόεδρος της Συμμαχίας για τη Νότια Νέα Υόρκη Τζέσικα Λάπιν. «Βγάζουν πολλά χρήματα και υπερασπίζονται τη δουλειά τους με μαχαίρια και πιστόλια αν χρειαστεί».
Παρόμοια φαινόμενα έχουν παρουσιαστεί και σε άλλα τουριστικά αξιοθέατα. Πριν από μία δεκαετία, οι πόλεμοι των τουριστικών λεωφορείων που έκαναν τον γύρο της Τσάινα Τάουν είχαν νεκρούς, ενώ ο ανταγωνισμός για την ενοικίαση ποδηλάτων στο Σέντραλ Παρκ εκδηλώθηκε με γρονθοκοπήματα. Στην Τάιμς Σκουέαρ και σε άλλα σημεία, όπου οι τουρίστες φωτογραφίζονται με μεταμφιεσμένους ήρωες κινουμένων σχεδίων, ήταν τόσο σύνηθες να παραφέρονται οι ήρωες, ώστε η αστυνομία υποχρεώθηκε να τους ορίσει συγκεκριμένες ζώνες τις οποίες δεν μπορούν να παραβιάσουν.
Στην περίπτωση του Μπάτερι Παρκ, όπου συγκεντρώνονται οι τουρίστες για το Αγαλμα της Ελευθερίας, τα βίαια επεισόδια, στα οποία συλλαμβάνονται έως και 20 άτομα τον μήνα, ξεκίνησαν εδώ και δύο χρόνια. Οι Αρχές κάνουν κάποιες προσπάθειες, αλλά οι τουρίστες και οι περαστικοί εξακολουθούν να διαμαρτύρονται για επιθετικές και παραπλανητικές πρακτικές πωλήσεων. Κάποιοι νομίζουν ότι το καραβάκι είναι κοντά, ενώ στην πραγματικότητα χρειάζεται να περιμένουν ώρα το βαν που θα τους μεταφέρει σε άλλη προβλήτα. Αλλοι νομίζουν ότι αγόρασαν εισιτήριο για το νησί, ενώ στην πραγματικότητα αγόρασαν εισιτήριο για μια βόλτα γύρω από το νησί.
Η Εθνική Υπηρεσία Πάρκων έχει αναθέσει σε μία μόνον εταιρεία, τη Statue Cruises, το έργο της μεταφοράς τουριστών στο νησί. Στον δρόμο για τα εκδοτήρια, που βρίσκονται στο Κάστρο Κλίντον, καραδοκούν οι πωλητές για τα άλλα πλοιάρια. Οι εταιρείες νίπτουν τας χείρας τους, γιατί έχουν ήδη διαθέσει μεγάλα πακέτα φθηνών εισιτηρίων σε μεσάζοντες, οι οποίοι εν συνεχεία εξαπολύουν τον στρατό των πωλητών.