Εντολοδόχοι ή ψηφοσυλλέκτες;

Εντολοδόχοι ή ψηφοσυλλέκτες;

3' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Ελλάδα είχε αναλάβει την υποχρέωση να κάνει μεταρρυθμίσεις που θα διευκόλυναν την ανάδυση ενός νέου, βιώσιμου μοντέλου καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ο καθένας έχει την εκτίμησή του για όσα έγιναν και για τον τρόπο με τον οποίο έγιναν. Δεν υπάρχει, ωστόσο, αμφιβολία ότι έγιναν πολλά και δύσκολα: Μοναδική και χωρίς προηγούμενο είναι η πρόοδος – εκτιμά ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Η Ελλάδα πρέπει να επαινεθεί για τις μέχρι τώρα μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της –δηλώνει ο εκπρόσωπος του ESM. Η Ελλάδα έχει εφαρμόσει ένα τεράστιο, χωρίς προηγούμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων – συμφωνεί ο επικεφαλής της εδώ αντιπροσωπείας της Κομισιόν. Η Ελλάδα έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της – τονίζει ο Επίτροπος κ. Π. Μοσκοβισί.

Είναι η σειρά των εταίρων να τηρήσουν τη δική τους υποχρέωση, η οποία ήταν και είναι μία: Να κάνουν ό,τι πρέπει για το χρέος μας, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε στις αγορές και να δανειζόμαστε από αυτές για το σύνολο των χρηματοδοτικών αναγκών μας μετά τον Αύγουστο του 2018. Και όπως με σαφήνεια, λιτά δήλωσε ο κ. Γ. Στουρνάρας την Τετάρτη, στη Φρανκφούρτη, «οι αγορές από τις οποίες θα πρέπει να δανειστεί η Ελλάδα από το καλοκαίρι 2018, μετά το τέλος του προγράμματος, απαιτούν να γνωρίζουν από τώρα αν το χρέος θα είναι βιώσιμο ή όχι». Αν αυτό αποσαφηνιστεί, θα μπορέσουμε να ενταχθούμε άμεσα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του κ. Ντράγκι, όπερ θα διευκολύνει τη συνέχιση της προσπάθειας εσωτερικής ανασύνταξης και οικονομικής μεγέθυνσης.

Αν, όμως, δεν γίνει αυτό; Αν δεν αποσαφηνιστεί τώρα αυτό το κρίσιμο θέμα, τότε τι γίνεται;

Κατ’ αρχάς διατηρείται βάσιμη η προσδοκία ότι κάτι θα γίνει. Και η πρόταση των οκτώ σημείων που έχει διατυπώσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, κ. Β. Σόιμπλε, παραμένει στο τραπέζι και είναι μία βάση συζήτησης που περιέχει αρκετά θετικά σημεία. Μια διαπραγμάτευση που θα καταλήξει σε κρίσιμες τροποποιήσεις που θα διασφαλίζουν εύλογη επιμήκυνση της αποπληρωμής και της περιόδου χάριτος για τα ευρωπαϊκά δάνεια και τη βιωσιμότητα του χρέους, δεν είναι έξω από τον ορίζοντα του εφικτού. Οι δυσκολίες που θα έχουμε στην αποπληρωμή του χρέους, συμπυκνώνονται ουσιαστικά σε δύο χρόνια, στα δύσκολα 2023 και 2024. Αν δοθεί μια ορισμένη παράταση της περιόδου χάριτος, αυτές οι δυσκολίες φεύγουν από τη μέση και οι πληρωμές τείνουν να εξομαλυνθούν.

Λογικά, οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν έχουν λόγους να μας οδηγήσουν στα βράχια. Αν πετύχουμε, θα έχουν πετύχει και αυτοί ενώπιον των ψηφοφόρων τους – ενώπιον και του «κουρέα του Μονάχου». Αν αποτύχουμε, θα έχουν αποτύχει και αυτοί που μας δάνεισαν.

Πέραν, όμως, από το τι κάνουν οι εταίροι μας, υπάρχει και το θέμα τι κάνουμε εμείς. Δύο ορατές διά γυμνού οφθαλμού υποχρεώσεις:

Η πιο άμεση: Η ολοκλήρωση των προαπαιτουμένων για να κλείσει η τρέχουσα αξιολόγηση και να πάρουμε τη δόση των 7 δισ. ευρώ.

Από τις 144 δράσεις που έχουν συμφωνηθεί, περίπου οι 27 απομένουν προς υλοποίηση. Και αυτό, σκόπιμο είναι να γίνει μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη, να έχουν ολοκληρωθεί την Πέμπτη που θα συνεδριάσει το EuroWorking Group για να προετοιμάσει την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου. Δεν είναι αυτονόητο, αν συνυπολογιστούν παράδοξες αξιώσεις της τρόικας (π.χ., σε ποιο νομοσχέδιο θα μπει κάθε ρύθμιση ή τι ακριβώς θα αναγράφει όχι η ρύθμιση καθαυτή αλλά η αιτιολογική έκθεση που τη συνοδεύει!…) συν το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει ξεχάσει να βιάζεται…

Και η πιο ουσιαστική: Να επανατοποθετηθεί το πολιτικό σύστημα στο νέο τοπίο των απαιτήσεων και των προκλήσεων.

Με ή χωρίς την άμεση αποσαφήνιση των μέτρων βιωσιμότητας του χρέους, ζωτική παραμένει η ανάγκη εθνικής προσγείωσης στην πραγματικότητα, αποκατάστασης κωδίκων επικοινωνίας και κάποιας μορφής εθνική συνεννόηση. Στην περίπτωση, μάλιστα, που η βιωσιμότητα του χρέους δεν αποσαφηνιστεί άμεσα, αυτά γίνονται ακόμη εντονότερα επιτακτικά, αφού θα καθυστερήσει η ένταξή μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και θα πρέπει να βγούμε στις δύσπιστες αγορές, για μικρά ποσά, δοκιμαστικά, τον Σεπτέμβριο, χωρίς να διαθέτουμε σφραγίδα εμπιστοσύνης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Με άλλα λόγια, τα πράγματα είναι δύσκολα έως πολύ δύσκολα. Για να τα καταφέρουμε στην κρίσιμη περίοδο που ανοίγεται μπροστά και να μην πάνε στράφι οι πολυετείς θυσίες, είναι προϋπόθεση το πολιτικό προσωπικό της χώρας να συμπεριφερθεί ως εντολοδόχος του ελληνικού λαού – όχι ως ψηφοσυλλέκτης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή