«Θα θυμάμαι με περηφάνια το σχολείο μου» λέει συγκινημένος στην «Κ» ο Δημήτρης, που σε λίγες μέρες κλείνει τα δεκαοκτώ και τελειώνει το Λύκειο. Οσο ετοιμάζεται για την αποψινή (Σάββατο) τελετή αποφοίτησης, αυτή τη μοναδική στιγμή με τα ανάμεικτα συναισθήματα, ο Δημήτρης μοιράζεται με την «Κ» τις σκέψεις του, καθώς η δική του σχολική εμπειρία διαφέρει από των περισσοτέρων – εκείνος ανήκει στην πρώτη «φουρνιά» μαθητών του ελληνικού Λυκείου στην Ιμβρο. Οι τρεις απόφοιτοι του Λυκείου Ιμβρου δεν επιβραβεύονται σήμερα μόνο για τις επιδόσεις τους στα μαθήματα και το ήθος τους στο σχολείο. Σε μόλις δύο χρόνια ο Δημήτρης, η Δέσποινα και ο Απόστολος κατόρθωσαν πολύ περισσότερα από άλλους μαθητές: υποστήριξαν την οικογένειά τους στην παλιννόστηση και προσαρμόστηκαν σε ένα νέο περιβάλλον συμβάλλοντας στην υλοποίηση ενός ονείρου δεκαετιών, αυτό της επιτυχούς επαναλειτουργίας του ελληνικού σχολείου σε ένα νησί που το ελληνικό στοιχείο είχε δραματικά συρρικνωθεί για πάνω από πενήντα χρόνια. Η εν λόγω εμπειρία, σε προσωπικό επίπεδο, τους προετοιμάζει για τις προκλήσεις της ενήλικης ζωής, ενώ σε συλλογικό λειτουργεί ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα προς μίμηση για τους συνολικά τριάντα υπόλοιπους μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου της Ιμβρου.
«Οταν έφτασε το πλοίο στο νησί, δίσταζα να κατεβώ» περιγράφει με ειλικρίνεια ο 18χρονος, που μετακόμισε το φθινόπωρο του 2015 μαζί με τον εκπαιδευτικό πατέρα του στην Ιμβρο, την οποία έως τότε δεν γνώριζε. Η προσαρμογή ήταν μεν δύσκολη, αλλά υπάρχουν πολλά σημεία που σταδιακά «κερδίζουν» τον Λαρισαίο έφηβο. «Ηταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που βρέθηκα τόσο κοντά στη φύση, η ηρεμία της βοηθάει να σκεφτείς, τι θέλεις, τι χρειάζεσαι». Εξαιρετικά ευεργετική υπήρξε και η ουσιαστική επαφή με τον διπλανό. «Ημασταν λίγοι μαθητές στην τάξη, κάτι που συνέβαλε στο να ανοιχτούμε ο ένας στον άλλο και να δεθούμε τελικά πιο γρήγορα» διηγείται ο Δημήτρης, που στη διετία που πέρασε, σημείωσε μεγάλες αλλαγές στην προσωπικότητά του. «Εμαθα να αντιμετωπίζω τους φόβους μου και να τους ξεπερνώ, άρχισα να αξιοποιώ τις ευκαιρίες που μου προσφέρονται, ενώ κατέληξα τι θέλω να κάνω μετά το σχολείο». Για του λόγου το αληθές. «Παρακολουθούσα τα μαθήματα τουρκικών, τα οποία πήγαν πολύ καλύτερα απ’ ό,τι ήλπιζα» εξηγεί, «τώρα είμαι σε θέση να κάνω μια απλή συζήτηση, όπως να παραγγείλω σε μία ταβέρνα». Εξ ου και σκέφτεται σοβαρά να τα συνεχίσει. «Επίσης, στο σχολείο διαθέταμε ένα πιάνο, οπότε άρχισα να μαθαίνω και μουσική». Αλλά και σε καθαρά γνωστικό επίπεδο είδε σημαντικές διαφορές, «ήταν η πρώτη φορά που κατανόησα θεωρία μαθηματικών ήδη στην παράδοση, ενώ εξίσου καλύτερα τα πήγα και με τη φυσική» λέει με ικανοποίηση, καθώς φαίνεται ότι η διδασκαλία στην ολιγομελή τάξη υπήρξε πιο αποτελεσματική. Ταυτόχρονα, χάρη στον άπλετο χώρο και τις άρτι κατασκευασθείσες αθλητικές εγκαταστάσεις (βόλεϊ, μπάσκετ, τένις, ποδόσφαιρο) μπορούσε να αθλείται όσο και όποτε ήθελε.
Ο Δημήτρης σε λίγες εβδομάδες θα επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη, όπου θα προετοιμαστεί για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις για τους ομογενείς τον Σεπτέμβριο. «Στόχος μου είναι να περάσω στα ΤΕΦΑΑ» απαντά, χωρίς να κρύβει τη θλίψη του για την απομάκρυνσή του από την Ιμβρο. «Είναι ένα όμορφο μεσογειακό νησί, θα προσπαθώ να επιστρέφω κάθε χρόνο, όχι τόσο το καλοκαίρι αλλά και τον χειμώνα, τον οποίο πια τιθασεύσαμε» υπογραμμίζει, «θέλω να φέρω φίλους μου Ελλαδίτες να τους ξεναγήσω». Δεν αποκλείεται, βέβαια, να επιστρέψει μελλοντικά στο νησί, με άλλη ιδιότητα – αυτή του γυμναστή στο αγαπημένο του σχολείο.
«Νιώθω πιο ώριμη και δυνατή, τώρα που κατάφερα κάτι δύσκολο» συμπληρώνει η συμμαθήτριά του Δέσποινα, που θα εκφωνήσει τον λόγο της αποφοίτησης. «Δεν προτίθεμαι να πω μεγαλοστομίες, θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς τους καθηγητές που κατέβαλαν υπεράνθρωπη προσπάθεια, κατ’ αρχάς για να λειτουργήσει το σχολείο και εν συνεχεία για να καλύψουν κάθε ανάγκη και επιθυμία μας» καταλήγει η Δέσποινα, που θα παραδώσει τη σκυτάλη στους επτά μαθητές της Β΄ Λυκείου.
Υπεράνω… ελληνοτουρκικών
Το πείσμα και οι άοκνες προσπάθειες των Ιμβρίων να επανέλθουν στον γενέθλιο τόπο τους μοιάζουν να μην πλήττονται από τις δυσμενείς γεωπολιτικές συγκυρίες της ευρύτερης περιοχής. «Η τουρκική πλευρά έχει ήδη δώσει το “πράσινο φως” για τη λειτουργία του νηπιαγωγείου τον προσεχή Σεπτέμβριο, αναμένουμε τώρα και από ελληνικής πλευράς την τοποθέτηση ικανού αριθμού εκπαιδευτικών για την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων» αναφέρει στην «Κ» περιχαρής ο κ. Ιωακείμ Καμπουρόπουλος, διευθυντής του γυμνασίου – λυκείου Ιμβρου και αφανής ήρωας του όλου εγχειρήματος. «Εχουμε τουλάχιστον 4 νήπια, παιδιά που έχουν γεννηθεί εδώ από ελληνικές οικογένειες, που αδημονούν να χτυπήσει το κουδούνι» προσθέτει ο ίδιος. Επισημαίνεται ότι στο δημοτικό, που λειτουργεί από το 2013 στους Αγίους Θεοδώρους Ιμβρου, φοιτούν 8 μαθητές και στο γυμνάσιο – λύκειο στα Αγρίδια 22. Το εκπαιδευτικό έργο πλαισιώνεται με παράλληλες δραστηριότητες. «Διαθέτουμε πλέον σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις, αμφιθέατρο για εκδηλώσεις και βοτανικό κήπο, που έχουν δημιουργηθεί με ιδίους πόρους αλλά και δωρεές, όπως της τουρκικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών Turkcell» καταλήγει ο ίδιος.