Χρειάστηκε θάρρος!

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σημαντικό στον πολιτικό είναι η ανταπόκρισή του στις επιταγές της κάθε ιστορικής στιγμής. Να είναι ικανός να συγκεράσει τις απαιτήσεις για καλύτερο μέλλον με τις δυνατότητες προσαρμογής που διαθέτει ανά πάσα στιγμή η κοινωνία.

Με αυτό το κριτήριο, η διακυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της μεταδικτατορικής περιόδου (1990-93) αποτελεί υπόδειγμα προς μελέτη. Η Ελλάδα έπρεπε να επαναπροσεγγίσει τα ευρωπαϊκά δεδομένα, μετά δεκαετή περίοδο απομόνωσης και εν μέσω κατάρρευσης του ψυχροπολεμικού κόσμου. Με τεράστια ρεύματα μεταναστών. Με την αποσύνθεση της τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας και το αδιέξοδο Σκοπιανό. Κι όμως η Αθήνα αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ και συνάπτει επίσημες διπλωματικές σχέσεις με την παλαιστινιακή οργάνωση PLO. Συμμετέχει στον πόλεμο του Κόλπου και ο πρωθυπουργός επισκέπτεται επισήμως τις ΗΠΑ (μετά 27 χρόνια) με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να επισκέπτεται την Αθήνα (μετά 32 χρόνια). Οι σχέσεις με την Τουρκία εξομαλύνονται, ενώ η πρόοδος με την κατοχή της Μεγαλονήσου καθίσταται προϋπόθεση και η Κύπρος ξεκινάει διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην Ενωση.

Στις αρχές του ’90, η εξάρτηση των πολλών από το κράτος είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ζούμε σε περιβάλλον δημοσιονομικής πτώχευσης, υπερπληθωρισμού και κατάρρευσης της παραγωγής. Η Ελλάδα έχει αγνοήσει τους κανόνες που συστηματικά υιοθετούν οι δυτικές χώρες στον αγώνα τους να πρωτεύσουν εντός της νέας αρχιτεκτονικής του παγκόσμιου συστήματος.

Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης απαιτεί δημοσιονομική λιτότητα, αναθεμελίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος, επιτάχυνση της απελευθέρωσης των τραπεζών. Το χρηματοδοτικό έλλειμμα του κράτους αντιστοιχούσε σε 16% του ΑΕΠ το 1990, όσο και αυτό που «έσκασε» το 2009.

Ο Μητσοτάκης πρέπει να εγκαταλείψει ταχύτατα το βυθιζόμενο σκάφος που κυβερνούσε ο Παπανδρέου. Για να μην πνιγεί η χώρα υιοθέτησε τις κυρίαρχες, ειδικά εκείνη την εποχή, πολιτικές ανοίγματος των αγορών και διεθνοποίησης της οικονομίας. Με την υποστήριξη του Ανδρέα υιοθετεί τη συνθήκη του Μάαστριχτ και θέτει ως εθνικό στόχο το ευρώ. Στο οποίο θα οδηγήσει τη χώρα, με την πρώτη επιτυχημένη θητεία του ο Κώστας Σημίτης.

Η Ελλάδα κέρδισε πάρα πολλά από την αλληλουχία των γεγονότων εκείνης της περιόδου που τόλμησε να θέσει σε κίνηση ο Μητσοτάκης. Χρειαζόταν θάρρος!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή