Μπορεί μια εταιρεία που έχει μονοπώλιο παραγωγής στη χώρα να είναι ζημιογόνος; Εύκολα, αν είναι του Δημοσίου, ισχυρίζονται πολλοί. Μ’ αυτή τη λογική, δεν είναι απορίας άξιον που η εταιρεία Ελληνικές Αλυκές Α.Ε., παρά το γεγονός πως έχει κατά δήλωσή της μερίδιο 92% επί της πρωτογενούς παραγωγής άλατος στην Ελλάδα (καλύπτοντας το 66% των συνολικών αναγκών της χώρας σε αλάτι), εμφανίζει ζημίες μισού εκατομμυρίου ευρώ. Αυτά για την προπέρσινη χρήση, οπότε και τα τελευταία δημοσιευθέντα στοιχεία, που δείχνουν μείωση τζίρου στα 5,1 εκατομμύρια και αύξηση ζημιών. Και όμως, στη δικαιοδοσία της εταιρείας υπάγεται το σύνολο σχεδόν των εν λειτουργία αλυκών της Ελλάδος, με ναυαρχίδα αυτή του Μεσολογγίου. Την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου (55,19%) ελέγχει το ελληνικό Δημόσιο, ενώ άλλο 10,2% κατέχει ο τοπικός δήμος. Η συμμετοχή του Δημοσίου περιλαμβάνεται σε αυτές που μεταφέρθηκαν με το τελευταίο πολυνομοσχέδιο στο υπερταμείο και οι επαΐοντες εκτιμούν πως η αναδιάρθρωση της εταιρείας και η επαναφορά της στην κερδοφορία δεν θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Και ίσως και να συγκεντρώσει αξιόλογο επενδυτικό ενδιαφέρον και σε πιθανή ιδιωτικοποίησή της. Πρέπει να σημειωθεί πάντως πως συμμετοχή στις Ελληνικές Αλυκές Α.Ε., της τάξης του 24,81%, έχει ήδη ένας ιδιωτικός όμιλος και μάλιστα μεγάλος πελάτης της: η Κ. Ε. Καλαμαράκης ΑΕΒΕ-Κάλας Α.Ε., που διαθέτει στην αγορά το ομώνυμο προϊόν.
Ενάμιση μήνα
μετά την ανακήρυξη της κοινοπραξίας Deutsche Invest Equity Partners (DIEP), με τη θυγατρική της CMA CGM, Terminal Link, και τον όμιλο Σαββίδη (Belterra Investments) ως πλειοδότη για το 67% του ΟΛΘ, το διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει ακόμα συνεδριάσει για να ανακηρύξει προτιμητέο επενδυτή και να ξεκινήσει έτσι η προβλεπόμενη διαδικασία. Το γεγονός, όπως είναι φυσικό, δεν περνάει απαρατήρητο από την αγορά, που παρακολουθεί τις εξελίξεις και τα σενάρια που κυκλοφορούν αναφορικά με τη συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση…
Τεστ για κεφαλαιαγορά
Τα νερά της ελληνικής κεφαλαιαγοράς ετοιμάζεται να «τεστάρει» η Συστήματα Sunlight, θυγατρική του ομίλου Olympia. Προχωρεί στην έκδοση κοινού ομολογιακού δανείου ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ, με τη δημόσια προσφορά σύμφωνα με πληροφορίες να ξεκινά την Τετάρτη 14 Ιουνίου και να ολοκληρώνεται την Παρασκευή. Η Sunlight διατηρεί τη βιομηχανική μονάδα παραγωγής μπαταριών στην Ελλάδα, ενώ εξάγει το 98% της παραγωγής της. Το 2016 η ζήτηση για τις μπαταρίες Sunlight από το εξωτερικό αυξήθηκε κατά 60% και τώρα το management επιχειρεί είσοδο στην αγορά των ΗΠΑ και περαιτέρω επέκταση στις αγορές της Αφρικής και της Ασίας. Στην τελευταία χρήση οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 23% στα 168,4 εκατ. ευρώ και τα προ φόρων κέρδη άγγιξαν τα 17 εκατ. ευρώ.
Στο ψυγείο της προεπιλογής
Σχεδόν είκοσι ημέρες πριν από την εκδήλωση ενδιαφέροντος για το μεγαλύτερο έργο που έχει προκηρυχθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, το πρώτο τμήμα (Αλσος Βεΐκου-Ευαγγελισμός-Γουδί) της νέας γραμμής 4 του μετρό της Αθήνας, και οι υποψήφιοι μάλλον… φεύγουν. Πολλοί στοιχηματίζουν πως και το επόμενο καλοκαίρι θα συζητάμε για τον ίδιο διαγωνισμό, αν δεν συμβεί κάποιο θαύμα. Στο υπουργείο Υποδομών πανηγυρίζουν, πάντως, για τον «μεγάλο διαγωνισμό», ο οποίος θα υλοποιηθεί σε δύο φάσεις. Στις 30 Ιουνίου θα εκδηλωθεί το αρχικό ενδιαφέρον, στη συνέχεια θα υπάρξει προεπιλογή υποψηφίων ώστε έπειτα από άγνωστο προς το παρόν χρονικό διάστημα να υποβληθούν δεσμευτικές προσφορές. Βέβαια, η αυστριακή Strabag, το 26% της οποίας ελέγχει ο Ρώσος ολιγάρχης Ολεγκ Ντεριπάσκα, ήρθε, είδε και απήλθε. Οι Αυστριακοί έχουν πικρή πείρα από τους διαγωνισμούς για τους οδικούς άξονες, που σέρνονταν επί χρόνια και στο τέλος τούς πληρώσαμε χρυσούς.
Μέσα του 2019 οι προσφορές
Αν και στο υπουργείο Υποδομών εμφανίζονται σίγουροι πως οι δεσμευτικές προσφορές για την υποθαλάσσια ζεύξη Σαλαμίνας (Παλούκια) – Περάματος θα κατατεθούν στα τέλη του 2018, στην κατασκευαστική αγορά θεωρούν πως θα απαιτηθούν τουλάχιστον άλλοι έξι μήνες. Οπως επισημαίνουν, η διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου με τους τρεις υποψηφίους (Τέρνα, Μέτκα και κοινοπραξία Vinci – Ελλάκτωρ) έπρεπε να ξεκινήσει την 1η Νοεμβρίου του 2016, με βάση τα σχετικά τεύχη. Tελικά ξεκίνησε προ τριμήνου… Το έργο των 400 εκατ. ευρώ προωθείται με διαδικασία που δεν εφαρμόζεται συχνά στα δημόσια έργα και συγκεκριμένα μέσω ανταγωνιστικού διαλόγου με τους ενδιαφερόμενους ομίλους.