Για τους βουλευτές που άκουσαν την περασμένη Πέμπτη τον πρώην πρόεδρο του Ερυθρού Σταυρού, η ανάγνωση της απόφασης 1214/2017 του Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία παρατείνει τη διάρκεια της θητείας της προσωρινής διοίκησης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, θα ήταν εξόχως διδακτική.
«Με τις μέχρι τώρα ενέργειές της η ως άνω διοίκηση (σ.σ.: δηλαδή αυτή που αντιστρατεύεται ο υπόδικος πρώην επικεφαλής του ΕΕΣ Ανδρέας Μαρτίνης), απέδειξε την καταλληλότητά της για τη διεκπεραίωση του έργου που της ανατέθηκε, συνεκτιμωμένων και των ιδιαίτερων συνθηκών της κρινόμενης περίπτωσης, που διακρίνεται από τις έντονες αντιπαραθέσεις των αντίθετων πλευρών, που η καθεμία έχει διαφορετικές θέσεις για την πορεία του σωματείου. Ειδικότερα, εξασφάλισε τη χρηματοδότηση από το διεθνές δίκτυο του Ερυθρού Σταυρού το σημαντικό ποσό των 12 εκατ. ελβετικών φράγκων για την υποδοχή του προσφυγικού ρεύματος, ενώ αντέστρεψε και το αρνητικό κλίμα έναντι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού από τη Διεθνή Ομοσπονδία του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου. Μερίμνησε για την ολοκλήρωση του διαχειριστικού ελέγχου από τον ελεγκτικό οργανισμό Price Waterhouse Coopers, τα σχετικά δε πορίσματα αυτού έχουν αποσταλεί στον αρμόδιο εισαγγελέα…».
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», το πόρισμα της ελεγκτικής εταιρείας καταλογίζει στη διοίκηση Μαρτίνη ένα άνοιγμα 52 εκατ. ευρώ από τη διαχείριση της διοίκησης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, ένα μεγάλο μέρος του οποίου προέρχεται από τη διαχείριση του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν».
Στις «εκκρεμότητες» της περιόδου περιλαμβάνονται:
• Η «διαχείριση» του 1,5 εκατ. ευρώ από την Αυστραλία για τη βοήθεια των πυροπαθών της Ηλείας, που εκκρεμεί σε ξεχωριστή δικογραφία.
• Ακίνητα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, που πουλήθηκαν τις «καλές εποχές» κάτω από την αντικειμενική τους αξία.
• Προσωπικά έξοδα του πρώην προέδρου, όπως ενοίκια, χρήση ακινήτων, σεκιούριτι κ.λπ.
Φυσικά, ο κ. Μαρτίνης έχει για όλα αυτά τις εξηγήσεις του, αλλά το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας δεν φαίνεται να ενοχλεί την κυβερνητική πλειοψηφία, που ανακάλυψε το «σκάνδαλο» του Ερυθρού Σταυρού στην επιβεβλημένη πώληση του «Ντυνάν» στους πιστωτές του νοσοκομείου. Το «συγχωροχάρτι» στη διοίκηση Μαρτίνη εξελήφθη από τον ίδιο και όσους τον ακολουθούν –και δεν είναι λίγοι– ως «πράσινο φως» για να προβάλει τις αντιρρήσεις του στις εκλογές με το νέο καταστατικό του ΕΕΣ.
Πώς ξεκίνησε
Θυμίζουμε ότι η διοίκηση Μαρτίνη είχε αμφισβητηθεί από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό διότι δεν άλλαζε το καταστατικό του σωματείου για να «ανοίξει» σε νέα μέλη. Η διεθνής οργάνωση είχε απειλήσει με αποκλεισμό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού αν δεν άλλαζε το καταστατικό. Στις διαπραγματεύσεις μαζί της είχε αναμειχθεί το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, για να αποτραπεί αυτή η δυσάρεστη για τη χώρα εξέλιξη.
Το αποτέλεσμα ήταν στις 24 Απριλίου του 2015 να γίνει, παρουσία επιτροπής από τη διεθνή οργάνωση, συνεδρίαση του ΕΕΣ, που ενέκρινε νέο καταστατικό «ανοίγοντας» τον ΕΕΣ. Στη συνέχεια τα 85 τμήματα της οργάνωσης ψήφισαν 618 εκλέκτορες. Ομως η απερχόμενη διοίκηση Μαρτίνη μπλόκαρε τις διαδικασίες με προσφυγή της που δικάστηκε τον Οκτώβριο του 2016, υποστηρίζοντας ότι η εκλογή νέου Δ.Σ. θα έπρεπε να γίνει με το παλαιό καταστατικό. Ετσι παρέμεινε το προσωρινό Δ.Σ. υπό τον κ. Σπύρο Αυγερινό που έχει δικαστικά πάρει τέσσερις διαδοχικές χρονικές επεκτάσεις της εντολής του.
Στα τέλη Δεκεμβρίου 2016, οι διεθνείς οργανώσεις συνέστησαν Επιτροπή Διαμεσολάβησης και Συμμόρφωσης της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου, η οποία θα επιχειρήσει, πείθοντας τη σημερινή προσωρινή και την παλαιά διοίκηση Μαρτίνη, να βρουν ένα modus vivendi, παραιτούμενες από ένδικα βοηθήματα στη μεταξύ τους αντιδικία, «διενεργώντας εκλογές είτε υπό το νέο είτε υπό το παλαιό καταστατικό».
Το παράδοξο έχει σχέση με το γεγονός ότι ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ήταν εκείνος που πίεζε για την αλλαγή του καταστατικού, προβάλλοντάς την μάλιστα και ως λόγο του αποκλεισμού της ελληνικής οργάνωσης. Αν τηρηθεί το πλαίσιο της διεθνούς οργάνωσης, τότε θα πρέπει τις επόμενες εβδομάδες να εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου για τον τρόπο διεξαγωγής των αρχαιρεσιών, να μην εφεσιβληθεί και το σωματείο να μπει επιτέλους στη σημερινή εποχή.