Μετά τη μεγάλη νίκη στις προεδρικές εκλογές, ακολούθησε ο θρίαμβος στις βουλευτικές που θα πάρει την τελική του μορφή στον δεύτερο γύρο της Κυριακής. Είναι μια εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη, για την ίδια τη Γαλλία, για την Ευρώπη, αλλά και για την Ελλάδα. Πρώτα για το εσωτερικό της χώρας. Παρότι πρέπει να αποφευχθούν οι υπερβολές και η αλαζονεία που συχνά χαρακτηρίζουν ένα παντοδύναμο καθεστώς, ο Εμανουέλ Μακρόν, προϊόν της αγανάκτησης με το παλιό και της δίψας για το καινούργιο, είναι σε θέση να αναμορφώσει τη Γαλλία. Νέος, κεντρώος, άφθαρτος, με απήχηση σε ευρύ φάσμα της κοινωνίας, με εμπειρία από τον ιδιωτικό τομέα, δηλώνει αποφασισμένος να κάνει τομές. Αποτελεί την καλύτερη προοπτική για να αλλάξουν οι παθογένειες που έχουν παρεμποδίσει τη Γαλλία να ορθώσει ανάστημα και να παίξει τον ρόλο που της αναλογεί. Αλλά για να πετύχει πρέπει να τολμήσει να προχωρήσει από τους πρώτους μήνες, τώρα που είναι πολιτικά παντοδύναμος. Οι βαθιές τομές που έχει ανάγκη η γαλλική οικονομία αναπόφευκτα θα πλήξουν πολλούς, θα θίξουν κεκτημένα. Αλλά είναι σαφές ότι χρειάζονται. Και αυτό φαίνεται να το κατανοούν και να το δηλώνουν με την ψήφο τους και οι πολίτες.
Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, η παρουσία ενός δημοφιλούς μεταρρυθμιστή πολιτικού στην ηγεσία της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Γηραιάς Ηπείρου συμβάλλει στη δημιουργία ενός πιο «ισορροπημένου» γαλλογερμανικό άξονα, κάτι που στην ουσία επιζητεί και η Αγκελα Μέρκελ, και αποτελεί σημαντική παράμετρο για μια σταθερή Ε.Ε.
Με τον Μακρόν, εφόσον τολμήσει τον εκσυγχρονισμό, η Γαλλία επανακτά τον ρόλο της, και η Μέρκελ τον ισχυρό εταίρο που έχει ανάγκη για να υλοποιήσει το ευρωπαϊκό όραμα.
Το πρώτο τεστ για τον βαθμό επιρροής του νέου Γάλλου προέδρου είναι η Ελλάδα. Το κατά πόσον σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία οι θέσεις, προτάσεις και προτροπές του για το «ελληνικό ζήτημα» θα βρουν ευήκοα ώτα στο Βερολίνο, θα αποτελέσει μια πρώτη ένδειξη προθέσεων. Ο υπ. Οικονομικών, Μπρινό Λε Μερ, ήρθε στην Αθήνα και παρουσίασε μια πρόταση για το χρέος –τα μέτρα ελάφρυνσης να ενισχύονται όταν ο ρυθμός ανάπτυξης είναι χαμηλός, και το αντίστροφο– διαμηνύοντας ευθέως την πρόθεση της Γαλλίας να επηρεάσει τις εξελίξεις. Στο μεθαυριανό Eurogroup, Μέρκελ και Σόιμπλε, αντί της άκαμπτης επιμονής στην επιβολή των δικών τους επιλογών, έχουν ευκαιρία να εκπέμψουν το μήνυμα ότι όντως επιθυμούν να οικοδομήσουν τη νέα Ευρώπη από κοινού με άλλες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις και πρωτίστως με το νέο πρόεδρο της Γαλλίας.