Η απόφαση της Αθήνας να ρίξει τους τόνους χθες το πρωί, λίγες ώρες πριν από την έναρξη του Eurogroup, ερμηνεύθηκε ως κίνηση στην κατεύθυνση συμβιβασμού. Η κίνηση αυτή, βεβαίως, αποτέλεσε ακόμη μία στροφή στην κυβερνητική γραμμή, η οποία όλες τις προηγούμενες ημέρες χαρακτηρίστηκε από διαδοχικές μεταπτώσεις: από την αισιοδοξία για συμφωνία στο Eurogroup μέχρι τη διακήρυξη διαπιστωμένης αδυναμίας να προκύψει λύση σε επίπεδο υπουργών Οικονομικών, που καθιστούσε μονόδρομο την ανάληψη πρωτοβουλίας από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα να θέσει το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής στις 22 Ιουνίου. Σε ακόμη μία μεταστροφή, λοιπόν, η κυβερνητική ηγεσία επέλεξε χθες να αποδραματοποιήσει την ατμόσφαιρα λίγο πριν από το Eurogroup. Η κυβερνητική γραμμή, όπως διατυπώθηκε μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου, ήταν πως ήταν πιθανό να προκύψει «λευκός καπνός» από το Eurogroup.
Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν χθες ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας είχε αργά την Τετάρτη, από τη Θεσσαλονίκη, κύκλο τηλεφωνικών επαφών με εκπροσώπους της ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η αλλαγή εκτιμήσεων ως προς τις δυνατότητες να προκύψει αποτέλεσμα από το Eurogroup ήρθε ύστερα από αυτές. Αυτό που είχε φροντίσει να διαμηνύσει η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία σε όλους του τόνους, πάντως, ήταν ότι η όποια λύση θα έπρεπε να βρεθεί στο Eurogroup και πως δεν προσφέρεται η Σύνοδος Κορυφής γι’ αυτό. Η παραπομπή του θέματος εκεί θα σήμαινε αναβολή στη λήψη απόφασης μέχρι την επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, στις 10 Ιουλίου, και σημαντικές συνέπειες στην οικονομία.
Μετά τη λήξη του χθεσινού Eurogroup, κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου σχολίαζαν ότι η κυβέρνηση πήρε αυτά που ήθελε, καθώς «υπήρξαν ριζικές αλλαγές σε σχέση με την απόφαση της 22ας Μαΐου». Οι ίδιοι κύκλοι εστίαζαν κυρίως στη «σαφή δέσμευση του Eurogroup ότι θα υποστηριχθούν η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές και η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος», καθώς και στο ότι «έγινε δεκτή η γαλλική πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης». Κατά την ερμηνεία τους απoφασίστηκε επίσης «περίοδος χάριτος και επέκταση της ωρίμανσης μέχρι 15 χρόνια σίγουρα» και «υπήρξε θετική εκτίμηση του ΔΝΤ σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους, σε αντίθεση με την εκτίμηση της 22ας Μαΐου». Υπογράμμιζαν επίσης την ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας και τη δέσμευση για «ένα φιλόδοξο πακέτο αναπτυξιακών δράσεων από ευρωπαϊκά κονδύλια».
Καμία αναφορά δεν γινόταν, πάντως, στο QE, ενώ είναι δεδομένο ότι ο πρωθυπουργός, έπειτα από την αποτυχία να εξασφαλίσει εκείνα πάνω στα οποία είχε οικοδομήσει το δικό του αφήγημα επιτυχίας, με πρώτιστο την ουσιαστική ρύθμιση του χρέους, αναζητεί το νέο αφήγημα έναντι των βουλευτών του και των κομματικών στελεχών, που οδηγήθηκαν σε δύο ψηφοφορίες στη Βουλή για νέα μέτρα, με την υπόσχεση ότι έτσι εξασφαλίζεται ο ανοικτός δρόμος για την επόμενη μέρα στην οικονομία αλλά και ο ανοικτός δρόμος για την κυβέρνηση.
Με βάση την πορεία των διαπραγματεύσεων τους τελευταίους μήνες, τα «υλικά» για αυτό το νέο αφήγημα γίνονται όλο και πιο φτωχά.