Αντισυμβατικές σπουδές στο εξωτερικό

Αντισυμβατικές σπουδές στο εξωτερικό

3' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Η πόλη της χλιδής! Τεράστιοι ουρανοξύστες “αγγίζουν” τον ουρανό του Αμπου Ντάμπι ενώ δίπλα εκτείνεται απέραντη η έρημος – θέαμα όχι μόνο εντυπωσιακό αλλά και παράξενο αφού δεν τίθεται θέμα ανεπάρκειας χώρου…», καταγράφει τις εμπειρίες του από την πρόσφατη επίσκεψή του στα Hνωμένα Αραβικά Εμιράτα ο 18χρονος Νικόλας Πατάς, ο οποίος ανταποκρίθηκε σε σχετική πρόσκληση του παραρτήματος του Πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης για την τελική συνέντευξη.

Ο νεαρός έγινε τελικά δεκτός με υποτροφία ύψους 78.000 ευρώ στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα, που ήταν και η πρώτη του επιλογή. Εχει ήδη στα χέρια του τα εισιτήρια τόσο για τον Αύγουστο, που ξεκινά το ακαδημαϊκό έτος, όσο και για τις διακοπές των Χριστουγέννων!

Οταν όμως η πλειονότητα των ενδιαφερoμένων για σπουδές στο εξωτερικό στρέφεται στις κλασικές ευρωπαϊκές χώρες ή στις ΗΠΑ, ποιοι οι λόγοι που ώθησαν τον Νικόλα να επιλέξει το «καθόλου συμβατικό» Αμπου Ντάμπι; «Ολοκληρώνοντας τη φοίτησή μου στο Pierce, καθαρά αμερικάνικης φιλοσοφίας σχολείο, οι επιρροές μου ήταν ανάλογες. Ηξερα ότι ούτε η συμμετοχή μου σε δραστηριότητες ούτε οι διακρίσεις σε μαθητικούς διαγωνισμούς λαμβάνονται υπόψη για την εισαγωγή στα ελληνικά πανεπιστήμια – όλα κρίνονται μόνο από τις 12 ώρες των εξετάσεων. Κόμματα, απεργίες, καταλήψεις, πιο… light φοιτητική ζωή εδώ. Στράφηκα στο εξωτερικό. Εστειλα 12 αιτήσεις σε πανεπιστήμια της Αμερικής συν μία στο παράρτημα του NYU στα Εμιράτα – λειτουργεί άλλο ένα στη Σαγκάη. Ηθελα να το δοκιμάσω. Αμερικάνικο το πρόγραμμα, προσαρμοσμένο όμως στη χώρα, συμπεριλαμβάνοντας μαθήματα για τον αραβικό πολιτισμό. Επιπλέον, ως νεοσύστατο πανεπιστήμιο –ιδρύθηκε μόλις το 2010– δίνει κίνητρα στους φοιτητές να το προτιμήσουν: η οικονομική υποστήριξη που προσφέρεται δεν έχει τη μορφή δανείου που πρέπει να επιστραφεί. Οι εγκαταστάσεις είναι όλες καινούργιες –βλέπεις πράγματα που ούτε θα φανταζόσουν ότι υπάρχουν σε ένα πανεπιστήμιο– εκτός από τα υπερσύγχρονα εργαστήρια, λειτουργούν μέχρι ξυλουργεία και τάξη dj! Το διδακτικό προσωπικό είναι έμπειροι καθηγητές από την Αμερική. Επιπλέον, επιδιώκοντας την έκθεση στον κόσμο, παρέχεται η δυνατότητα για φοίτηση ορισμένα χρονικά διαστήματα σε άλλες χώρες. Επίσης σημαντικό, ότι στα Εμιράτα μόλις το 10 – 15% του φοιτητικού πληθυσμού είναι Αραβες. Με 2.500 άτομα από κάθε γωνιά της γης, βιώνεις την παγκοσμιοποίηση σε όλο της το μεγαλείο!».

Προοπτικές

Αναμφισβήτητα αντισυμβατική και η επιλογή της 19χρονης Αλεξίας Αρβανίτη να σπουδάσει στη Νορβηγία – αν και εν μέρει, αναμενόμενη: ο πατέρας της είναι Ελληνας, η μητέρα της, Νορβηγίδα. Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα, η Αλεξία προτιμά να μην μείνει στην Ελλάδα για σπουδές. Ο λόγος; «Επειδή θεωρώ ότι τα πανεπιστήμια εδώ δεν προσφέρουν προοπτικές εργασίας, ενώ γίνονται και πολλές καταλήψεις. Ούτε ο τρόπος εισαγωγής με βρίσκει σύμφωνη – πολύ άγχος στις Πανελλαδικές και πρέπει να περάσεις όλα τα μαθήματα.

Στη Νορβηγία, μπορείς να πας και πέντε χρόνια αργότερα να ξαναδώσεις ένα μάθημα. Ή να δουλέψεις δύο χρόνια, διαβάζοντας παράλληλα και να δώσεις εξετάσεις μετά, όντας πιο ώριμος. Εγώ τελείωσα το λύκειο το 2016, πήγα στη Νορβηγία κι έκανα gap year. Υπάρχουν τα λαϊκά πανεπιστήμια, όπου επιλέγεις μία κατεύθυνση ανάλογα με τις προτιμήσεις σου: αθλητισμό, καινοτομία, εθελοντισμό, υγεία, ψυχολογία… Γίνονται μαθήματα, χωρίς όμως βιβλία ή εξετάσεις. Μοναδική προϋπόθεση, η συνέπεια στις παρουσίες, ώστε να μοριοδοτηθεί έτσι αργότερα η εισαγωγή σου στο πανεπιστήμιο. Πολύ σημαντικό ακόμη, ότι ως φοιτητής παίρνεις κρατικό δάνειο, ύψους 10.000 – 15.000 ευρώ ετησίως. Και πάλι, αν δεν υπερβείς τις 110 απουσίες, στο τέλος αποπληρώνεις μόνο το 40% του δανείου. Το υπόλοιπο, στο χαρίζουν.

Προσωπικά, επέλεξα να ασχοληθώ με εθελοντισμό στη Λατινική Αμερική και έλαβα 15.000 ευρώ. Αφού διδαχθήκαμε για την ιστορία, τον πολιτισμό, τη μουσική της, ταξιδέψαμε στον Αγ. Δομίνικο και στην Αϊτή, όπου προσφέραμε εθελοντική εργασία σε σχολεία απομονωμένων χωριών, σε νοσοκομείο».

«Γιατί να μη γυρίσω;»

Πώς οραματίζονται το μέλλον τους ο Νικόλας και η Αλεξία;

«Το 2017 δεν είναι δυνατόν να συζητάμε για… αποστάσεις. Θεωρώ αφελές να λέμε «φεύγουν τα παιδιά, χάνουμε τα μυαλά». Η τεχνολογία έχει φέρει τα πάντα κοντά. Εννοείται πως πατρίδα μου είναι η Ελλάδα κι είμαι περήφανος γι’ αυτό. Κι αν τα πράγματα φτιάξουν εδώ, γιατί να μη γυρίσω;», θα πει ο Νικόλας.

Η Αλεξία, η οποία ενδιαφέρεται για τις επιχειρήσεις και τα ναυτιλιακά, αναφέρει: «Πιστεύω ότι αν έχεις σπουδάσει στο εξωτερικό και γυρίσεις στην Ελλάδα, άνετα βρίσκεις δουλειά σε μία πολυεθνική. Στη Νορβηγία μπορεί να δίνουν τριπλάσιους μισθούς, να εργάζεσαι λιγότερες ώρες και να έχεις μεγάλο σπίτι και κήπο, αλλά νομίζω ότι δεν θα άντεχα. Εκεί είναι καλά για σπουδές. Εχω μάθει όμως με τον ήλιο και τη θάλασσα της Ελλάδας – κι ας είναι το σπίτι μου μικρότερο».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή