Προπετάσματα από λέξεις

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τ​​​​ο σημείο εξόδου από τα μνημόνια είναι ορατό, ξεκάθαρο και μη αναστρέψιμο μετά τη συμφωνία του τελευταίου Eurogroup», διαβεβαίωσε προχθές ο Ελληνας πρωθυπουργός μιλώντας σε εκδήλωση της Προοδευτικής Συμμαχίας στις Βρυξέλλες. Υπερχρήση επιθέτων, που έμοιαζε να αποσκοπεί στο να σκεπάσει τα γεγονότα με ένα γλωσσικό θόρυβο. Τα επίθετα καμιά φορά επιτρέπουν να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα (το Bloomberg χαρακτήρισε τη συμφωνία «παρατεταμένο παιχνίδι “επέκτασης και προσποίησης” που δεν εξυπηρετεί κανενός τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα» και το Ινστιτούτο Peterson, «δημοσιονομικό ζουρλομανδύα») με τα όπλα της γλώσσας. Από την ανησυχία ότι το ουσιαστικό έχει φθαρεί και πρέπει να ενδυναμωθεί, το «σημείο εξόδου» δεν είναι μόνο «ορατό» αλλά και «ξεκάθαρο» και «μη αναστρέψιμο». Και όχι μόνο για να απαλλαγεί από τις παλιές του πλάνες (πόσες φορές δεν ακούσαμε ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια…) αλλά και για να παρουσιαστεί σε μια καινούργια κατάσταση, απολυμασμένη και πειστική. Και σε άλλες περιστάσεις ο πρωθυπουργός έχει κάνει υπερχρήση επιθέτων: «…μια σύγχρονη πατριωτική εξωτερική πολιτική που αξιοποιεί τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας και τα μεγάλα ιστορικά, πολιτιστικά, οικονομικά και διπλωματικά της ερείσματα». Επίθετα δυναμωτικά, που φθείρονται γρήγορα, με αποτέλεσμα, η μέσω αυτών αναθέρμανση της υπόσχεσης εν τέλει να κάνει πιο ορατή την κουφότητα της ρητορείας.

Στον πολιτικό λόγο γίνεται και υπερχρήση ουσιαστικών («με αποφασιστικότητα, με συνοχή και συντονισμό, θα φτιάξουμε μια χώρα και μια κοινωνία που κάθε μέρα θα είναι και ένα βήμα πιο κοντά στο ιδανικό της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ευημερίας»), από την ίδια ανάγκη, με τη μεγάλη κατανάλωση εννοιών, να συγκαλυφθεί η δύσκολη καθημερινότητα. Τα ουσιαστικά δεν αφορούν πράξεις αλλά ιδέες, που η ζεύξη τους στοχεύει όχι στην πληροφόρηση αλλά στη δημιουργία ενός αισθήματος ευφορίας. Το ρήμα συρρικνωμένο, είναι σε χρόνο μέλλοντα, δηλαδή αφορά εκείνο το χρονικό σημείο όπου η επαγγελία κινδυνεύει λιγότερο να διαψευστεί.

Ομως μάταια η πολιτική ρητορική στοιβάζει στρώσεις πάνω στην πραγματικότητα. Ερχεται κάποια στιγμή που οι λέξεις αντιστέκονται. Το «σημείο εξόδου» υπάρχει ή δεν υπάρχει και τα επίθετα που πασχίζουν να δώσουν στο μη υπάρχον τις ιδιότητες του υπάρχοντος, απλώς αποκαλύπτουν το ψέμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή