Η «ελληνική πραγματικότητα» των σκουπιδιών

Η «ελληνική πραγματικότητα» των σκουπιδιών

3' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Α​γνωστο πώς θα λήξει η νέα περιπέτεια των ελληνικών πόλεων, ιδιαίτερα της Αθήνας, αλλά και της Θεσσαλονίκης, με τα σκουπίδια που για άλλη μία φορά συσσωρεύονται στους δρόμους «ντάλα» καλοκαίρι και σε θερμοκρασίες 35 βαθμών Κελσίου. Αλλωστε, έχει παρατηρηθεί ότι οι δυναμικές κινητοποιήσεις και απεργίες των συμβασιούχων της ΠΟΕ-ΟΤΑ συνέπιπταν σχεδόν πάντα με τις γιορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και την έναρξη της τουριστικής περιόδου του καλοκαιριού. Αυτό γίνεται επί σχεδόν 40 χρόνια, με τη μία γενιά των συμβασιούχων να διαδέχεται την προηγούμενη που κατάφερνε να μονιμοποιηθεί για να «αράξει» στα γραφεία των δήμων της χώρας. Και μόλις οι «νέοι», συνήθως φίλοι και συγγενείς των παλιών, έκαναν «το αγροτικό» τους στους δρόμους, επαναλαμβανόταν το ίδιο. Στην προκειμένη περίπτωση, οι συμβασιούχοι είναι διμηνίτες, οκταμηνίτες και ορισμένοι δύο ή περισσότερων ετών.

Αυτή τη φορά βέβαια, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά, καθώς μεσολάβησε η συνταγματική επιταγή που δεν επιτρέπει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου και μονιμοποιήσεις. Είναι σαφές ότι η πρόθεση της σημερινής κυβέρνησης ήταν να αγνοήσει το Σύνταγμα, στο πλαίσιο της πελατειακής πολιτικής που εφαρμόζει με συντονιστή τον «καπάτσο» περί τα τοιαύτα υπουργό Επικρατείας Χριστόφορο Βερναρδάκη, αλλά την πρόλαβε η γνωστή απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Απόφαση, η οποία επιβάλλει τον σεβασμό του Συντάγματος, χαλάει τα σχέδια της κυβέρνησης, προκαλεί τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων ΠΟΕ-ΟΤΑ, που με τη στήριξη των μονίμων συναδέλφων τους και της ΑΔΕΔΥ απαιτούν την παραβίαση της συνταγματικής επιταγής και προκαλεί ασφαλώς μεγάλα προβλήματα στους δήμους και τους δημάρχους τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε τελική ανάλυση τα θύματα αυτής της πρακτικής είναι οι δημότες και στη σημερινή συγκυρία ο τουρισμός, που δεν είναι απλά η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, αλλά και ο μοναδικός αγωγός οξυγόνου στη σημερινή συγκυρία. Οι πληροφορίες φέρουν τον δήμαρχο της Αθήνας Γ. Καμίνη απαισιόδοξο για την έκβαση της υπόθεσης, αλλά και ταυτόχρονα προβληματισμένο γιατί μπορεί να παρασύρει σε αποτυχία τον σχεδιασμό που έχει κάνει με στόχο την αποτελεσματικότερη και οικονομικότερη αποκομιδή των σκουπιδιών. Οι πληροφορίες από τη Θεσσαλονίκη φέρουν τον δήμαρχο Γ. Μπουτάρη αποφασισμένο να αναζητήσει διέξοδο με ανάθεση της αποκομιδής των σκουπιδιών σε ιδιωτικές εταιρείες, ακολουθώντας το μοντέλο περιφερειακών δήμων του Θερμαϊκού. Το σίγουρο είναι ότι η σύγκρουση, και μαζί της η ταλαιπωρία των πολιτών, θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις πριν βρεθεί λύση προς την οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Η νέα βύθιση των πόλεων στον κόσμο των σκουπιδιών φέρνει ξανά στην επιφάνεια και ακόμη ένα θέμα της «ελληνικής πραγματικότητας». Παρά το γεγονός ότι η παραγωγή στα χρόνια της κρίσης μειώθηκε κατά σχεδόν 20%, οι Ελληνες συνεχίζουμε να παράγουμε περισσότερα σκουπίδια σε σύγκριση με τους κατοίκους άλλων ευρωπαϊκών, μεγάλων και μικρών, πόλεων. Με αποτέλεσμα, οι δήμοι να μην προλαβαίνουν να τα μαζεύουν, ακόμη και όταν διαθέτουν τον αριθμό του προσωπικού που απαιτείται, και παράλληλα να επιβαρύνονται με ένα πολύ μεγάλο κόστος, που στο τέλος επιστρέφει στις πλάτες των δημοτών. Στο Βερολίνο, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, η αποκομιδή των σκουπιδιών γίνεται δύο φορές την εβδομάδα, στον Δήμο Αθηναίων τα απορριμματοφόρα περνούν τρεις φορές την ημέρα από τις κεντρικές οδούς και πάλι δεν προλαβαίνουν. Με το κόστος για την καθαριότητα να εκτοξεύεται περίπου στα 70 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Καταστήματα, μαγαζιά σίτισης και νοικοκυριά εννοούν να γεμίζουν συνεχώς τους κάδους –όσους δεν έχουν καταστρέψει ή κάψει ακόμη οι «μπαχαλάκηδες»–, αφού δεν υπάρχει ούτε μέριμνα ούτε υποχρέωση να κρατούν τα σκουπίδια σε δικούς τους χώρους για κάποιο χρονικό διάστημα.

Το θέμα «σκουπίδια» όμως έχει και άλλες προεκτάσεις στην Ελλάδα. Οπως ότι η χώρα κατακλύζεται από παράνομες χωματερές, ότι η πολιτεία εξακολουθεί να πληρώνει υπέρογκα ευρωπαϊκά πρόστιμα γιατί δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί στους κανόνες υγειονομικής κατάληξης των σκουπιδιών, ότι υπάρχουν δήμοι (στην Πελοπόννησο, για παράδειγμα), που έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να ρυθμίσουν τα απορρίμματά τους, ότι κυκλώματα «λεηλατούν» ανενόχλητα τους κάδους δημιουργώντας νέα προβλήματα. Ολα αυτά συμβαίνουν επί δεκαετίες, χωρίς ορατό τέλος. Προφανώς γιατί ως αδούλωτοι Ελληνες, που ο τράχηλός μας ζυγό δεν υπομένει, αρνούμαστε ή δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που ονομάζεται «ελληνική πραγματικότητα». Ακόμη και όταν πρόκειται για τα… σκουπίδια!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή