Η εξατομίκευση του μπάσκετ χαρακτηρίζει τον τρόπο παιχνιδιού στο ΝΒΑ και μπορεί το θέαμα να είναι ανιαρό, όταν ένας ή δύο παίκτες «μονοπωλούν» τις επιθέσεις των ομάδων τους, αλλά έχει αποδειχθεί πολλάκις ότι η παρουσία, τουλάχιστον, δύο και τριών σταρ, αποτελεί την καλύτερη εγγύηση στην κατάκτηση τίτλων. Οι φετινοί πρωταθλητές Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς χρειάστηκαν τη μεταγραφή του Κέβιν Ντουράντ που «έδεσε» με τον δεινό σουτέρ, Στεφ Κάρι για την αρχή μιας νέας «δυναστείας» στο ΝΒΑ, όπως έχει δείξει και η πετυχημένη «συνταγή» της… συμβίωσης τριών καταξιωμένων παικτών σ’ άλλες πρωταθλήτριες ομάδες του παρελθόντος. Αντίθετα, ο «βασιλιάς» Λε Μπρον Τζέιμς ήταν… μόνος στους φετινούς τελικούς, παρά την παρουσία του Κάιλι Ιρβινγκ και δεν κατάφερε να διατηρήσει τα σκήπτρα του 2016.
H πιο «αστραφτερή» τριάδα παικτών στο ΝΒΑ ανήκει στους Σικάγο Μπουλς, οι οποίοι στη δεκαετία του ’90 κατέκτησαν έξι φορές την κορυφή του αμερικανικού πρωταθλήματος και σε ισάριθμες συμμετοχές τελικών (1991, ’92, ’93, ’96, ’97, ’98). Προεξάρχοντος του «Air» Μάικλ Τζόρνταν, οι «ταύροι» παρουσίασαν τον Σκότι Πίπεν, τον Ντένις Ρόντμαν, αλλά και τον Τόνι Κούκοτς.
Μέχρι τη δεκαετία του ’80, οι ομάδες που έγιναν δυναστείες στο ΝΒΑ, χρειάζονταν έστω και δύο «σούπερμαν» για την κατάκτηση συνεχόμενων τίτλων. Οι πρώτοι διδάξαντες ήταν οι Μπόστον Σέλτικς που έχουν δημιουργήσει δύο θρυλικές ομάδες, με διαφορά σχεδόν είκοσι χρόνων. Στην πρώτη εκδοχή τους, οι Σέλτικς παρουσίασαν το δίδυμο του θηριώδη σέντερ –για τα δεδομένα της εποχής– Μπιλ Ράσελ και του Μπομπ Κούζι. Από το 1956 μέχρι το 1963, οι «Κέλτες» κατέκτησαν έξι πρωταθλήματα, ενώ επανήλθαν σε πρωταγωνιστικό επίπεδο, παρουσιάζοντας τρεις «σωματοφύλακες». Ο κορυφαίος λευκός παίκτης όλων των εποχών στο ΝΒΑ, Λάρι Μπερντ είχε συμπαίκτες τον Κέβιν Μακ Χέιλ και τον Ρόμπερτ Πάρις. Τρεις τίτλοι (1981, 1984 και 1986) και συμμετοχή σε δύο τελικούς (1985, 1987), ήταν ο απολογισμός της πανίσχυρης τριάδας.
Το αντίπαλον δέος για τους Σέλτικς στην ίδια χρονική περίοδο (1979-1989), προερχόταν από το Λος Αντζελες και ήταν το πασίγνωστο δίδυμο των Ερβινγκ Μάτζικ Τζόνσον και Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ που εξελίχθηκε σε τετράδα «αστέρων», με την προσθήκη των Μάικλ Κούπερ και Τζέιμς Γουόρθι. Το περίφημο «σόου τάιμ» δημιουργήθηκε από το δίδυμο σέντερ Τζαμπάρ και του πλέι μέικερ Τζόνσον (2.05) που δεν είχε ισοϋψή αντίπαλο. Η παρέα τους έφτασε στην κατάκτηση πέντε πρωταθλημάτων (1980, 82, ’85, ’87, 1988). Ο Τζαμπάρ, ως Λιου Αλτσιντορ και πριν ασπαστεί τον μουσουλμανισμό, είχε δημιουργήσει σπουδαίο δίδυμο με τον Οσκαρ Ρόμπερτσον, φτάνοντας στην κατάκτηση του μοναδικού τίτλου των Μιλγουόκι Μπακς (1971).
Οι Λέικερς δεν άργησαν να ανασυγκροτηθούν. Τα συστατικά της δυναμικής επιστροφής στην κατάκτηση τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων (2000, 2001, 2002), είχαν το ονοματεπώνυμο του Κόμπε Μπράιαντ και του θηριώδους Σακίλ Ο’ Νιλ. Ο επονομαζόμενος «Black Bamba», Μπράιαντ, για το «θανατηφόρο» σουτ του, βρήκε το αγωνιστικό «alter ego» του στο πρόσωπο του Σακίλ, αλλά οι εγωισμοί και οι κάκιστες σχέσεις των δύο σταρ διέλυσαν την ομάδα του Λος Αντζελες. Ιστορία, αλλά βραχείας διάρκειας (1982-86), έγραψε στο ΝΒΑ, η συνύπαρξη του Τζούλιους Ερβινγκ και του Μόουζες Μαλόουν στους Φιλαδέλφεια Σίξερς. Η άφιξη του «Μωυσή», το ’82, ώθησε τη Φιλαδέλφεια στην κατάκτηση ενός μόλις τίτλου (’83).
Τα «κακά παιδιά» των Ντιτρόιτ Πίστονς (λόγω του σκληρού αμυντικού παιχνιδιού) παρουσίασαν το αλήστου μνήμης δίδυμο των Τζο Ντουμάρς και Αϊζάια Τόμας και με συμπαίκτες τους Λαϊμπίρ, Μαχόρν, Ρόντμαν και Σάλεϊ, έφτασαν το Ντιτρόιτ σε τρεις συνεχόμενους τελικούς και σε δύο τίτλους (1981, ’82).
Από τους «δίδυμους πύργους» των Τιμ Ντάνκαν και Ντέιβιντ Ρόμπινσον, μέχρι το καρέ των «σωματοφυλάκων», με Τζινόμπιλι και Πάρκερ, οι Σαν Αντόνιο Σπερς μετρούν 5 πρωταθλήματα σε έξι συμμετοχές σε τελικούς του ΝΒΑ. Ο Ντάνκαν και ο Ρόμπινσον ήταν ανίκητοι στους τελικούς του ’99, αλλά η προσθήκη του Αργεντινού, Μανού Τζινόμπιλι, του Γάλλου Τόνι Πάρκερ, έκαναν τέσσερα τα «σπιρούνια» και τον… καλπασμό για τέσσερα ακόμα πρωταθλήματα (2003, 2005, 2007, 2014).