ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Μετωπική επίθεση εναντίον της καγκελαρίου Μέρκελ εξαπέλυσε την Κυριακή ο επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς, κατηγορώντας την για «αντιδημοκρατικές πρακτικές» και για «αλαζονική αποφυγή προεκλογικής αντιπαράθεσης». Οι Σοσιαλδημοκράτες ελπίζουν σε ανατροπή των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τις οποίες υπολείπονται κατά 15 μονάδων των Χριστιανοδημοκρατών.
Τρεις μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου, ο Σουλτς κατηγόρησε από το βήμα της διάσκεψης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος την Αγκελα Μέρκελ ότι επιδιώκει τη μικρότερη δυνατή συμμετοχή των ψηφοφόρων στις κάλπες, γιατί η μικρότερη συμμετοχή συμφέρει πολιτικά το κόμμα της. «Είναι πολύ απελπισμένος», σχολίασαν στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών, ενώ «επικίνδυνα» χαρακτήρισε τα σχόλια Σουλτς ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος εποφθαλμιά τη θέση του σοσιαλδημοκρατικού SPD ως ελάσσονος εταίρου του κυβερνητικού συνασπισμού.
Ο Μάρτιν Σουλτς παρουσίασε το σχέδιο του κόμματός του για τη φορολογική ελάφρυνση των κατώτερων και μεσαίων στρωμάτων και τη φορολογική επιβάρυνση των πλουσιότερων, εισπράττοντας κριτική τόσο από τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, που το χαρακτήρισε «απογοητευτικό», όσο και από την επικεφαλής της Αριστεράς Ζάρα Βάγκεκνεχτ, που σημείωσε ότι ξεχάστηκε η υπόσχεση του φόρου μεγάλης περιουσίας. Ο Σουλτς μίλησε με πάθος για την ανάγκη «επανίδρυσης της Ευρώπης», ενώ δεσμεύθηκε να μη λάβει μέρος σε κυβέρνηση με κόμματα που δεν αναγνωρίζουν τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου.
Παρών στη διάσκεψη του κόμματος ήταν ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος θύμισε ότι το 2005 ο ίδιος οδήγησε το κόμμα σε απόσταση αναπνοής από την παράταξη της Μέρκελ, γεφυρώνοντας το χάσμα που προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις. Η προβεβλημένη παρουσία του Σρέντερ στη διάσκεψη αποτυπώνει τη σημαντική διαφορά των προσπαθειών αναγέννησης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών από τις αντίστοιχες των Βρετανών Εργατικών. Ο Σουλτς επιχειρεί να αναζωογονήσει το κόμμα προσεγγίζοντας τον πρώην καγκελάριο και την πολιτική του, ενώ ο Βρετανός Τζέρεμι Κόρμπιν έχει επιλέξει να χαράξει σαφή διαχωριστική γραμμή από την εποχή του Τόνι Μπλερ.