Άδωνις Γεωργιάδης: Κούγκι

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχουν σκάνδαλα που δεν έχουν συνέπειες μόνο για τον καταγγελλόμενο· που έχουν τέτοιο βάρος ώστε καταλήγουν να καταρρακώνουν συνολικά την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς το πολιτικό σύστημα. Αυτός ήταν και ο φόβος ορισμένων έμπειρων παραγόντων για την υπόθεση των επικοινωνιών του υπουργού Aμυνας με ισοβίτη. Ο φόβος ότι ο εκτροχιασμός της κομματικής αντιπαράθεσης στις περιοχές του κοινού εγκλήματος –η ανάγκη της πολιτικής να επικαλείται κουβέντες της φυλακής– θα προκαλούσε ένα νέο απονομιμοποιητικό κύμα εις βάρος μιας ήδη κλονισμένης δημοκρατίας.

Το θέμα δεν είναι «καθωσπρέπει». Oμως, ούτε η πραγματικότητα είναι καθωσπρέπει. Αντιμέτωπη με μια τέτοια –τοξική, αλλά πραγματική– υπόθεση, η αντιπολίτευση έπρεπε να αποφασίσει: Ή να υποβαθμίσει τις καταγγελίες, προκειμένου να μην εκτεθεί στην εντελώς αναμενόμενη κατηγορία ότι ενδιαφέρεται να καλύψει τη μία πλευρά. Ή να αναλάβει το ρίσκο του προπαγανδιστικού μωλωπισμού της, προκειμένου να μην αφήσει τη μεθόδευση να περάσει απαρατήρητη.

Υπέρ της δεύτερης λύσης συνηγορούσε και το γεγονός ότι το «κρούσμα» της υπουργικής παρέμβασης δεν είναι «μεμονωμένο». Μπορεί κανείς να το εντάξει στο modus operandi μιας κυβέρνησης η οποία από την αρχή είχε δείξει ότι αντιλαμβανόταν ως προνομιακό πεδίο της εξουσίας της και τα media και τη Δικαιοσύνη.

Η Νέα Δημοκρατία επέλεξε την αντιπαράθεση. Η τροχιά της σύγκρουσής όμως δεν είναι «τυφλή». Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή διέψευσε όσους κρυφοδιψούσαν για ένα θέαμα πολιτικού πορνό. Χωρίς να παραδοθεί στον οίστρο του, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. έμεινε δικανικά προσηλωμένος στο αντιπολιτευτικό του πλάνο, θέτοντας και ξαναθέτοντας τα ίδια ερωτήματα. Ερωτήματα, η σωστή στόχευση των οποίων αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έμειναν όλα εκκωφαντικώς αναπάντητα.

Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να προσδοκά σε μακροπρόθεσμα πολιτικά οφέλη από αυτή την  υπόθεση;  Η απάντηση  δεν  εξαρτάται ούτε από την επίδοση του γυμνασμένου κοινοβουλευτικά Aδωνι Γεωργιάδη ούτε από την τακτική του κόμματός του. Εξαρτάται όχι τόσο από την ουσία της υπόθεσης όσο από τη δυναμική της πρόσληψής της.

Από τους μηχανισμούς πρόσληψης τέτοιων σκανδάλων δεν επιβιώνουν οι αποχρώσεις· επιβιώνουν μόνο οι αδρές σκιές: Ποιος είναι «καλός», ποιος είναι «κακός», ποιος είναι με ποιον.

Πάντως, αν υπάρχει ένα ήδη ορατό πολιτικό αποτέλεσμα είναι η επιβεβαίωση της συγχώνευσης του Τσίπρα με τον κυβερνητικό του εταίρο. Το Μαξίμου έσπευσε να καλύψει πλήρως τον υπουργό Aμυνας, πριν καν φωτιστούν οι ενέργειές του σε όλο τους το εύρος. Το καλό για την κυβέρνηση είναι ότι έτσι επιβεβαιώνει τη συνοχή της. Το κακό είναι ότι η μοίρα των συνεταίρων είναι μία. Τσίπρας και Καμένος βρίσκονται, όπως το ονειρευόταν ο δεύτερος, σε σχέση Κουγκίου: Δεμένοι, αλλά και μαζί παγιδευμένοι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή