Ο κομισάριος και το μνημείο

Ο κομισάριος και το μνημείο

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η υπουργός ψάχνει την ψυχή της στο γραφείο της. Η στιβαρή φωνή της τραγωδού ώρες ώρες λένε πως φτάνει ώς την αντίπερα όχθη της οδού Μπουμπουλίνας. «Πού να βρω την ψυχή μου, το τετράφυλλο δάκρυ». Φορώντας την καλοκαιρινή της πασμίνα, κάτι απλώς μεταξωτό, πηγαίνει πέρα – δώθε στο γραφείο με την υπέροχη θέα του Παρθενώνα, σκύβει κάτω από το γραφείο, σηκώνει τα μαξιλάρια του καναπέ, τραβάει τις καρέκλες, όμως η ψυχή της πουθενά. Ποιος την έβαλε στον φωριαμό άραγε; Ω τι κόσμος, Θεέ μου. Δεν μπορούμε να αφήσουμε ανεκμετάλλευτο τέτοιο υπουργικό ταλέντο. Να τη στείλουμε στο Βρετανικό Μουσείο, να τραγουδήσει «πού να βρω την ψυχή μου», όπως προχθές στη συνέντευξη Τύπου για τη Λυρική, και είμαι βέβαιος ότι οι Aγγλοι θα μας λυπηθούν και θα μας δώσουν πίσω τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Υστερα από όσα τράβηξαν και τραβάνε τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πονόψυχοι, ακούω.

Κι ενώ η υπουργός Λυδία Κονιόρδου ψάχνει την ψυχή της, οι υπηρεσίες του υπουργείου της εργάζονται πυρετωδώς. Αυτά έχει η βαριά βιομηχανία. Δεν σ’ αφήνει να ανασάνεις. Μια ζωή στη φάμπρικα του πολιτισμού. Και έτσι μπόρεσαν την τελευταία στιγμή να σώσουν ένα μνημείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τα μαύρα κοράκια με τα γαμψά νύχια του καπιταλισμού. Το οποίο μνημείο, κτίριο της πάλαι ποτέ Μεραρχίας, το Πολυτεχνείο της Κρήτης, στο οποίο ανήκει, το είχε παραχωρήσει, άκουσον άκουσον, σε εταιρεία «ξένων» – και τι ξένων. Διότι δεν είναι μόνον ξένα. Είναι και συμφέροντα. Και δεν φτάνει που είναι ξένα και συμφέροντα, θέλουν, λέει, να το αξιοποιήσουν τουριστικά. Πού; Στα Χανιά, στην Κρήτη. Και δεν φτάνει που είναι ξένα και συμφέροντα, θέλουν, οι άτιμοι, να δίνουν και 350.000 ευρώ τον χρόνο στο Πολυτεχνείο, το 30% του προϋπολογισμού του, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια.

Ευτυχώς το κτίριο το έχουν αναλάβει τα παιδιά μιας απ’ αυτές τις οργανώσεις άστεγων αριστερών. Εχουν εγκατασταθεί εκεί από το 2003 και εκτελούν πάσης φύσεως πολιτισμικές εργασίες. Υποθέτω δε ότι η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Εργων Κρήτης ειδοποιήθηκε για τα αίσχη που ετοιμάζονται και επέσπευσε την ανακήρυξη του κτιρίου σε μνημείο, ύστερα από κάτι δεκαετίες.

Η κ. Κονιόρδου ψάχνει την ψυχή της. Ευγενής αναζήτηση. Η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και μπλα μπλα τι ψάχνει άραγε; Και τι είδους άνθρωποι την αποτελούν; Αρχαιολόγοι ή μήπως κομισάριοι; Ελάτε τώρα. Και οι κομισάριοι πρέπει να ζήσουν. Κι αν δεν υπερασπιστούν τον δικό τους πολιτισμό, τι θα κάνουν; Κλέφτες θα γίνουν;

Η ιστορία αυτή πάντως μας διδάσκει ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες. Το ρήγμα δεν είναι πολιτικό. Είναι πολιτισμικό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή