Δύο ευρωπαϊκές παραγωγές και μία κορυφαία επανέκδοση ξεχωρίζουμε αυτή την εβδομάδα, που μας οδηγεί πια στον Ιούλιο, μήνα που συνήθως τα μπλοκμπάστερ έχουν την τιμητική τους. Πριν από αυτά, πάντως, έχουμε την «Οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου» (* * * ½), ισπανικό θρίλερ βραβευμένο με 4 Γκόγια, του πρωτοεμφανιζόμενου στη σκηνοθεσία Ραούλ Αρέβαλο. Ο εκ των πρωταγωνιστών του εξαιρετικού «Μικρού Νησιού» δημιουργεί ένα παρόμοιου ύφους φιλμ, που έχει στο κέντρο του έναν ψυχρό εκδικητή.
Επειτα από μια εξαιρετικά σκηνοθετημένη εναρκτήρια σκηνή καταδίωξης, με την κάμερα στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, ένας άνδρας συλλαμβάνεται. Στη συνέχεια βλέπουμε τον Χοσέ (Αντόνιο ντε λα Τόρε), έναν κλειστό και φαινομενικά ντροπαλό άνδρα, ο οποίος συχνάζει στο καφέ του φίλου του Χουάνχο. Εκεί θα γνωρίσει την Ανα, η οποία περιμένει 8 χρόνια τον σύζυγό της που εκτίει ποινή στη φυλακή. Οταν εκείνος θα αποφυλακιστεί ωστόσο, ο Χοσέ θα φανερώσει τις προθέσεις του, ξεκινώντας έναν αμείλικτο κύκλο αίματος.
Ο Αρέβαλο, μαζί με τον συν-σεναριογράφο του Νταβίντ Πουλίδο, δημιουργεί μια ιστορία υψηλής εσωτερικής έντασης, η οποία, σαν ηφαίστειο, εκρήγνυται ανά διαστήματα, αφήνοντας πίσω της χάος. Η μανία της εκδίκησης καταλαμβάνει τον «υπομονετικό άνθρωπο», ενώ τα σκοτεινά ένστικτα έρχονται στην επιφάνεια και πλημμυρίζουν με τρόπο ωμά ρεαλιστικό την οθόνη. Καθώς το ψυχολογικό ταξίδι της οργής μετατρέπεται σε κανονικό road trip θανάτου, η αγωνία εντείνεται και οι ανατροπές κατανέμονται εύστοχα μέχρι το δραματικό φινάλε.
Η δεύτερη ταινία της εβδομάδας είναι το «The Zookeeper’s Wife», (Η γυναίκα του ζωολογικού κήπου) (**½), μια δραματική βιογραφία εποχής που αφηγείται την ιστορία της Πολωνής Αντονίνα Ζαμπίνσκι, η οποία μαζί με τον σύζυγό της Γιαν, έσωσε εκατοντάδες ανθρώπους και ζώα κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Η οικογένεια Ζαμπίνσκι ζει ευτυχισμένα στον ζωολογικό κήπο της Βαρσοβίας, τον οποίο και διευθύνει, προσφέροντας αγάπη και φροντίδα σε κάθε λογής ζώα. Τα πάντα ωστόσο θα ανατραπούν την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ημέρα της γερμανικής εισβολής. Καθώς οι ναζί ερημώνουν τον κήπο και το γκέτο της Βαρσοβίας υψώνει τα τείχη του, οι Ζαμπίνσκι αποφασίζουν να ρισκάρουν κρύβοντας στο σπίτι τους και φυγαδεύοντας πολλές δεκάδες Εβραίων.
Η πάντα ξεχωριστή Τζέσικα Τσαστέιν ερμηνεύει με ευαισθησία (και πολωνική προφορά!) τον ρόλο της Αντονίνα, σε ένα φιλμ ύμνο στη γενναιότητα και την αυταπάρνηση που οι πρωταγωνιστές του –αλλά και πολλοί άλλοι– έδειξαν εκείνα τα τρομερά χρόνια, για χάρη των συνανθρώπων τους. Χωρίς μεγάλες εκπλήξεις και με τυπική feelgood διάθεση, η ταινία υπηρετεί το δραματικό –και ξεκάθαρα ηρωικό– φορτίο της έως το τέλος.
Σε επανέκδοση βλέπουμε το «SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα» (****½), την αριστουργηματική κωμωδία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο οποίος δίνει αντιπολεμικό ρεσιτάλ, εν μέσω μάλιστα του Ψυχρού Πολέμου. Ενας θεότρελος στρατηγός των ΗΠΑ δίνει σήμα στο βομβαρδιστικό του να εξαπολύσει πυρηνικές κεφαλές εναντίων ρωσικών στόχων. Την ίδια ώρα, στον θάλαμο επιχειρήσεων, ο πρόεδρος προσπαθεί να αποτρέψει τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το πυρηνικό ολοκαύτωμα, με τη βοήθεια εξίσου καρικατουρίστικων συνεργατών και του εκκεντρικού Dr. Strangelove. Κορυφαία σάτιρα από έναν εκ των σπουδαιότερων σύγχρονων κινηματογραφιστών, με τον υπέροχο Πίτερ Σέλερς να ερμηνεύει τρεις διαφορετικούς ρόλους.
CINEMA ALERT
H καλοκαιρινή ζέστη γίνεται λίγο πιο υποφερτή αυτή την εβδομάδα, καθώς βλέπουμε τη Σκάρλετ Γιόχανσον και τις φίλες της, με λιτή αμφίεση, να διοργανώνουν μπάτσελορ πάρτι στο Μαϊάμι. Τον τελευταίο καιρό, τη βλέπαμε συνεχώς να ερμηνεύει χαρακτήρες action heroes, οπότε η πιο… θηλυκή πλευρά του «Πάρτι γυναικών» είναι μάλλον ευπρόσδεκτη για τη Σκάρλετ, η οποία τελικά εξελίχθηκε ακριβώς σε αυτό που υποπτευόμασταν ήδη από το «Χαμένοι στη μετάφραση»: την απόλυτη σούπερ σταρ της κινηματογραφικής βιομηχανίας.