Κακοπαιγμένη σαπουνόπερα

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το μόνο συνεπές στην πολιτική της σημερινής κυβέρνησης είναι η διαπραγματευτική της στρατηγική. Τοποθετεί αφελώς (;) τον πήχυ των προσδοκιών πολύ ψηλά, γιατί κάποιος της έχει τάξει κάτι (είτε ο Γιάνης Βαρουφάκης είτε η Αγκελα Μέρκελ), διαπραγματεύεται –το πολύ– 17 ώρες, ηττάται κατά κράτος, περνάει από κάτω και στο τέλος θριαμβολογεί, ισχυριζόμενη πως ήξερε εξαρχής ότι αυτό θα συμβεί, αλλά μπλόφαρε. Συνέβη πριν από δύο χρόνια με την κατ’ ευφημισμόν περήφανη διαπραγμάτευση, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε υποσχεθεί στον πολιτικό του προϊστάμενο Αλέξη Τσίπρα ότι η Ευρώπη θα κιοτέψει, αλλά δεν συνέβη. «Θα διαψευστούν όσοι ποντάρουν σε τρίτο μνημόνιο τον Ιούνιο. Τα μνημόνια τελείωσαν», έλεγε τον Φεβρουάριο του 2015 και πέντε μήνες αργότερα υπέγραφε το τρίτο κατά σειρά. Ηταν «ειδικές συνθήκες», «μάτωσε για να φέρει κάτι καλύτερο» στον τόπο, η κυβέρνηση πήρε «καλό βαθμό» στη διαπραγμάτευση, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, «τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα», έλεγε εκ των υστέρων ο πρωθυπουργός. «Πόσο χειρότερα;» μπορεί να αναρωτηθεί κανείς σήμερα, συγκρίνοντας το πριν και το μετά.

Κάτι αντίστοιχο έκανε χθες και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης. «Ολοι ξέραμε ότι τα μέτρα για το χρέος θα διευκρινίζονταν πλήρως και θα δίνονταν προς το τέλος του προγράμματος», ομολόγησε χωρίς αιδώ. Και τότε τι ήταν όλη αυτή η κακοπαιγμένη σαπουνόπερα των τελευταίων μηνών, κατά τους οποίους η κυβέρνηση παρίστανε ότι μάχεται να αποσαφηνιστούν ο οδικός χάρτης για την αναδιάρθρωση του χρέους και η συμμετοχή της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση; Προς τι το μελόδραμα και οι απειλές ότι δεν θα εφαρμόσει τα μέτρα, τα οποία ψήφισε η Βουλή αν δεν λάβει σαφείς δεσμεύσεις για το ζήτημα του χρέους; Επιπλέον ο κ. Χουλιαράκης υποβάθμισε τη σημασία ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, μια προοπτική την οποία η ίδια η κυβέρνησή του είχε αναγάγει σε υπαρξιακό ζήτημα και είχε άμεσα συνδέσει με την έξοδο στις αγορές. Η δεύτερη επέτειος από τα προπέρσινα «Ιουλιανά» πλησιάζει και μάλλον ο Σύριζα θεωρεί ότι η ζέστη, η ραθυμία και οι αναθυμιάσεις από τα σκουπίδια είτε αμβλύνουν τη μνήμη των πολιτών είτε τους προκαλούν υστερική αμνησία εν είδει προστασίας από τα νωπά τραύματα του παρελθόντος. Ευτυχώς υπάρχουν αριθμομνήμονες επιστολογράφοι σαν τον Στέφανο Καψάσκη, που παρακάλεσε τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» «να σταματήσουν να προωθούν τον Βαρουφάκη και το έργο του.., συντηρώντας την μακρά εκστρατεία αυτοπροβολής του, της οποίας ένα μόνο, ακριβό κεφάλαιο είναι η εξάμηνη καθοδήγηση της ελληνικής οικονομίας».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή