Εφυγε από τη ζωή ύστερα από πολύμηνη μάχη με τις συνέπειες ενός εγκεφαλικού επεισοδίου ο Κώστας Μπακούρης, ανώτατο στέλεχος επιχειρήσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εχοντας σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο De Paul στο Σικάγο, ο Kώστας Μπακούρης –γεννημένος το 1936– μπήκε στην εταιρεία Ralston την εποχή που αυτή διατηρούσε παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα μας, έως πριν από λίγα χρόνια, με το εργοστάσιό της στην περιοχή της Θήβας. Ξεκίνησε ως οικονομικός διευθυντής της εταιρείας στην Ελλάδα το 1970 και έγινε, έπειτα από τρία χρόνια, το αφεντικό της αμερικανικής εταιρείας στη χώρα μας. Στη θέση αυτή παρέμεινε έως το 1981, χρονιά που κλήθηκε από τα «κεντρικά» να αναλάβει θέση στην ευρωπαϊκή ιεραρχία της Ralston για να ανεβεί τα σκαλιά της εταιρείας και να γίνει πρόεδρός της.
«Απολογισμός»
Το 1996 ο Μπακούρης υπέβαλε υποψηφιότητα για το τιμόνι του ΟΤΕ, αλλά η κυβέρνηση τον τοποθέτησε διευθύνοντα σύμβουλο του «Αθήνα 2004». Παρά την αρχική κάλυψη από τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, ο Μπακούρης αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα από τους υπουργούς του, για τα οποία έγραψε στο βιβλίο-απολογισμό του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας («Ακήρυκτος πόλεμος», Παπαδόπουλος 2014).
«Ο υφυπουργός Ανδρέας Φούρας είχε κι άλλα να μου προσάψει. Σε μια ευρεία σύσκεψη με κατηγόρησε ότι προσλαμβάνω στελέχη από τον χώρο της Ν.Δ. και όχι του ΠΑΣΟΚ, προσθέτοντας ότι η μόνη εξήγηση είναι ότι παίρνω εντολές από την Αραβαντινού. Εχοντας μεσάνυχτα στα πολιτικά θέματα, λόγω της μακρόχρονης απουσίας μου από την Ελλάδα, ρώτησα τελείως φυσικά τον μαινόμενο υφυπουργό: “Ποια είναι αυτή η κυρία Αραβαντινού, δεν τη γνωρίζω”. Ξέσπασαν όλοι σε γέλια – και πείσθηκαν ότι δεν είχα καμία επαφή με την οικογένεια Μητσοτάκη».
Σε άλλο σημείο του βιβλίου, ο Κώστας Μπακούρης περιέγραφε την αντίδραση του τότε υφυπουργού Χρίστου Βερελή όταν απέρριψε το βιογραφικό ενός υποψηφίου που ήταν της επιλογής του πολιτικού: «“Θεωρώ” μου είπε (σ.σ.: ο Βερελής) “απαράδεκτη την απόρριψη αυτή” και μου ζήτησε να του στείλω τα βιογραφικά των πέντε επικρατέστερων. Του απάντησα ότι, πρώτον, δεν έχει κανένα δικαίωμα να εμπλέκεται στη διαδικασία πρόσληψης και, δεύτερον, δεοντολογικά, δεν μπορούσα να κοινοποιήσω τα προσωπικά στοιχεία των υποψηφίων σε τρίτους. Εγινε έξαλλος. Φώναζε στο τηλέφωνο: “Είμαι μέλος της Διυπουργικής και σε διατάζω να μου στείλεις τα βιογραφικά!”».
Ο Μπακούρης, που υπηρέτησε ως μέλος του Δ.Σ. στον όμιλο Βιοχάλκο έως τον θάνατό του, είχε διατελέσει δύο φορές πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάς, αποστολή που υπηρέτησε με εξαιρετική αφοσίωση παρά την κατά καιρούς εχθρότητα προς το πρόσωπό του ελληνικών κυβερνήσεων όλων των πολιτικών κατευθύνσεων.