Πυρά κατά του ηλεκτρονικού συστήματος διάθεσης τηλεοπτικού διαφημιστικού χρόνου, που θέλει να υλοποιήσει η κυβέρνηση, εκτοξεύουν κορυφαίοι φορείς της διαφήμισης στη χώρα μας. Πρόκειται για το Σύνδεσμο Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ), την Ενωση Εταιρειών Διαφήμισης & Επικοινωνίας Ελλάδος (ΕΔΕΕ) και την Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ).
Οι τρεις άμεσα εμπλεκόμενοι φορείς στην αγορά τηλεοπτικής διαφήμισης χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο σύστημα ως «μόρφωμα οιονεί κρατικού μονοπωλίου», που αντίκειται στην τάση της ευρωπαϊκού δικαίου και το οποίο επιζητεί την απελευθέρωση αγορών.
Εισάγοντας αλγόριθμους καθορισμού τιμών και κατανομής της διαφήμισης, αναφέρεται χαρακτηριστικά, «καταστρατηγούνται θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες, όπως η ελευθερία των συμβάσεων, όπου η κάθε επιχείρηση είναι ελεύθερη να συνάψει σύμβαση με τον αντισυμβαλλόμενο που επιλέγει και με το περιεχόμενο που επιλέγει».
Επίσης, η πλατφόρμα που επιζητεί να δημιουργήσει το αρμόδιο υπουργείο υποχρεώνει τους τηλεοπτικούς σταθμούς να εκχωρήσουν το έσοδό τους σε τρίτο, ο οποίος θα τιμολογεί και θα εισπράττει για λογαριασμό τους, με βάση προδιαγραφές που ορίζει το κράτος και όχι ο ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός.
«Η προτεινόμενη πώληση του διαφημιστικού χρόνου αποκλειστικά και μόνο με δημοπράτηση είναι πρακτικά αδύνατη. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν εφαρμόζεται αντίστοιχο σύστημα για το σύνολο του διαφημιστικού χρόνου». Τέλος, σύμφωνα με τους ανθρώπους της αγοράς, το σχέδιο νόμου, ενώ ορίζει ως «Ρυθμιστή» το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), στην πραγματικότητα αυτό λειτουργεί μόνο ως επόπτης, ενώ η ιδιοκτησία του συστήματος παραμένει κρατική.
Σημειώνεται ότι στις 15 Ιουνίου κυκλοφόρησε κείμενο σχεδίου νόμου του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής & Τεχνολογιών Ενημέρωσης (ΥΨΗΠΤΕ) με τίτλο «Ηλεκτρονικό Σύστημα Διάθεσης Τηλεοπτικού Διαφημιστικού Χρόνου».
Σύμφωνα όμως με τους τρεις φορείς, η αγορά της τηλεοπτικής διαφήμισης, σε αντίθεση με τα χρηματιστήρια και τις αγορές εμπορευμάτων, «είναι τεχνικά ανέφικτο να λειτουργήσει σε μια αυτοματοποιημένη πλατφόρμα δημοπρασίας που επιλέγει τον αγοραστή με αλγόριθμους, με δεδομένο ότι το κάθε δευτερόλεπτο τηλεοπτικού διαφημιστικού χρόνου εκτός από ποσοτικά, έχει και ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως π.χ. διαφορετική απήχηση σε διαφορετικά κοινά κ.λπ. Αποτέλεσμα αυτού θα ήταν η κατάργηση κάθε ειδικής ενέργειας και η μείωση της αποτελεσματικότητας».