Πολλοί συχνά οι αριστεροί μας φίλοι οικτίρουν όσους δουλεύουν στην «Καθημερινή», επειδή –κατά τη γνώμη τους– η λογοκρισία είναι ασφυκτική και οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη εφημερίδα οφείλουν να υπηρετούν τη «γραμμή», όπως λένε. Κι όταν διαβάσουν κάποιο άρθρο κατά του ΣΥΡΙΖΑ, κουνούν ειρωνικά το κεφάλι και λένε «άξιος ο μισθός σας», λες και κάποιος ντοστογιεφσκικός μέγας ιεροεξεταστής εισβάλλει στο Νέο Φάληρο για να επιβάλει την καθαρή πίστη στον νεοφιλελευθερισμό, την Ευρώπη, τον αντι-Συριζαϊσμό και δεν ξέρω τι άλλο. Είναι βολική αυτή η μυθολογία γιατί απαλλάσσει τους αριστερούς μας φίλους, ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος, από οποιαδήποτε αυτοκριτική. Δεν είναι τυχαία η χθεσινή ανάδειξη του Δημήτρη Καμμένου στη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής με 182 θετικές ψήφους. «Παρόντες» δήλωσαν μόλις πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Νίκο Φίλη, ενώ άλλοι 29 αποφάσισαν να δείξουν τη δυσαρέσκειά τους, απέχοντας από τη διαδικασία. Περίεργος τρόπος αντίδρασης η αποχή – και όχι τόσο θαρραλέος. Μην ήταν άρρωστοι; Μην ήταν σε κανένα νησάκι; Μην τους ενόχλησαν οι αντισημιτικές ομοφοβικές αναρτήσεις του Δημήτρη Καμμένου, που ήταν γνωστός στην πλατφόρμα του Twitter με το παρατσούκλι «πόρτα πόρτα»; Κανείς ποτέ δεν θα μάθει. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε αναθέσει στον κ. Καμμένο το πόστο του υφυπουργού Υποδομών. Μετά τις αντιδράσεις μεγάλης μερίδας στελεχών του κόμματός του, όμως, ο κ. Καμμένος αποπέμφθηκε, καταρρίπτοντας το ρεκόρ της πιο σύντομης κυβερνητικής θητείας: μόλις 12 ώρες.
Δεν επαναλήφθηκε αυτό χθες. Ενώ είχε προαναγγελθεί μια μαζική ανταρσία, κυρίως από την ομάδα των «53», η αντίδραση ήταν μάλλον υποτονική. Ισως φοβήθηκαν τους εκβιασμούς του άρτι εκλεγέντα αντιπροέδρου του σώματος, ο οποίος στις αρχές του χρόνου είχε πει ότι θέλει ξεκάθαρη απάντηση από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αν είναι ανεπιθύμητοι οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. «Δεν ανέχομαι να ξαναμπώ και να τους κοιτάω στα μάτια μέσα στο Κοινοβούλιο και να ξέρω ότι δεν με θέλουν», είπε με μελοδραματικό ύφος. Η απάντηση είναι σαφής και καθησυχαστική για τα υπαρξιακά του Δημήτρη Καμμένου: «Σας θέλουν, σας έχουν ανάγκη και γι’ αυτό σας αναθέτουν καίριους κυβερνητικούς και κοινοβουλευτικούς θώκους». Σταδιακά, οι αριστεροί μας φίλοι πρέπει να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι οι ιδεολογικές εκπτώσεις τους δεν αφορούν μόνο στα –σχεδόν αναπόφευκτα– μνημόνια. Προκύπτουν κυρίως από τη συγκυβέρνηση με την εθνικιστική, λαϊκιστική, ξενοφοβική, ομοφοβική, αντισημιτική Δεξιά.