Αστικά πορτρέτα από φωτογράφους της Σύρας μάς ταξιδεύουν σε άλλες δεκαετίες

Αστικά πορτρέτα από φωτογράφους της Σύρας μάς ταξιδεύουν σε άλλες δεκαετίες

2' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν θέλει να γνωρίσει κανείς σε βάθος τον ελληνικό 19ο αιώνα, μία από τις δημοφιλέστερες «πύλες εισόδου» είναι η Ερμούπολη της Σύρου. Η αστική πολιτεία στην καρδιά του Αιγαίου που ανοικοδομήθηκε από τους πρόσφυγες του ήρθαν το 1822 από τη Χίο και αργότερα από τα Ψαρά, τη Σμύρνη και διάφορες περιοχές της Ελλάδας, είναι μια μοναδική περίπτωση στα αστικά μας χρονικά. Οπως σημειώνει σε ένα από τα ωραιότερα κείμενά του, ο συγγραφέας Νίκος Δήμου, οι άνθρωποι αυτοί αν και βρέθηκαν σε έναν χέρσο τόπο, ξεριζωμένοι και ανέστιοι κατάφεραν από το διάστημα του 1830 μέχρι το 1880 να φτάσουν την ευρωπαϊκή πρωτοπορία στις τέχνες και στα γράμματα, στο εμπόριο, στην κοινωνική συνείδηση: «Οι Ερμοπουλίτες έφτιαξαν τόσα “πρώτα πράγματα” στην Ελλάδα, που βαριέσαι να μετράς: το πρώτο νοσοκομείο, το πρώτο τυπογραφείο, το πρώτο εργοστάσιο, το πρώτο θέατρο, την πρώτη βιβλιοθήκη».

Ποιοι ήταν αυτοί οι μοναδικοί αστοί; Πώς τα κατάφεραν; Μια μικρή ευκαιρία να δούμε τα πρόσωπά τους, αυτή την αύρα που έχει χαθεί πια στον χρόνο είναι να επισκεφθεί κανείς μια ενδιαφέρουσα έκθεση που εγκαινιάζεται στις 8 Ιουλίου με τίτλο «Φωτογράφοι της Σύρας. Αστικά Πορτρέτα από την Συλλογή του Μάνου Ελευθερίου, 1860-1930». Το αφιέρωμα διοργανώνεται «Αίθουσα Τέχνης Γιάννη & Ελένης Βάτη», Ερμούπολη με επιμέλεια της Μαρίας Θηρεσίας Δαλεζίου και χορηγείται από το Ιδρυμα Αντώνιος Ε. Κομνηνός.

Στην έκθεση θα παρουσιαστεί μία από τις πλέον δημοφιλείς, την εποχή εκείνη, εκδηλώσεις του ποικιλόμορφου οπτικού υλικού, η αστική φωτογραφική προσωπογραφία: η επαγγελματική φωτογραφία των στούντιο (carte de visite), η οποία κάλυψε το κύριο μέρος της φωτογραφικής παραγωγής το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, καθώς υπήρξε ένα από τα πλέον δημοφιλή καταναλωτικά προϊόντα των αστικών κοινωνικών στρωμάτων της περιόδου. Από τη δεκαετία του 1860 και μετά τόσο η ελληνική φωτογραφία όσο και ειδικότερα η ελληνική φωτογραφική προσωπογραφία αναπτύχθηκε με ταχείς ρυθμούς και το επάγγελμα του φωτογράφου εδραιώθηκε στα αστικά κέντρα από την Αθήνα και τη Σύρα ώς τον Πειραιά και την Πάτρα.

Το παράδειγμα της Σύρας τις δεκαετίες του 1860 και 1870 είναι ενδεικτικό για την πρόοδο και άνθιση του φωτογραφικού επαγγέλματος στη χώρα μας. Στην Ερμούπολη, το πιο σημαντικό λιμάνι και αστικό κέντρο της χώρας τότε, με συνεχείς και συχνές συναλλαγές τόσο με τη Δύση όσο και με την Ανατολή, τα φωτογραφεία συναγωνίζονταν σε ποιότητα αυτά της Αθήνας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας.

Θα εκτεθούν φωτογραφίες (1860-1930) από τα εργαστήρια των Σπ. Βενιού, Χρυσάνθης Καλαφατάκη-Βενιού (πρώτης Ελληνίδας φωτογράφου), Γ. Δαμιανού, Α. Βλαχάκη, Γ. Μακρουλάκη, Ι. Κόκκινου, Φρ. Δεσίπρη, Αρετής & Σοφίας Δαμιανού, Θεολ. Φυντανίδη, Ι. Ξανθάκη, κ.ά. καθώς και υλικό τεκμηρίωσης όπως έγγραφα, βιβλία και αντικείμενα. Το υλικό αποτελεί μια ενότητα της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας και πολυποίκιλης συλλογής του Μάνου Ελευθερίου. Γέννημα της συγκεκριμένης έκθεσης είναι και το βιβλίο με τον ίδιο τίτλο και με συγγραφείς την κ. Μαριάννα Καράλη, η οποία επωμίστηκε την επιστημονική έρευνα και του κ. Μάνου Ελευθερίου. Πρόκειται για πρωτότυπη έρευνα όπου για πρώτη φορά δημοσιεύεται κατάλογος 53 Συριανών φωτογράφων από το 1853 έως το 1930.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή