Το ταχυφλεγές εξωφρενικό μας σύμπαν

Το ταχυφλεγές εξωφρενικό μας σύμπαν

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Το κίνητρο είναι εμφανές. Η διατήρηση της εξουσίας και της κομματικής πελατείας. Σήμερα εγχείρημα που όχι μόνο παράγει ευτράπελα, που προσβάλλει τον κοινό νου, αλλά και βαθαίνει τη σύγχυση, ενισχύει την άρνηση για διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Οταν «παντρεύονται» ο ριζοσπαστισμός με τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και την ομοφοβία, ο βαυκαλισμός με τη συνωμοσιολογία, ο προοδευτισμός με την οπισθοδρόμηση, η άκρα δεξιά με την άκρα αριστερά, το ναι με το όχι, τα μνημόνια με τα αντιμνημόνια, τα σταγονίδια σοβαρότητας με τα πελάγη γελοιότητας, προκύπτουν μικρές και μεγάλες τερατογενέσεις που ξεπερνιούνται μόνο με την καταφυγή στη διακωμώδηση, την πυροτεχνική λιβελογραφία, την ανεκδοτολογία, την κακολογία και εν τέλει το σιδηροπαγές συμπέρασμα: αυτοί είμαστε – θεσιθήρες, καιροσκόποι, γρηγορομπούχτηδες, χαμαιλέοντες, συμφεροντολόγοι, αφερέγγυοι, αστείοι.

Και παραμένουν στα αζήτητα οι αιτίες που μας εμποδίζουν να δούμε ποια είναι η ερεβώδης αρχή και τάξη που μας καταδίκασε στο τάγμα των θυμάτων, τι είναι εκείνο που επιτρέπει να πλάθεται γύρω μας ένα σύμπαν παράταιρο, εξωφρενικό, άναρχο, ένας κόσμος με μικρό έρεισμα στην κρίση, τη λογική. 

Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο ο εθισμός στη διγλωσσία, η εκπαίδευση στα δύο μέτρα και δύο σταθμά, στην ταυτόχρονη διατήρηση πολλών ρόλων, δηλαδή ένα περιβάλλον που ευνοεί τον τυχοδιωκτισμό και το ελληνικής επινόησης νεφέλωμα, όπου επιτρεπτό είναι αυτό που μας εξυπηρετεί. Είναι και η αλλοίωση του νου και της νοοτροπίας μας, των εσωτερικών κανόνων που μας κρατούν όρθιους στη σωτήρια πλευρά του βαράθρου.

Οι οργισμένες «μαντινάδες» του Πολάκη, το μνημείο των πεσόντων της ΕΡΤ, η εκλογή του Δημήτρη Καμμένου στην αντιπροεδρία της Βουλής διαμορφώνουν συνθήκες ολοένα και πιο οριακές, απειλητικές, ένα πλέγμα από αφορισμούς, εριστική αυτοάμυνα, τύφλωση, ανασφάλεια, ανεπαλήθευτα «πιστεύω», διχόνοια, μίσος, που ξυπνά «ανάγκες» για ολισθηρές λύσεις.

Το κοινωνικό πρόβλημα βιώνεται ως διαφορά μεταξύ ομάδων, ως αναμονή της σύμπτωσης που θα αποτρέψει την τραγωδία, ως ανικανότητα να ανασυντεθεί η συνολική εικόνα. Ομως η σύγχυση κάνει τους ανθρώπους να μην μπορούν να ορίσουν κάτι, τον ζωτικό τους χώρο, τα όνειρα και τα θέλω τους, το θερμό υλικό από το οποίο πάντα γεννιέται το ζωτικό επόμενο βήμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή