Είχα πάντοτε την εντύπωση ότι όσοι υποδεικνύουν «λύσεις» (παράλληλο ή διπλό νόμισμα, Geuro, πληρωμές δημοσίων υπαλλήλων με κουπόνια, μετατροπή φόρων σε μέσο πληρωμής, κρατικό σύστημα εκκαθάρισης συναλλαγών, ακόμη και αποξένωση εμπορίου από το επίσημο ευρωνόμισμα) αγνοούν τους βασικούς κανόνες της χρηματικής οργάνωσης των σύγχρονων κοινωνιών.
Οι κ. Βαρουφάκης, Παπαδημητρίου, Γκάλμπρεϊθ ή Γκλεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Αρνούνται ότι ο νομισματικός τομέας δεν μπορεί να υπαχθεί στη δικαιοδοσία της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας χωρίς αυτό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ικανότητα παραγωγής νέου πλούτου, στη φαλκίδευση των επενδυτικών αποφάσεων, στη σχετική αξία των ακινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων, στην υποτίμηση της εργασίας και, τελικά στο βιοτικό επίπεδο του λαού.
Οταν όμως γίνονται εξουσία, παύουν να παίζουν τους διανοούμενους που επαίρονται ότι μπορούν να διευκολύνουν μια ομάδα πολιτικών που θέλει να διαλύσει το «κατεστημένο» στο όνομα μιας πολλά υποσχόμενης αλλά πάντοτε επικίνδυνης νέας τάξης πραγμάτων. Η χθεσινή «ανάρτηση» του κ. Βαρουφάκη επιβεβαιώνει πόσο κοντά βρέθηκε η χώρα με την καταστροφή, προκαλώντας πάντως μια άνευ λόγου ζημία τάξεως 100 δισ. Κατά τα λοιπά, τα φλύαρα και γεμάτα εγωισμό διηγήματα των περιπετειών του τέως υπουργού δεν προσθέτουν κάτι που δεν γνωρίζαμε. Ο κ. Βαρουφάκης, αν και καθηγητής Οικονομικών, δεν κατανοεί ότι το χρήμα είναι πάντοτε λογιστικό ή ότι τα μετρητά δεν είναι «πιο χρήμα» από όσο χρήμα είναι οι ηλεκτρονικές εγγραφές που ανταλλάσσουν μεταξύ τους οι τράπεζες. Είναι μια συνηθισμένη αδυναμία των «αριστερών», όπως όταν αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορεί τόσο περισσότερο χρήμα από την αξία των φυσικών προϊόντων ή όταν θεωρούν ότι τα χρηματοοικονομικά προϊόντα είναι ψεύτικο χρήμα και «ατμός» των κακών μεγαλοτραπεζών.
Κατά τα λοιπά, το ενδιαφέρον με όσα έγραψε χθες ο κ. Βαρουφάκης είναι ότι επελέγη από το δίδυμο Τσίπρα-Παππά με τη σιωπηρή αποδοχή του σοφού γέροντα Δραγασάκη, για να ηγηθεί μιας από τις δυσκολότερες και πιο επικίνδυνες διαπραγματεύσεις που έχει κάνει η Ελλάδα στη νεότερη Ιστορία της. Πρόκειται για σοβαρή αμέλεια του πρωθυπουργού; Πρέπει να κριθεί ως συγγνωστή παράλειψη καθήκοντος ή μήπως πρόκειται για ένα εκ προθέσεως έγκλημα εις βάρος των δημόσιων πραγμάτων;