Παρατηρούσα προχθές βράδυ τα πλήθη των ξένων τουριστών στην Αθήνα. Από το Μοναστηράκι έως το Σύνταγμα, με δυσκολία άνοιγες δρόμο, τα εστιατόρια στη Μητροπόλεως γεμάτα. Ισως κάποιοι από τους επισκέπτες μας αυτούς να θελήσουν σήμερα να επισκεφθούν την Ακρόπολη ή την Αρχαία Αγορά ντάλα μεσημέρι, γιατί πιθανώς έτσι τους βολεύει στο πρόγραμμά τους ή γιατί είναι 20 χρόνων και η ζέστη δεν τους τρομάζει. Ακούγεται ίσως παράδοξο, αλλά η Αθήνα δεν τα πάει καλά με την ελευθερία. Εχει περισσότερο κράτος εκεί που δεν χρειάζεται, και έχει λιγότερο κράτος εκεί που απαιτείται. Υπάρχει μια διάχυτη παρανόηση περί ορίων.
Το υπουργείο Πολιτισμού κλείνει τους αρχαιολογικούς χώρους από τη 1 το μεσημέρι έως τις 5 το απόγευμα λόγω υψηλών θερμοκρασιών. Μεριμνά προληπτικά. Από τι άραγε; Φοβάται λιποθυμίες; ΄Η μήπως πιέζουν τα συνδικάτα; Πάντως είναι βέβαιον ότι χθες και σήμερα, που έχει έντονη ζέστη, οι φύλακες θα κάνουν σιέστα 1 – 5 μ.μ. και όσοι ξένοι τουρίστες θα ήθελαν να αξιοποιήσουν τον χρόνο τους περπατώντας σε αρχαιολογικό χώρο πολύ απλά δεν θα το κάνουν. Τους έχει απαγορευτεί. Υπάρχει κενό λογικής. Οσο η θερμοκρασία ξεπερνάει τους 39 βαθμούς, λέει το ΥΠΠΟ, η Ακρόπολη και τα λοιπά μνημεία θα κλείνουν. Θα είναι κλειστά στις 16.30 αλλά θα ανοίγουν στις 17.00, παρότι δεν παρατηρείται παρά ελάχιστη διαφορά θερμοκρασίας πριν πέσει ο ήλιος. Και επίσης, οι τουρίστες που ανεβοκατεβαίνουν το «καμίνι» της οδού Αδριανού, ανάμεσα στο Θησείο και το Μοναστηράκι, δεν θα μπορούν να λοξοδρομήσουν μέσα στις πρασινάδες της Αρχαίας Αγοράς γιατί η θερμοκρασία είναι «υψηλή» και το ελληνικό κράτος έχει προνοήσει με λουκέτα και πληρωμένες σιέστες.
Στην αποβάθρα του μετρό, οι συρμοί αναγγέλλονται με καθυστερήσεις. Τι περιμένετε; Το καλοκαίρι στην Αθήνα, τα πράγματα κυλούν αργά. Περιμένουν οι τουρίστες με τις αποσκευές τους για να φθάσουν στο αεροδρόμιο, ή για να πάνε δυο – τρεις σταθμούς παρακάτω, από την Ομόνοια στην Ακρόπολη, π.χ., και αντί να βάλουμε τα δυνατά μας να προσφέρουμε Εξυπηρέτηση – Ταχύτητα – Ασφάλεια – Χαμόγελο, τους υπενθυμίζουμε διαρκώς ότι βρίσκονται στα σύνορα της Ευρώπης. Από ποια μεριά, δεν διευκρινίζεται, πάντως, βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, όπως το να περπατούν στην Ερμού, τον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας, όπως λένε οι οδηγοί, και να ακούγονται μέρα παρά μέρα οι ντουντούκες για την «κυριακάτικη αργία». To μόνο που δεν αργεί στην Ελλάδα είναι η διάθεση να υπενθυμίζουμε ότι η λογική σπανίως επισκέπτεται αυτόν τον τόπο.