Ο Γάλλος Πασκάλ Ριγκό ερωτεύθηκε την αρτοποιία σε ηλικία 7 χρόνων. Ανοίγοντας μικρούς φούρνους στις ακτές της δυτικής Αμερικής, κατάφερε να κερδίσει πολλά χρήματα. Υστερα, όμως, τα αρτοποιεία άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, εξωθώντας τον κ. Ριγκό προς άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες.
Τα τοπικά αρτοποιεία στη Γαλλία έχουν χάσει τη δημοτικότητά τους την τελευταία δεκαετία. Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να μειώσουν τις θερμίδες αλλά και αυτοί που πλέον επιλέγουν την κατανάλωση ψωμιού από σούπερ μάρκετ, το οποίο είναι φτιαγμένο από φθηνά υλικά χαμηλής ποιότητας. Ως αποτέλεσμα, πολλά μικρά αρτοποιεία έχουν κλείσει σε όλη τη Γαλλία. Ο κ. Ριγκό, όμως, έχει σκοπό την αναγέννηση της τοπικής αυτής επιχείρησης υιοθετώντας ένα σχέδιο σταδιακής ανάπτυξης.
Την αρχή κάνει το La Petite Boulangerie du Ferret, ένα αρτοποιείο που άνοιξε το προηγούμενο καλοκαίρι σε μια περιοχή λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη Ferret. Εχει ξεκινήσει να ψάχνει και για άλλες μικρές, αντίστοιχες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν αναγκαστεί να κλείσουν, ώστε να τις ενισχύσει οικονομικά ώστε να επαναλειτουργήσουν.
Το σχέδιο του κ. Ριγκό είναι η σύνδεση νέων αρτοποιών με μικρούς φούρνους σε περιοχές με 2.000 ή και περισσότερους κατοίκους, γύρω στα 20 ή 30 μίλια μακριά από μεγάλες πόλεις.
«Ο άρτος είναι μέρος της κληρονομιάς μας», λέει ο Ριγκό. Μπορεί ο συνδυασμός ενός σύγχρονου επιχειρηματικού μοντέλου και ενός παραδοσιακού προϊόντος να θεωρηθεί οξύμωρος. Ο κ. Ριγκό όμως δεν απέχει πολύ από την υλοποίησή του στη Β. Αμερική, όπου κατάφερε να πουλήσει την επιχείρησή του, αποτελούμενη από μικρά αρτοποιεία, έναντι 100 εκατομμυρίων δολαρίων, στην αλυσίδα Starbucks. «Το πρόβλημα των αρτοποιείων ήταν τα οικονομικά τους, όχι το ψωμί», λέει ο Ριγκό. «Θα σας δείξω πώς μπορείς να φτιάχνεις καλό ψωμί και να βγάζεις λεφτά».
Ο κ. Ριγκό έχει καταφέρει να εντοπίσει τα κύρια προβλήματα των γαλλικών τοπικών αρτοποιείων, που οδήγησαν στη μείωσή τους από 37.800 σε 28.000 τα τελευταία 20 χρόνια. Ενα από αυτά είναι η διατήρηση της απλότητας, μέσα από την πώληση λίγων προϊόντων με υψηλή ποιότητα. Επομένως, όπως δηλώνει και μια πελάτισσα του μικρού αρτοποιείου του κ. Ριγκό, «το ψωμί αυτό θυμίζει τα παλιά», καθιστώντας την ποιότητα αποφασιστικό παράγοντα της επιτυχίας του.
Δύο από τις τελευταίες του δουλειές, όμως, με την εταιρεία Starbucks και την εταιρεία Munchery, τον βοήθησαν να καταλάβει ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πώλησης τέτοιου παραδοσιακού άρτου.
Επομένως, ο κ. Ριγκό συνειδητοποίησε πως το σχέδιό του για μια αλυσίδα μικροαρτοποιείων θα επαναφέρει την ποιότητα και την αγάπη που ανέκαθεν έτρεφε για το ψωμί η Γαλλία.
Τα επιχειρηματικά σχέδιά του, βέβαια, δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό το πρότζεκτ. Οπως ο ίδιος δηλώνει, ένας από τους πιο φιλόδοξους στόχους του είναι μια σχολή για νέους αρτοποιούς, οι οποίοι ύστερα θα ενισχύσουν την αλυσίδα φτιάχνοντας τους δικούς τους τοπικούς φούρνους.
«Πιστεύω πραγματικά πως μπορούμε να γίνουμε η μεγαλύτερη μικροεπιχείρηση της Γαλλίας», λέει ο κ. Ριγκό.