Ξένοι «κατέλαβαν» τον Αρνάδο

Ξένοι «κατέλαβαν» τον Αρνάδο

2' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι κάνουν εδώ και επτά καλοκαίρια Ελβετοί, Γερμανοί και Γάλλοι στον Αρνάδο της Τήνου; Τι είναι αυτή η «απόβαση» των μαυροντυμένων «ξένων» στο χωριό των κατοίκων που δεν ξεπερνούν τις δύο δεκάδες; Ποιοι είναι αυτοί που καταλαμβάνουν το παλιό σχολείο της περιοχής και κλείνονται για ώρες εκεί μέσα;

Πριν από περίπου 30 χρόνια, η μητέρα της Ελβετίδας μέτζο σοπράνο Ρέγκουλα Μπέντζινγκερ ήρθε για διακοπές στην Ελλάδα, μαζί με τις δύο κόρες της, επιλέγοντας την Τήνο και, πιο συγκεκριμένα, το μικρό χωριό του Αρνάδου, που απέχει μόλις δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο από τη Χώρα. Ερωτας με την πρώτη ματιά. Λίγο καιρό μετά, αποφάσισε να αγοράσει σπίτι στο χωριό. Οι τρεις γυναίκες, με τα χρόνια, έγιναν ένα με τους κατοίκους και το χωριό, έμαθαν ελληνικά, εντάχθηκαν, στον βαθμό του εφικτού για… Κεντροευρωπαίες, στο κυκλαδίτικο καλοκαίρι και στους αλλοπρόσαλλους ανέμους της Τήνου.

Επτά χρόνια πριν, η Ρέγκουλα Μπέντζινγκερ αποφάσισε να επιστρέψει στον Αρνάδο, ως αντίδωρο, αυτό που ο τόπος προσέφερε σε εκείνη και τους οικείους της. Ετσι, με τον συνθέτη, πιανίστα και θεωρητικό Γιοχάνες Σιλντ, καθηγητή στις ακαδημίες της Κολωνίας και της Βασιλείας, αποφάσισαν να σώσουν, έστω και για λίγες εβδομάδες, το χωριό από την ερήμωση. Εδώ και επτά χρόνια, λοιπόν, με ένα μόνο διάλειμμα, πέρυσι, διοργανώνουν την καλοκαιρινή μουσική ακαδημία «Αρνάδος Μουσική», η οποία συνοδεύεται από residency 25-30 καλλιτεχνών και καταλήγει σε μεγάλη συναυλία στην πλατεία του χωριού, στο πλαίσιο της μεγάλης προσφοράς στο νησί από το δημιουργικό και αποτελεσματικό για τη φυσιογνωμία του νησιού Φεστιβάλ Τήνου. Φέτος, η συναυλία στην πλατεία του Αρνάδου παρουσιάστηκε την Κυριακή 16 Ιουλίου, με σκηνές όπερας των Μότσαρτ, Ροσίνι, Χέντελ, αλλά και μουσική ειδικά γραμμένη από τους φετινούς συμμετέχοντες μουσικούς πάνω σε κείμενα του Νίκου Καζαντζάκη.

Είναι σαν μια μικρή συνωμοσία: νοικιάζουν περί τα 20 άδεια σπίτια, τρώνε και πίνουν στις δυο – τρεις ταβέρνες και καφενεία, ψωνίζουν από το μοναδικό παντοπωλείο. «Θέλαμε να φέρουμε νέο αίμα στο χωριό, έστω και για λίγες εβδομάδες. Ο Αρνάδος ερήμωνε μέσα στα χρόνια, εμείς τον αγαπούσαμε βαθιά και θέλαμε κάτι να κάνουμε για τον τόπο. Ταυτόχρονα, δημιουργούμε και “πρεσβευτές” στις υπόλοιπες χώρες», μας λέει η Ρέγκουλα Μπέντζινγκερ, την οποία συναντήσαμε στην αυλή του παλιού σχολείου του Αρνάδου, σε ένα διάλειμμα από την πρόβα.

«Οι ντόπιοι συμμετέχουν, παρότι δεν έχουν άμεση επαφή με την κλασική μουσική και την όπερα. Σπάνια μεν, ωστόσο κάποιοι, ανά τα χρόνια, συμμετέχουν στις πρόβες ή απλώς τις παρακολουθούν. Εχουμε πάντοτε ανοικτή την πόρτα μας. Εξάλλου, είμαστε στον δικό τους τόπο…», σημειώνει στην «Κ» ο Γιοχάνες Σιλντ. Μάλιστα, κάθε χρονιά, ζητούν τη σύμπραξη Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης και οι σολίστ του πιάνου Γιώργος Πατεράκης και Ευάγγελος Σαραφιανός.

Το καθημερινό πρόγραμμα των καλλιτεχνών είναι αυστηρό: στις 9.00 ξεκινά το «ζέσταμα», στις 10.00 αρχίζουν οι πρόβες, σε διαφορετικές αίθουσες του σχολείου, ενώ στις 15.00 είναι το πρώτο διάλειμμα, που διαρκεί έως τις 17.30, οπότε και επανεκκινούν οι πρόβες που κρατούν έως τις 21.00. Μετά, αρχίζει το γλέντι: ρακάκια, μεζέδες, φωνές, γέλια, χοροί. Ο Αρνάδος, αργά και σταθερά, αποκτά ξανά ζωή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή