Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτός ο συμπαθέστατος, χαμογελαστός 40άρης Άγγλος που κάθεται απέναντί μου, απολαμβάνοντας το ηλιόλουστο αθηναϊκό πρωινό, μπορεί να δημιουργεί με το πάτημα μερικών πλήκτρων του υπολογιστή έναν σκοτεινό κόσμο αστυνομικών θρίλερ, που μέχρι στιγμής έχουν πουλήσει πάνω από 1.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως. O Mάθιου Τζέι Άρλιτζ, έχοντας ήδη μια επιτυχημένη καριέρα ως παραγωγός και σεναριογράφος σε δημοφιλείς βρετανικές σειρές, συνειδητοποίησε, όταν απέκτησε το πρώτο του παιδί, ότι, αν ήθελε να γράψει ένα βιβλίο, έπρεπε να το κάνει άμεσα, πριν η οικογένεια και οι απαιτήσεις του παιδιού μεγαλώσουν. Ξεκίνησε να γράφει κρυφά και δίσταζε να αφήσει τον εαυτό του να ονειρευτεί ότι μπορεί και να έβρισκε έναν εκδοτικό οίκο να του δώσει… χαρτί και εξώφυλλο.
Το «Α Μπε Μπα Μπλομ», όμως, όχι μόνο γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά σύντομα πέρασε τα σύνορα της χώρας. Γελάμε και οι δύο όταν μου ομολογεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι «τότε άρχισα να διαβάζω αστυνομική λογοτεχνία, γιατί σκέφτηκα ότι, αφού θα υποδυθώ τον συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας, καλό θα ήταν να ξέρω τι κάνω». Πιστεύει ότι «το έγκλημα είναι συναρπαστικό» και θυμάται ακόμη μερικές από τις υποθέσεις του πατέρα του, ο οποίος είναι ποινικολόγος: «Ήμουν 9-10 χρονών και με συνέπαιρναν οι υποθέσεις του. Συχνά αναρωτιόμουν γιατί οι άνθρωποι κάνουν τόσο φριχτά πράγματα. Αυτά τα ερωτήματα σε ακολουθούν και τα σκέφτεσαι κάθε φορά που μαθαίνεις για ένα έγκλημα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι τόσο ενδιαφέρον να γράφεις και να διαβάζεις για εγκλήματα, γιατί φαίνεται λάθος, παράλογο, ανήθικο να κάνει κάποιος κακό σε έναν άνθρωπο και σου δημιουργεί ερωτήματα».
Τα δικά του παιδιά, η εννιάχρονη Χλόη και ο επτάχρονος Άλεξ, ενθουσιάζονται το ίδιο με τις ιστορίες μυστηρίου. Τα πρωινά του Σαββάτου οι τρεις τους παίζουν ένα παιχνίδι που έχουν ονομάσει «Σκηνή του εγκλήματος». Ο Mάθιου «στήνει» ένα έγκλημα, με αίμα από χυμό κερασιών και πολλά στοιχεία και υπόπτους, και οι δύο ντετέκτιβ αναλαμβάνουν δράση· η Χλόη τραβά φωτογραφίες, ο Άλεξ συγκεντρώνει τα στοιχεία σε πλαστικά σακουλάκια και οι δύο μαζί προσπαθούν να βρουν τον ένοχο. Βέβαια, «όποτε τελειώνω ένα βιβλίο, με κοιτούν βαριεστημένα, υποθέτοντας σωστά ότι και αυτό μιλάει για κάποιον… βαρετό φόνο και αναρωτιούνται πότε επιτέλους θα γράψω ένα διασκεδαστικό παιδικό βιβλίο».
Προς το παρόν επιλέγει για τους τίτλους των βιβλίων του παιδικά τραγουδάκια, παιχνίδια και ρίμες («Α Μπε Μπα Μπλομ», «Γύρω γύρω όλοι»). Στην Ελλάδα έχουν κυκλοφορήσει πέντε βιβλία, όλα με πρωταγωνίστρια την επιθεωρήτρια της αστυνομίας του Σαουθάμπτον Έλεν Γκρέις, με τελευταίο το «Στο στόμα του λύκου» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Πρόκειται για μια συναρπαστική (αντι)ηρωίδα, μια γυναίκα που τα βάζει με τους κακοποιούς, για να ξορκίσει τους δικούς της δαίμονες, ενώ ταυτόχρονα αυτοτιμωρείται σωματικά και ψυχικά.
Γιατί όμως επέλεξε να είναι γυναίκα ο κύριος χαρακτήρας των βιβλίων; «Πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι πιο ενδιαφέρουσες από τους άντρες. Φαντάζομαι ότι συμφωνείς», λέει γελώντας και συνεχίζει: «Οι άντρες είναι κάπως προβλέψιμοι, οι γυναίκες είναι πιο περίπλοκες, πιο πολύπλευρες, πιο πνευματώδεις. Επίσης η ζωή είναι πιο δύσκολη για τις γυναίκες απ’ ό,τι για τους άντρες, πρέπει να ξεπεράσουν περισσότερα εμπόδια σε καριέρα και προσωπική ζωή. Αυτό είναι καλό για έναν συγγραφέα, γιατί θέλεις ο χαρακτήρας σου να συναντά δυσκολίες και εμπόδια». Το έκτο βιβλίο του έχει ήδη κυκλοφορήσει στη Βρετανία –φιλοδοξεί να γράψει τουλάχιστον είκοσι–και αναμένεται στα ελληνικά βιβλιοπωλεία σε λίγους μήνες. Το ελληνικό κοινό τον έχει εκπλήξει ευχάριστα: «Όταν ελήφθη η απόφαση να κυκλοφορήσουν τα βιβλία στην Ελλάδα, δεν υπήρχε αισιοδοξία, λόγω της κατάστασης της οικονομίας. Όμως έχουν πάει πολύ καλά και διαπίστωσα ότι υπάρχει μεγάλη όρεξη, πάθος για διάβασμα. Από όλα τα μέρη που έχω επισκεφτεί είδα ότι εδώ υπάρχει ακόρεστη όρεξη για περισσότερα βιβλία μου, και αυτό είναι καλό, γιατί δείχνει ότι υπάρχει ανάγκη για καλές ιστορίες». ■