ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥ: Λονδίνον, 29.- Πληροφορίαι εκ Τόκιο, Τιεν-Τσιν και Πεκίνου αναφέρουν ότι αι περί το Πεκίνον μάχαι κατέπαυσαν με την υποχώρησιν των Κινέζων νοτίως της πόλεως, την οποίαν κατέλαβον ήδη οι Ιάπωνες. Αι απώλειαι των Κινέζων κατά την χθεσινήν μάχην του Νανιάν ανήλθον εις 1.000 νεκρούς. Η πόλις κατεστράφη σχεδόν εξ ολοκλήρου υπό των Ιαπωνικών αεροπλάνων. [Στη φωτογραφία, Ιάπωνες στρατιώτες ενώ εισέρχονται στο Πεκίνο.]
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ: Με χαράν ηκούσθη μεταξύ των καλλιτεχνικών κύκλων η είδησις ότι θα επαναληφθούν αι Δελφικαί εορταί. Η σχετική πρωτοβουλία ανήκει πάντοτε εις τον κ. Σικελιανόν, καταλλήλως ενισχυόμενον και από το Κράτος. Αι εορταί των Δελφών θα δοθούν την άνοιξιν του 1940. [Σημ. «Φ»: Η προσπάθεια αυτή του Σικελιανού δεν ευοδώθηκε.]
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟΣ: Αι κυπριακαί εφημερίδες μετέδωσαν την θλιβεράν είδησιν του θανάτου του διακεκριμένου μουσικοδιδασκάλου Στυλιανού Χουρμουζίου, χρηματίσαντος επί σειράν μακράν ετών καθηγητού της Βυζαντινής μουσικής εις τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της νήσου, διαπρέψαντος ως δημοσιογράφου και όλως ιδιαιτέραν αναπτύξαντος δράσιν υπέρ της παιδείας και της διαπαιδαγωγήσεως των συμπατριωτών του μετά την αγγλικήν κατοχήν της Κύπρου. [Σημ. «Φ»: Ο Στυλιανός Χουρμούζιος, ιδρυτής της κυπριακής εφημερίδας «Σάλπιγξ», ήταν παππούς του αρχισυντάκτη και μεταπολεμικώς ουσία διευθυντή της «Καθημερινής» Αιμίλιου Χουρμούζιου.]
ΣΑΤΙΡΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ: Σήμερον κυκλοφορεί το νέον φύλλον του μοναδικού μας σατυρικού περιοδικού «Διαδοσίας», αφιερωμένον εις την 4ην Αυγούστου. […] Από τα ωραία περιεχόμενά του αναδημοσιεύομεν το κάτωθι: […] « […] / Πούσαι Βουλή κατακαϋμένη / Που όλη νύχτα κι’ όλη μέρα / Μας εκοπάναγες αέρα / και αεράκι ερχόταν κρύο / Απ’ το δημόσιο ταμείο.»
ΒΟΣΚΗ ΑΙΓΩΝ ΣΤΗ Β. ΣΟΦΙΑΣ: (Από επιστολή με υπογραφή Β. Ρ.) «Εις την λεωφόρον Βασ. Σοφίας και έναντι ακριβώς των στρατιωτικών λουτρών είναι ένα μεγάλο απεριτοίχιστο οικόπεδον γνωστόν ως “οικόπεδον Γκάβα”. Τούτο χρησιμεύει διά την βοσκήν αιγών και έχει καταστή κοπρών, διανυκτερεύουσι δε εν αυτώ και πολλοί αλήται. […].»