Δύο σπουδαίες ταινίες από το παρελθόν σε επανέκδοση βλέπουμε αυτή την εβδομάδα, ό,τι πρέπει για εξόρμηση σε θερινό σινεμά. Ξεκινώντας από την πιο πρόσφατη χρονικά, αλλά και πιο ταλαιπωρημένη όσον αφορά την αρχική κόπια της, έχουμε πλέον την ευκαιρία να απολαύσουμε αποκατεστημένη την «Αλίκη στις πόλεις» (1974) του Βιμ Βέντερς. Κανονικό σεμινάριο για το είδος της ταινίας δρόμου, το φιλμ του σπουδαίου auter έχει για πρωταγωνιστή του τον Φιλ Βίντερ (Ρούντιγκερ Φόγκλερ), έναν Γερμανό δημοσιογράφο, ο οποίος τριγυρνά άσκοπα στις ΗΠΑ, βγάζοντας φωτογραφίες με την Polaroid του.
Στη Νέα Υόρκη ο Φιλ θα γνωρίσει τη νεαρή Λίσα και την εννιάχρονη κόρη της Αλις, με τους τρεις τους να αποφασίζουν να συνταξιδέψουν προς την Ευρώπη. Λίγο πριν από την πτήση, ωστόσο, η Λίσα εξαφανίζεται και ο Φιλ αποφασίζει να πάρει τη μικρή μαζί του, σε αναζήτηση της γιαγιάς της. Οι δυο τους ξεκινούν από το Αμστερνταμ και συνεχίζουν να περιπλανιούνται στις πόλεις της Γερμανίας, αναπτύσσοντας στην πορεία έναν πολύ ιδιαίτερο δεσμό. Ο Βέντερς καταφέρνει να αιχμαλωτίσει σε ασπρόμαυρο φιλμ μια απίθανη εικονοποιία· με φόντο αυτά τα κάδρα, παρακολουθούμε το ταξίδι του Φιλ, ενός ανθρώπου χαμένου που «δεν ξέρει πώς να ζει» και «φοβάται τον φόβο». Είναι η μικρή Αλις που με την αθωότητα και τη σπιρτάδα της θα του δείξει τον δρόμο πίσω σε όσα αληθινά αξίζουν.
Οι δυο τους κάνουν αστεία, στήνουν τρέλες, τσακώνονται και φιλιώνουν, σε ένα μποέμ ταξίδι που παίρνει ακόμα κοινωνικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις. Συνοδεύεται δε από ένα υπέροχα μελαγχολικό μουσικό σκορ ανακατεμένο με ροκ εν ρολ ύμνους, που ακούγονται αμυδρά από το «βραχνιασμένο» ραδιόφωνο του αυτοκινήτου.
Αριστούργημα
Η δεύτερη σπουδαία επανέκδοση της εβδομάδας είναι το «Λιμάνι της αγωνίας» του Ελία Καζάν. Εκεί ο πρώην μποξέρ Τέρι Μαλόι (Μάρλον Μπράντο), εργάζεται ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, όπου κάνει θελήματα για λογαριασμό των επικεφαλής των συνδικάτων. Οταν συνειδητοποιεί ότι αυτοί οι τελευταίοι έχουν αλλοτριωθεί από το οργανωμένο έγκλημα, αποφασίζει να στραφεί εναντίον τους, με μια γενναία αλλά και αμφιλεγόμενη κίνηση. Ανεξάρτητα από το αν ο Καζάν έκανε τη συγκεκριμένη ταινία (και) ως απάντηση σε όσους τον κατηγορούσαν για τη «συμβολή» του στη λίστα Μακάρθι, εδώ έχουμε να κάνουμε αναμφισβήτητα με ένα κινηματογραφικό αριστούργημα.
Πέρα από την εκπληκτική σκηνοθεσία, το σενάριο, τη φωτογραφία κ.ο.κ., που άλλωστε χάρισαν στην ταινία οκτώ Οσκαρ, υπάρχει η ερμηνεία του Μάρλον Μπράντο. Ο Αμερικανός ηθοποιός παραδίδει ένα άψογο δείγμα της περίφημης «μεθόδου», σύμφωνα με την οποία ο ερμηνευτής γίνεται ένα με τον ρόλο, μέσω των προσωπικών του εμπειριών. Ο Μπράντο προσθέτει στο μείγμα και μια δόση ιδιοφυούς αυτοσχεδιασμού (βλ. σκηνή με το γάντι) που το κάνει πραγματικά ακαταμάχητο.
Το βαρόμετρο της εβδομαδας
«Το μόνο αγόρι στη Νέα Υόρκη» είναι ένα τρυφερό φιλμ με πρωταγωνιστή έναν νεαρό απόφοιτο πανεπιστημίου, ο οποίος ψάχνει τον δρόμο του στη μεγαλούπολη. Γύρω του η μητέρα του, ο επικριτικός πατέρας και η ερωμένη του, η όμορφη κοπέλα που τον βλέπει σαν φίλο και ένας αινιγματικός, μποέμ ξένος, οποίος του προσφέρει πολύτιμες συμβουλές. Ο σκηνοθέτης του «500 Μέρες με τη Σάμερ» Μαρκ Γουέμπ, δημιουργεί μια πολύ ποιοτική σύγχρονη κομεντί, βασιζόμενος στο δυνατό καστ που έχει στη διάθεσή του. Με τους Πιρς Μπρόσναν, Τζεφ Μπρίτζες, Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Σίνθια Νίξον, Κάλουμ Τέρνερ.
Στην «Επιχείρηση Καζίνο» ο Γουίλ Φέρελ και η Εϊμι Πόλερ υποδύονται ένα ζευγάρι το οποίο αποφασίζει να ανοίξει παράνομο καζίνο στο υπόγειο του σπιτιού του, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα δίδακτρα της κόρης τους στο πανεπιστήμιο. Ανευρη κωμωδία από τον πρωτοεμφανιζόμενο Αντριου Τζέι Κόεν.
Κυκλοφορεί επίσης ο «Ερωτας μετ’ εμποδίων», μια αστεία και συνάμα συγκινητική κομεντί με πρωταγωνιστή τον Κιουμέλ, έναν νεαρό κωμικό από το Πακιστάν, ο οποίος κυνηγά τα όνειρά του στις ΗΠΑ. Εκεί θα γνωρίσει και θα ερωτευθεί την Εμιλι, την οποία ωστόσο είναι αδύνατο (λόγω παραδόσεων) να δεχθούν οι δικοί του. Τα πράγματα, ωστόσο, θα πάρουν νέα τροπή όταν η Εμιλι θα αρρωστήσει σοβαρά. Ο Μάικλ Σολβάτερ φτιάχνει μια ευχάριστη ρομαντική ιστορία, χρησιμοποιώντας μπόλικα κλισέ αλλά και σπιρτάδα που δεν απαντάται συχνά στο συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος. Με τους Κιουμέλ Ναντζιάνι («Silicon Valley») και Ζόι Καζάν.