Τι είναι αυτό που ακόμη και ο πιο παθιασμένος 25χρονος Αγγλος ποδοσφαιρόφιλος δεν έχει καταφέρει να δει ποτέ του; Εναν συμπατριώτη του να κατακτά το πρωτάθλημα στη χώρα του!
Το καλοκαίρι αυτό συμπληρώνεται ένα τέταρτο του αιώνα από την ίδρυση της Πρέμιερ Λιγκ στην Αγγλία, του ακριβότερου και διασημότερου πρωταθλήματος στον κόσμο, αλλά ακόμη δεν έχει καταφέρει να κατακτήσει τον τίτλο της ένας Αγγλος προπονητής. Κάτι η κρίση ποιότητας που εδώ και δεκαετίες διέρχεται το αγγλικό ποδόσφαιρο, κάτι η ξενομανία πολλών ιδιοκτητών συλλόγων και κάτι η… κυριαρχία του Σκωτσέζου σερ Αλεξ Φέργκιουσον, έφτασε μια ολόκληρη γενιά φιλάθλων να μην έχει γνωρίσει πρωταθλητή έναν Αγγλο τεχνικό. Η τελευταία φορά που πρωταθλητής Αγγλίας στέφθηκε Αγγλος προπονητής ήταν τον Μάιο του 1992, όταν ο Χάουαρντ Γουίλκινσον οδήγησε τη Λιντς Γιουνάιτεντ στην κατάκτηση του τίτλου στην τότε Φερστ Ντιβίζιον (πρώτη κατηγορία). Μερικούς μήνες μετά δημιουργήθηκε η Πρέμιερ Λιγκ.
Είναι μάλιστα τέτοια η έλλειψη ικανών Αγγλων προπονητών που εμφανίζεται φέτος το φαινόμενο να είναι μόνο τέσσερις γηγενείς μεταξύ των 20 ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ κι έτσι φαίνεται ότι μάλλον ούτε την 26η σεζόν θα δούμε την παράδοση να σπάει.
Πέρυσι, ο Αγγλος προπονητής που τερμάτισε ψηλότερα ήταν μόλις στην… ένατη θέση. Πρόκειται για τον Εντι Χάουι της περυσινής έκπληξης Μπόρνμουθ. Η ένατη θέση τελικά αποτελεί και… πρόοδο για τους Αγγλους τεχνικούς, αφού τη σεζόν που προηγήθηκε, το 2015-16, δεν υπήρχε ούτε ένας Αγγλος στην πρώτη δεκάδα.
Με την έναρξη της Πρέμιερ Λιγκ το 1992-93, τους τίτλους μονοπώλησαν οι προπονητές από τη Γλασκώβη της Σκωτίας, κατακτώντας τους εννιά από τους 11 πρώτους: Τους οκτώ τους σάρωσε ο σερ Αλεξ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έναν πήρε ο επίσης Σκωτσέζος Κένι Νταλγκλίς με την Μπλάκμπερν και τους άλλους δύο ο Γάλλος Αρσέν Βενγκέρ με την Αρσεναλ, σπάζοντας το σκωτσέζικο μονοπώλιο από το 1992-93 ώς και το 2002-03, για να πάρει έναν ακόμη τίτλο, και μάλιστα χωρίς ήττα, το 2003-04.
Από εκεί και μετά άνοιξε αρκετά το πάνθεον των πρωταθλητών προπονητών, αλλά και πάλι χωρίς ούτε έναν Αγγλο: Ο σερ Αλεξ πήρε έκτοτε άλλους πέντε τίτλους και ήρθαν και οι Νοτιοευρωπαίοι. Ο Πορτογάλος Ζοζέ Μουρίνιο πήρε τρία πρωταθλήματα με την Τσέλσι, ενώ τέσσερις Ιταλοί στέφθηκαν πρωταθλητές από μία φορά, οι Κάρλο Αντσελότι, Ρομπέρτο Μαντσίνι, Κλαούντιο Ρανιέρι και Αντόνιο Κόντε. Ακόμη κι ένας Χιλιανός, ο Μανουέλ Πελεγκρίνι φόρεσε το στέμμα της Πρέμιερ Λιγκ (με τη Μάντσεστερ Σίτι), αλλά Αγγλος ποτέ. Εχουμε έτσι 14 τίτλους σε Σκωτσέζους, τέσσερις σε Ιταλούς, τρεις σε Γάλλο και σε Πορτογάλο και έναν σε Χιλιανό.
Οχι ότι πριν από την Πρέμιερ Λιγκ είχαν σαρώσει οι Αγγλοι… Στα έξι χρόνια που προηγήθηκαν της κατάκτησης από τον κ. Γουίλκινσον με τη Λιντς, οι πέντε τίτλοι πήγαν πάλι σε Σκωτσέζους, και μόνο ένας σε Αγγλο, όταν το 1987 ο Χάουαρντ Κένταλ έφερε το πρωτάθλημα στην Εβερτον. Σκωτσέζους φέτος δεν έχει η Πρέμιερ Λιγκ, προς το παρόν τουλάχιστον, αφού οι σύλλογοι στην Αγγλία αλλάζουν πια τεχνικούς με ρυθμούς που θυμίζουν περισσότερο τη νότια Ευρώπη.
Εκτός από τον κ. Χάουι στην Μπόρνμουθ, Αγγλο τεχνικό φέτος θα έχουν οι Λέστερ (Κρεγκ Σέξπιρ), Μπέρνλι (Σον Ντάις) και Σουόνσι (Πολ Κλέμεντ). Αρα μοιάζει ιδιαιτέρως απίθανο να έχει Αγγλο πρωταθλητή φέτος η Πρέμιερ Λιγκ. Πιο πιθανό φαντάζει ένα μελλοντικό σενάριο που έχει κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό στην Αγγλία και λέει ότι ο κ. Χάουι θα είναι ο διάδοχος του κ. Βενγκέρ στην Αρσεναλ όταν ο Αλσατός αποχωρήσει από το «Εμιρεϊτς».
Ο Αγγλος προπονητής που πέτυχε την αναβάθμισή του χάρη στις σχετικές επιτυχίες του στο πρωτάθλημα ήταν ο Σαμ Αλαρνταϊς, παίρνοντας θέση στον πάγκο της εθνικής Αγγλίας, αλλά με άδοξο τέλος. Πλέον είναι χωρίς ομάδα.
Το μόνο πλεονέκτημα που φαίνεται να έχουν ακόμη οι Αγγλοι προπονητές βάσει στατιστικής είναι ότι απολύονται πολύ πιο δύσκολα από ό,τι οι αλλοδαποί τεχνικοί. Ετσι, οι ανυπόμονοι ιδιοκτήτες ή διευθυντές των αγγλικών συλλόγων, συχνά αλλοδαποί και οι ίδιοι, απολύουν πιο εύκολα έναν «λεγεωνάριο» προπονητή παρά έναν Αγγλο, που μιλάει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) την ίδια γλώσσα με τους οπαδούς της ομάδας.