Ζαν Μορό, μοναδικό πνεύμα ελευθερίας

Ζαν Μορό, μοναδικό πνεύμα ελευθερίας

3' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχει μία σκηνή στο «Jules and Jim» του Φρανσουά Τριφό, όπου οι τρεις πρωταγωνιστές (μία κοπέλα και δύο άνδρες) τρέχουν παίζοντας σε μια μεταλλική γέφυρα. Αυτή που ξεχωρίζει, μεταμφιεσμένη σε αγόρι, με τη χάρη και την πηγαία ζωντάνια της, είναι η Ζαν Μορό. Η Γαλλίδα ηθοποιός, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών, αποτελεί μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της νουβέλ βαγκ, ενώ η παραπάνω σκηνή είναι μία από τις χαρακτηριστικότερες του τελευταίου πραγματικά σπουδαίου κινηματογραφικού ρεύματος. Στη συνέχεια, βέβαια, η Μορό εξελίχθηκε σε ντίβα του παγκόσμιου σινεμά, απέσπασε βραβεία σε μεγάλα φεστιβάλ και συνεργάστηκε με σπουδαίους δημιουργούς (Ορσον Ουέλς, Ελία Καζάν, Λουίς Μπουνιουέλ κ.ά.) και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Ηταν ωστόσο οι δύο πρώτες δεκαετίες της σχεδόν 60ετούς καριέρας της αυτές που της χάρισαν την καλλιτεχνική αθανασία και την πέρασαν στη σφαίρα του κινηματογραφικού μύθου.

Η Ζαν Μορό, από εκείνες τις φιγούρες του καλλιτεχνικού κόσμου που λέμε πως έχουν ζήσει κυριολεκτικά τα πάντα· παρατώντας το σχολείο για χάρη του θεάτρου και της comedie francaise, έκανε έξαλλο τον πατέρα της, ο οποίος την αποκάλεσε «πόρνη» και έκανε να τη συγχωρήσει πάνω από 20 χρόνια. Το ελεύθερο πνεύμα, ωστόσο, και η παθιασμένη προσωπικότητά της, στοιχεία τα οποία η ίδια πάντα υποστήριζε πως όφειλε στην Αγγλίδα μητέρα της, δεν μπορούσαν να μπουν σε στεγανά. Το ίδιο συνέβαινε και με τις προοδευτικές, πολλές φορές και επαναστατικές απόψεις της περί κοινωνικών-πολιτικών ζητημάτων, τις οποίες εξέφραζε δημόσια χωρίς δεύτερη σκέψη. Ακόμη, έκανε δύο γάμους –ο ένας με τον σπουδαίο Αμερικανό σκηνοθέτη Γουίλιαμ Φρίντκιν («Ο εξορκιστής»)– και μπόλικες σχέσεις με διάσημους άνδρες, όπως ο Λουί Μαλ, ο Φρανσουά Τριφό, ο σχεδιαστής μόδας Πιερ Καρντέν, ο Μάιλς Ντέιβις, αλλά και ο Ελληνας ηθοποιός Θεόδωρος Ρουμπάνης.

Ολα αυτά, βέβαια, στο περιθώριο μιας πολύ πλούσιας κινηματογραφικής καριέρας, η οποία ξεκίνησε στα 30 της με πρωταγωνιστικούς ρόλους μάλιστα, οι οποίοι την καθιέρωσαν σχεδόν αμέσως. Στο ξεκίνημά της πολλοί την έβλεπαν σαν ένα (μελαχρινό) alter ego της Μπριζίτ Μπαρντό· οι δυο τους μάλιστα δοκίμασαν την ανδρική φαντασία, παίζοντας μαζί στο «Βίβα Μαρία» του Λουί Μαλ. Θα ήταν ωστόσο μάλλον άδικο για τη Ζαν Μορό να χαρακτηρίζεται απλώς ως σύμβολο του σεξ. Ηταν φυσικά πανέμορφη (με μια ομορφιά γήινη, καθησυχαστική), όμως η συνολική παρουσία της ενσάρκωνε περισσότερο ένα πρότυπο σύγχρονης γυναίκας, περίπλοκης, δυναμικής και ανεξάρτητης, γεγονός που σίγουρα συνετέλεσε στην προτίμησή της από τους πρωτοπόρους της νουβέλ βαγκ.

Το μήνυμα Μακρόν

Ο Γάλλος πρωθυπουργός Εμανουέλ Μακρόν, σε χθεσινό μήνυμά του, την ανέφερε ως «θρύλο του σινεμά και του θεάτρου… μια ηθοποιό που αντιμετώπισε τον κυκλώνα της ζωής με απόλυτη ελευθερία». Το πνεύμα αυτό της ελευθερίας και η πηγαία δημιουργικότητα ώθησαν τη Μορό και στη σκηνοθεσία, υπογράφοντας δύο φιλμ («Lumiere» και «L’ adolescente») μέσα στη δεκαετία του 1970.

Ο Μαλ και ο Τριφό

Το 1958, ο ατρόμητος Λουί Μαλ συστήνει στο κινηματογραφικό κοινό τη Ζαν Μορό, στο νουάρ θρίλερ «Ασανσέρ για δολοφόνους». Η Γαλλίδα ηθοποιός γοητεύει με την παρουσία της, γεγονός που παρακινεί τον Μαλ να της προσφέρει κεντρικό ρόλο και στην επόμενη ταινία του, τους «Εραστές», ένα τολμηρό ερωτικό δράμα, που αποθέωσε την ιδιαίτερη ομορφιά της. Το 1960 βραβεύεται στις Κάνες για το «Moderato cantabile», ενώ πριν από το «Jules et Jim» η Μόρο πήρε μέρος σε μία ακόμη σημαντική ταινία: στη «Νύχτα» του Μικελάντζελο Αντονιόνι, όπου υποδύεται την άπιστη και ταυτόχρονα απατημένη σύζυγο, στο πλευρό του Μαρσέλο Μαστρογιάνι. Ο ρόλος που της χάρισε τη διεθνή καταξίωση ήταν αυτός της Κατρίν στο εμβληματικό φιλμ του Φρανσουά Τριφό. Στο Παρίσι, πριν από τον Μεγάλο Πόλεμο, δύο φίλοι, ο Ζιλ και ο Ζιμ, ερωτεύονται την ίδια γυναίκα. Εκείνη προτιμά και παντρεύεται τον πρώτο, μερικά χρόνια αργότερα ωστόσο συναντά τον δεύτερο στη Γερμανία και συνάπτει σχέση μαζί του. Το ερωτικό τρίγωνο, πάντως, δεν επηρεάζει αρνητικά τη φιλία που μοιράζονται οι τρεις τους, σε μια πραγματική αποθέωση του πνεύματος που χαρακτήρισε ολόκληρο το καλλιτεχνικό ρεύμα της εποχής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή