Ως πού, με τα τύμπανα του πολέμου;

Ως πού, με τα τύμπανα του πολέμου;

2' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η πρώτη έξοδος στις αγορές ήταν ένα θετικό βήμα. Βεβαίως, δεν προσφέρεται για πανηγύρια. Από τα 3 δισ. ευρώ που πήρε η χώρα με το 5ετές ομόλογο, 1,5 δισ. πήρε από επενδυτές που είχαν ήδη αναλάβει ελληνικό ρίσκο το 2014 και μόνο 1,5 δισ. από νέους, πρόθυμους να αναλάβουν αυτό το ρίσκο. Και το ανέλαβαν έναντι υψηλής απόδοσης (4,625%), όταν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δανείζονται για 5ετία με σχεδόν μηδενικά (Πορτογαλία) ή αρνητικά (Κύπρος) επιτόκια. Η υψηλή απόδοση ενσωματώνει ένα διπλό κόστος. Κόστος της καθυστέρησης να γίνει ό,τι πρέπει για να βγει η χώρα από τα μνημόνια και κόστος βαθύτατης διάβρωσης της αξιοπιστίας της.

Αν η πρώτη έκδοση ήταν πράγματι επιτυχής ή όχι, κατ’ ουσίαν θα κριθεί το επόμενο χρονικό διάστημα: Αν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων θα μειώνονται ή όχι. Αν οι εκδόσεις που έπονται (με τη δεύτερη περί τον Οκτώβριο…) θα είναι επιτυχείς και με μειούμενες αποδόσεις. Γιατί, πλέον, οι αγορές θα ελέγχουν και θα τιμολογούν καθετί που κάνουμε. Και θα αποτυπώνουν την κρίση τους στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων.

Επί 12 μήνες η χώρα θα τελεί υπό παράλληλη διπλή εποπτεία. Την εποπτεία της τρόικας και την εποπτεία των αγορών. Αν όλα πάνε καλά, σε 12 μήνες θα μείνει μόνο η δεύτερη – που ασκείται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Για να βγούμε με σχετική ασφάλεια από το μνημόνιο, πρέπει να κάνουμε αυτό που έκανε η Πορτογαλία και η Κύπρος: Μέσα στους επόμενους 12 μήνες να μαζέψουμε από τις αγορές όλα τα κεφάλαια που θα χρειαστούμε για τους επόμενους 18 μήνες (έως το τέλος του 2019) με όλο και πιο χαμηλό κόστος. Δεν πρόκειται για τεχνικό πρόβλημα. Μπροστά μας είναι μια σκληρή και τολμηρή εθνική προσπάθεια, η χώρα να ενισχύσει την οικονομία της και την αξιοπιστία της.

Διά ταύτα (α) είναι ανάγκη να επισπευσθεί η υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί. Να γίνουν τώρα, να μην περιμένουν το φθινόπωρο, πριν από τη νέα ομολογιακή έκδοση, όχι ύστερα από αυτή – ώστε να πετύχουμε μικρότερο κόστος. (β) Να επεξεργαστούμε τη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική και τις πολιτικές που θα ασκηθούν σε όλους τους κρίσιμους τομείς μετά τον Αύγουστο 2018, ώστε οι αγορές να πεισθούν ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα καταστούν με ασφάλεια εφικτοί – κι έτσι, ο περαιτέρω δανεισμός μας να γίνεται με μειούμενο κόστος.

Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Δεν θα έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας αν δεν υπάρξει πνεύμα συνεννόησης, αν κατ’ αρχάς δεν πέσουν οι τόνοι της κομματικής αντιπαράθεσης. Η πολεμική ατμόσφαιρα διακινδυνεύει την πορεία της χώρας. Είναι δύσκολο μέσα σε αυτήν να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να βγούμε από το μνημόνιο. Είναι επίσης δύσκολο μέσα σε αυτήν να κερδίζουμε την εμπιστοσύνη των αγορών.

Υπάρχει και κάτι σοβαρότερο που τίθεται εν κινδύνω. Στον βραχύ ορίζοντα του 2019, θα διεξαχθούν 3 εκλογικές αναμετρήσεις: Ευρωεκλογές, περιφερειακές/δημοτικές εκλογές, και βουλευτικές εκλογές. Από τις τελευταίες, θεωρητικά, θα σχηματιστεί κυβέρνηση (αν όχι, θα οδηγηθούμε σε νέα εκλογική αναμέτρηση εντός 20 ημερών με απλή αναλογική). Μετά, αρχές 2020, η Βουλή θα κληθεί να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν δεν καταστεί εφικτό, θα οδηγηθούμε πάλι σε βουλευτικές εκλογές. Ολα αυτά είναι «αύριο» –όχι στο απώτερο μέλλον.

Εχει ειπωθεί ότι η Ιστορία δεν διδάσκει, απλώς σε τιμωρεί επειδή δεν έμαθες. Το ερώτημα: Αν δεν σιγήσουν τα κομματικά τύμπανα του πολέμου, αναρωτιέστε πού μπορεί να καταλήξουν οι εν σειρά γιορτές της δημοκρατίας;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή