Αχός βαρύς ακούγεται

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πολτός πηχτός. Πολτός δυσώδης. Πολτός που και στην Ψυττάλεια αδιήθητος θα έμενε. Αντε βγάλε άκρη έστω κι αν έχεις θέληση, χρόνο και κουράγιο, όσο αγανακτισμένος παλαιάς ή νέας κοπής κι αν είσαι, να παρακολουθείς, υπό τη θερινή φενάκη, όσα εκστομίζονται και γράφονται κατά ριπάς· πόσο μάλλον να συμπεράνεις ποιος, πόσο και γιατί έφταιξε περισσότερο. Αποκαλύψεις και νευρόσπαστες αλληλοδιαψεύσεις, ακκισμοί, ειρωνείες και φθηνή ιντερνετική χειροπάλη, SMS, Plan B, X, σουξουμουδισμοί, πλάνα για πράσινα άλογα, νομισματοκοπεία, πετρέλαια Βενεζουέλας και πολιτικές ονειρώξεις. Αν δεν ήταν ιλαροτραγωδία, το χύδην υλικό θα προσφερόταν για δωρεάν επιθεώρηση με πρωταγωνιστές και υποβολείς πρώην συνοδοιπόρους και κατόπιν -σύνηθες σε υψηλού επιπέδου σχέσεις- λυσσώδεις εχθρούς. Ενα βεστιάριο από φράσεις, είτε αυτές αναβλύζουν από τη λεγόμενη λαϊκή σοφία είτε είναι ζωντανές αρχαϊστικές ντύνουν το σκηνικό. Οποιαδήποτε νοερή σύνδεση με πρόσωπα και γεγονότα αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια του καθενός.

Ενδεικτική παράθεση, ένα μικρό μωσαϊκό και με τη βοήθεια λεξικών: Προς το ίδιον συμφέρον· πύρρειος νίκη, επιτυχία με πολύ βαρύ τίμημα· οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες, λέγεται για ανθρώπους που δείχνουν επιτηδευμένη σεμνότητα με τον τρόπο που ντύνονται και για τα υψηλόφρονα κηρύγματά τους· τι τέξεται η επιούσα, άραγε τι να μας φέρνει το αύριο· κατά συνθήκην ψεύδη· φαλακρώ κτένας δανείζεις, ματαιοπονείς· έπεα πτερόεντα, λόγια χωρίς συνέπεια, ανεύθυνων· εν ταύτη τη επαύλει άλλα μεν λέγουσιν, άλλα δε πράττουσιν. Από μύθο του Αισώπου τούτο, αξίζει: Εξω από την πόρτα ο λύκος ακούει τη γυναίκα να λέει στο παιδί, «παύσαι του κλαίειν ει δε μη, τη ώρα ταύτη επιδώσω σε τω λύκω». Χάρηκε το πεινασμένο αγρίμι, περίμενε, βράδιασε, τίποτα, ακούει τη γυναίκα ν’ αλλάζει τροπάρι «εάν έλθη ο λύκος δεύρο, φονεύσομεν, ω τέκνον, αυτόν». Την κοπανάει έντρομος ο λύκος ουρλιάζοντας την παραπάνω φράση, μαθαίνοντας να μην εμπιστεύεται λόγια ανθρώπων. Ομως, τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.  Δεν οδήγησε ο ΣΥΡΙΖΑ τη χώρα στη χρεοκοπία, φρόντισαν γι’ αυτό και ηγέτες με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους. Το νυν κυβερνητικό σύμφυρμα όμως, εξαρχής εκτός τόπου και χρόνου, σε οιηματική μέθη ζούσε -λαϊκή αδεία- τον μύθο του παίζοντας μια χώρα στο πόκερ, με άδειες τσέπες, άγνοια πρωτάρη και σιγουριά εφήβου. Ο Γιάνης (τους) τότε ήταν αιχμή του δόρατός τους, αφού είχε περάσει με άριστα από την αυστηρή κρησάρα του νεαρού αρχηγού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή