Περί ερώτων, περίεργων και ασταθών

Περί ερώτων, περίεργων και ασταθών

3' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εξ ορισμού, οι ξαφνικοί έρωτες είναι ασταθείς· αυτή είναι η γοητεία τους. Οι περίεργοι έρωτες πάλι, κρατούν κρυμμένα μυστικά, προφανώς λένε πολλά για την ανωριμότητα του ατόμου. Πάντως, όσο όλ’ αυτά μένουν στη σφαίρα της προσωπικότητας, ουδόλως δικαιολογείται η δική μας περιέργεια. Πλην όμως, όταν πρόκειται για έρωτες της πολιτικής, τα ίδια πράγματα είναι πιθανόν να πάρουν άλλες διαστάσεις. Να γίνουν περίπλοκα, να επηρεάσουν τα δημόσια πράγματα, να βλάψουν τα κοινά συμφέροντα, να οδηγήσουν, κάποτε, σε τραγωδίες.

Ολα τούτα απέκτησαν νόημα στη ζωή μας από τότε που ο Αλέξης Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, «όλων» των Ελλήνων, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Οι περίεργοι έρωτες Τσίπρα πολλαπλασιάστηκαν, εκτέθηκαν στο φως της δημοσιότητας, δοκιμάστηκαν στη δύσκολη συγκυρία και, σχεδόν όλοι, διαλύθηκαν. Ο κ. Τσίπρας, μέχρι στιγμής, έχει κατορθώσει να αποφύγει κάτι παρόμοιο. Οχι χωρίς δυσκολίες. Τα τραύματα στο σώμα της κοινωνίας και της οικονομίας τα αισθανόμαστε όλοι, κυρίως εκείνα που προκλήθηκαν στην αρχική περίοδο της απολύτως συναισθηματικής και πολιτικής σύγχυσης.

Κυριαρχεί αυτές τις μέρες η παράδοξη σχέση με τον κ. Βαρουφάκη. Ο τελευταίος, όπως συνηθίζεται όταν η προδοσία παίρνει τη θέση της λατρείας, κάνει βοερή την παρουσία του, μοιράζει παντού φωτογραφήματα των πιο προσωπικών στιγμών, αποκαλύπτει όσα όλοι θέλαμε να μάθουμε αλλά ελάχιστοι τολμούσαμε να φανταστούμε. Διαλύει βήμα βήμα τον θαυμασμό που έχτισαν οι πολίτες για τον αδοκίμαστο ζεν πρεμιέ μιας μεταλλαγμένης Αριστεράς. Αναρωτιούνται βεβαίως μερικοί γιατί παρασύρθηκε ο Αλέξης από τον θαυμασμό προς τον άντρα με την ακλόνητη αυτοπεποίθηση που θα προστάτευε την αγαθή αριστερή κυβέρνηση από τις παγίδες του μεγάλου Κόσμου.

Πρόκειται όμως για το ίδιο άτομο που ερωτοτρόπησε με την Μπολιβαριανή «επανάσταση», όπως μεταφράστηκε σε αριστερά «ελληνικά» η αποκαλυπτόμενη εκτροπή στη Βενεζουέλα. Ερωτας κι αυτός, με ιδιαίτερη αξία, που στερεί από τη δική μας δημοκρατία την αξιοπρέπεια που χρειάζεται ώστε να καταδικάσει η κυβέρνηση Τσίπρα την εκείθεν βία και νοθεία. Είχε προηγηθεί ο έρωτας που τον οδήγησε να θέλει να μας κάνει όλους… Αργεντινή, μέχρις ότου προτίμησε τη θαλπωρή –και τα ντινέρος– της Ευρωζώνης.

Ο πρωθυπουργός οδηγείται από τα συναισθήματά του. Καμία άλλη εξήγηση δεν υπάρχει, πλην ίσως μιας κάποιας πιο προσωπικής υποχρέωσης, παρά η αποφορά βίας, όμοιας με εκείνη που ενίοτε συνοδεύει τους έρωτες, για να αντιληφθούμε γιατί εμπιστεύτηκε στην καταστροφική «Ζωή» Κωνσταντοπούλου έναν ολόκληρο πυλώνα του πολιτεύματος. Ποιος μπορεί να εξηγήσει τα συναισθήματα που φέρνουν τους δύο άντρες κοντά όταν πρόκειται για έναν πιο μποέμ τύπο, όπως ο σύμβουλος Καρανίκας; Ποιους δρόμους περπάτησε ο Αλέξης, μέχρις ότου γοητευθεί από τον «ιδεολόγο αιμοδιψή» σκυλοφιλόσοφο Ζίζεκ;

Εραστής της εξουσίας, όπως μας προέκυψε τελικώς ο νυμφίος που κρατούσε ως κρυφό χαρτί ο Αλέκος Αλαβάνος – κι ας λένε άλλα οι πάντοτε «κακές γλώσσες» για την πατρότητα της ιδέας να προωθηθεί ο νεαρός ηγέτης που έγινε γνωστός ενόσω εφαρμοζόταν η πολιτική του «εάλω η Πόλις» στη διάρκεια των ταραχών του 2008.

Περίεργοι είναι όμως και οι αμοιβαίοι έρωτες του κ. Τσίπρα. Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, που σπεύδουν πάντοτε σε μυστικές αποστολές να αφουγκραστούν τις επιθυμίες του. Αλλά και μια πιο μητρική εξάρτηση από την αυστηρή καγκελάριο, κόντρα στον «σκρουτζο-Σόιμπλε». Κυρίως όμως ο πρόεδρος Ολάντ (ρέου), με τη φροντίδα του, τα απανωτά τηλεφωνήματα, τις παραινέσεις – αν και στη γαλλική πλευρά οι ανταλλαγές είναι εύκολες, όπως το τελευταίο «λάθος» με τον καταβυθισθέντα και ήδη εξεταζόμενο από τη δικαιοσύνη Μελανσόν.

Τελικά όμως, ο μόνος έρωτας που μετρά ακόμη στην πολιτική ζωή του κ. Τσίπρα είναι βεβαίως ο Πάνος Καμμένος. Ισως επειδή ήρθε από την άλλη πλευρά της πόλης· εκεί όπου κατοικούν οι «δεξιοί». Ισως κι επειδή ήταν από την πρώτη στιγμή απαγορευμένος και καταστροφικός.

Οσο για εμάς, καιρός είναι να σκεφτούμε ότι η διακυβέρνηση αυτής της χώρας απαιτεί μια κάποια συναισθηματική σταθερότητα. Αυτήν που έρχεται με την ωριμότητα και τη συγκρότηση πραγματικών αξιών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή