Δεν έχει αποσαφηνιστεί ούτε ανεπισήμως, για ευνόητους λόγους, εάν οι πόρτες του κτιρίου της Βουλής έκλεισαν-κλειδώθηκαν ύστερα από επείγουσα ειδοποίηση της φρουράς της περιμέτρου του προαύλιου απ’ όπου εισέβαλαν μέλη της οργάνωσης «Ρουβίκωνας», ή χάρη στα αντανακλαστικά των αστυνομικών που μονίμως βρίσκονται πίσω από τις πόρτες αυτές εισόδου, μόλις εκείνοι άκουσαν σε… ανησυχητικά κοντινή απόσταση φωνές «διαδηλωτών». Είτε έτσι είτε αλλιώς, καταδείχθηκε ότι το σύστημα ασφαλείας του κεντρικού μεγάρου κατ’ αρχήν λειτούργησε καλύτερα σε σχέση με τα σημεία εισόδου στην περίμετρο.
Αυτόπτες μάρτυρες, πάντως, έχουν να πουν: Αφενός ότι καταγράφηκε μετά τον αιφνιδιασμό «ολιγωρία», και ορισμένες από τις μικρότερες πόρτες εισόδου παρέμειναν ανοιχτές έως και τη στιγμή που αστυνομικές δυνάμεις σπεύδοντας στο σημείο είχαν πλέον σε μεγάλο βαθμό «εγκλωβίσει» τους διαδηλωτές. Αφετέρου ότι, παρά τα αρχικώς λεχθέντα περί απλής κίνησης διαμαρτυρίας, υπήρξε προσπάθεια από κάποιον από τους «εισβολείς» να εισχωρήσει και στον εσωτερικό χώρο: η κλειδωμένη εσωτερική πόρτα, ωστόσο, τον σταμάτησε και το μόνο το οποίο κατάφερε ήταν να επιχειρήσει να πετάξει κάποια φυλλάδια ανάμεσα από τα κάγκελα της βαριάς σιδερένιας πόρτας προς τον εσωτερικό χώρο.
«Κάθε φορά, σε κάθε παρέμβαση οποιασδήποτε οργάνωσης, εξωκοινοβουλευτικής ή άλλης, μπορεί κανείς να την κρίνει από το ποιόν αυτής της παρέμβασης. Οταν π.χ. υπάρχουν καταστροφές επίπλων ή μια βία λελογισμένη ή λιγότερο λελογισμένη, προφανώς όχι απλά είναι καταδικαστέα αλλά είναι εκτός νόμου», σχολιάζει ο κ. Ν. Βούτσης, προσθέτοντας ότι «σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να υπάρχει πολύ μεγάλη ανεκτικότητα». Σε αυτήν τη βάση δικαιολόγησε και την επιλογή του (έχει εκ της θεσμικής ιδιότητάς του την αρμοδιότητα) να ζητήσει τη διακοπή της διαδικασίας σύλληψης-προσαγωγών των «εισβολέων» από την ΕΛΑΣ, που ήδη είχε ξεκινήσει.
Ο πρόεδρος της Βουλής επιμένει στο επιχείρημα ότι ουσιαστικά κάθε πράξη πρέπει να κρίνεται εκ του αποτελέσματός της και επειδή η επίμαχη δεν συνοδεύτηκε από πράξεις βίας, έπρεπε να αντιμετωπιστεί με επίδειξη ανοχής.
Αδιανόητο
«Είναι θεσμικά αδιανόητο να προσφέρεται ανοχή σε ομάδες τύπου “Ρουβίκωνα”, να παραβιάζουν χώρους της Βουλής, ενώ προσβλέπουν ανοιχτά στην κατάλυση του κράτους», αντιτείνει ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
Πολλοί εκφράζουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τον προβληματισμό τους αναφορικά με το τι μπορούσε να συμβεί εάν είτε μεταξύ των εισβολέων ήταν και άτομα με διαθέσεις ανάλογες εκείνων που επιδεικνύονται σε άλλες επίσης πρόσφατες βίαιες δράσεις της συγκεκριμένης οργάνωσης, είτε συναντούσαν πρόσωπα-«στόχους» εντός του προαύλιου. Προβληματισμό για τον βαθμό ασφάλειας της Βουλής φέρεται να εξέφρασε και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης, την είσοδο του οποίου –ως γνωστόν– με το υπηρεσιακό αυτοκίνητό του εκμεταλλεύθηκαν τα μέλη του «Ρουβίκωνα» για την εισβολή.
Ολα αυτά έχουν τη σημασία τους, καθώς κοινή είναι η εκτίμηση ότι πιθανώς θα υπάρξουν και άλλες «καταστάσεις» ανάλογου χαρακτήρα. Αν σε κάτι υπάρχει διαφορετική προσέγγιση, είναι για τη μορφή που αυτές μπορεί να προσλάβουν.