Από τη Ρωσία με αγάπη

1' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ντάλα καλοκαίρι θα σας πάω ένα ταξιδάκι μέχρι τη μακρινή, κρύα Μόσχα. Όχι, δε θα σας προτείνω έξοδο σε εστιατόριο της ρωσικής πρωτεύουσας, τι αξία θα είχε αυτό άλλωστε; Αφορμή για το νοερό ταξίδι μας, ο κατάλογος του εστιατορίου Lavkalavka, φωτογραφία του οποίου μού έστειλαν φίλοι που βρέθηκαν εκεί.

Λοιπόν, πολύ τον ζήλεψα αυτόν τον κατάλογο! Πλάι στα περισσότερα υλικά κάθε πιάτου (κρεατικά, τυροκομικά, ζαρζαβατικά) είναι γραμμένα το όνομα του παραγωγού ή της φάρμας και ο τόπος παραγωγής. Σαν να ζωντανεύει η ρωσική ύπαιθρος μέσα από τις περιγραφές των πιάτων: μαθαίνουμε ότι ο Pavel Abramov παράγει κριθάρι κοντά στην Tula, ότι η Irina Bogomolnaya εκτρέφει ελάφια στην περιοχή Krasnoyarsk, η Tatiana Shuleva είναι βοοτρόφος από το Belgorod και ο Alexandr Pocheptsov χοιροτρόφος. Ωραίες πληροφορίες που ο πελάτης μπορεί να αξιοποιήσει: να αναζητήσει τους παραγωγούς, να επικοινωνήσει μαζί τους. Από τον παραγωγό στον καταναλωτή δηλαδή, αυτή η πολύτιμη σχέση φωτίζεται, όχι η κενή νοήματος, μαρκετινίστικη «από τη φάρμα στο τραπέζι».

Τον ζήλεψα αυτόν τον κατάλογο. Διορθώνω: ζήλεψα τη νοοτροπία, τη φιλοσοφία του. Και άλλων μενού εστιατορίων της εσπερίας. Που έχουν πιάσει την ουσία και απευθύνονται σε συνειδητοποιημένους, απαιτητικούς καταναλωτές. Με έξυπνο μάρκετινγκ, αν θέλετε. Ζήλεψα, γιατί εδώ αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα της βιωσιμότητας και της εντοπιότητας της τροφής μάλλον με φαιδρότητα…

Θέλουμε επώνυμα προϊόντα στα μενού των εστιατορίων, και δεν εννοώ μόνο το ελαιόλαδο στο τραπέζι, για το οποίο ευτυχώς υπάρχει ρύθμιση στις καινούργιες αγορανομικές διατάξεις, που θα ισχύσει από 1η Ιανουαρίου του 2018. Θέλουμε κρασιά εμφιαλωμένα από όλη τη χώρα, όχι ανώνυμο χύμα. Θέλουμε τυριά, κρεατικά και ζαρζαβατικά με ονοματεπώνυμο παραγωγού και τόπο παραγωγής. Έχετε αυτές τις πληροφορίες διαθέσιμες για όποιον ρωτήσει. Και μη μασάτε τα λόγια σας αν δεν είναι όλα από μικρούς παραγωγούς, δεν είναι κακό να ψωνίζετε από μεγάλες αλυσίδες ή προϊόντα μεγάλων εταιρειών – δε φτάνουν έτσι κι αλλιώς τα «μικρά» για όλους.

Υπερβολικά όλα αυτά; Μπορεί. Πάντως ένα δελτίο Τύπου που να τονίζει με bold γράμματα ότι το τάδε εστιατόριο χρησιμοποιεί ζαρζαβατικά από το μποστάνι του ή προϊόντα μικρών Ελλήνων παραγωγών, έτσι, χωρίς περαιτέρω εξήγηση, ε, δε μας πείθει. Αφήστε την πρώτη ύλη να λάμψει στα μενού σας, και αποδώστε την τιμή που αξίζει στους παραγωγούς που την παράγουν. Είναι σεβασμός προς τον καταναλωτή. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή