Μοναδική η Μπάτερφλαϊ από τη Σύρο

Μοναδική η Μπάτερφλαϊ από τη Σύρο

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενας επαναλαμβανόμενος μύθος θέλει το θέατρο «Απόλλων» της Ερμούπολης να είναι μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου. Σε επίπεδο αρχιτεκτονικής, αυτό μάλλον δεν ισχύει. Οταν όμως κάθεσαι στις πολυθρόνες της πλατείας νιώθοντας να σε αγκαλιάζει η θαλπωρή της πεταλόσχημης αίθουσας, ή όταν μέσα στο σκοτάδι του θεωρείου ακουμπάς επάνω στο βελούδινο στηθαίο αφήνοντας να σε μισονανουρίσει μια μελωδία, τότε πράγματι ζεις σε μικρογραφία, ή μάλλον στο ακέραιο, εκείνη την ιδιαίτερη αίσθηση που μόνα τα ιστορικά θέατρα όπερας μπορούν να προσφέρουν. Είναι σίγουρα ένας από τους λόγους που επιστρέφουμε κάθε χρόνο στη Σύρο για το Φεστιβάλ Αιγαίου.

Ο άλλος είναι η ποιότητα των παραγωγών. Το διαπιστώσαμε και φέτος με τη «Μαντάμα Μπάτερφλαϊ» του Τζάκομο Πουτσίνι, στην εκδοχή για τρεις πράξεις, που παρακολουθήσαμε την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017. Ηταν η δεύτερη από συνολικά τέσσερις παραστάσεις.

Ξεχωριστά ικανοποιητικές φέτος ήταν η σκηνική και η μουσική διέυθυνση. Για τον σκηνοθέτη Γιοχάνες Βάιγκαντ, γενικό διευθυντή του θεάτρου του Ντέσαου, ένα πράγμα μπορεί απλώς να ειπωθεί: ότι ξέρει πραγματικά τη δουλειά του. Ολα κινούνταν σε έναν εξαιρετικό ρυθμό, αυτόν της μουσικής.

Χωρίς «παραγεμίσματα» ή βιασύνες, δεν υπήρχε πουθενά εντύπωση νεκρού χρόνου. Κάθε κίνηση έμοιαζε φυσική και ταυτόχρονα αναγκαία, ενώ η καθοδήγηση των τραγουδιστών ήταν πάντοτε σε συμφωνία προς το μουσικό και ποιητικό κείμενο, εκφραστική χωρίς υπερβολή.

Αναμενόμενα, ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε την κλίμακα από την πλατεία προς τα παρασκήνια στα δεξιά της ορχηστρικής τάφρου και την αντίστοιχη κλίμακα από την πλατεία προς τη σκηνή στα αριστερά για να δώσει την αίσθηση του υψώματος, από το οποίο το σπιτάκι της Τσο-Τσο-Σαν επισκοπεί τον λιμένα του Ναγκασάκι: όλοι όσοι έρχονταν ή έφευγαν συστηματικά χρησιμοποιούσαν αυτές τις οδούς.

Το σκηνικό ήταν λιτό ιαπωνικό με τα αναγκαία αντικείμενα, ενώ από τις ενδυμασίες εντυπωσίασαν τα κιμονό που φόρεσε η Μπάτερφλαϊ και η γυναικεία χορωδία στην Α΄ πράξη (γάμος). Κάποιες ελάχιστες ενδυματολογικές αστοχίες έμοιαζε να θέλουν να δείξουν επίτηδες με πόσα λίγα μέσα έχει στηθεί η παράσταση. Οι φωτισμοί του Γενς Χίμπνερ ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικοί, άξιοι ειδικής μνείας.

Το ίδιο αν όχι περισσότερο ικανοποιητική ήταν η μουσική διεύθυνση του Τζοβάνι Πακόρ. Ο Τριεστίνος αρχιμουσικός υπηρέτησε υπέροχα τον Πουτσίνι ως μουσικό δραματουργό. Εύστοχοι ρυθμοί με εκφραστική πλαστικότητα, φροντίδα να υπογραμμιστούν στοιχεία ηχοχρώματος, αρμονίας, θεματικής επεξεργασίας.

Με σωστή υποστήριξη των τραγουδιστών και συντονισμένη ορχήστρα, που ήταν και φέτος η νεανική Πανευρωπαϊκή Φιλαρμονία της Βαρσοβίας, εξασφάλισε μια παράσταση με ροή, σφρίγος και, κυρίως, συγκίνηση.

Η διανομή ήταν συνολικά καλού επιπέδου, με αγαστή συνύπαρξη νέων και έμπειρων τραγουδιστών, αν και η ηλικιακή ωριμότητα κάθε φωνής δεν αντιστοιχούσε πάντοτε ακριβώς σε αυτή του ρόλου. Τον επώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο ερμήνευσε εξαιρετικά η σοπράνο Εϊλάνα Λαπαλάινεν, συνδιοργανώτρια του Φεστιβάλ μαζί με τον σύζυγό της Πήτερ Τιμπόρη.

Δίπλα της ο Ιταλός τενόρος Αλέσιο Μποράτζινε ήταν ένας εξαιρετικός Πίνκερτον, λίγο παλιόπαιδο, λίγο γόης, λίγο επιφανειακός, και φωνή από ωραίο μέταλλο. Πολύ καλός Σάρπλες ο Νίκος Καραγκιαούρης και η Σουζούκι της Αμερικανίδας Τζένιφερ Αρνολντ, ενώ η Πορτορικανή Καμίλ Ορτίζ-Λαφόντ είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου η Κέιτ Πίνκερτον καταφέρνει πραγματικά να έχει ενδιαφέρον.

Ικανοποιητικοί ήταν και οι μικρότεροι ρόλοι, κυρίως μέλη του Greek Opera Studio, που λειτουργεί παράλληλα με το φεστιβάλ. Από μέλη του επανδρώθηκε και η πολύ καλή χορωδία της Α΄ πράξης (ανάμεσά τους και η Μαριλένα Στριφτόμπολα), ενώ το ιντερμέτζο μεταξύ Β΄ και Γ΄ πράξης ερμήνευσαν μέλη αμερικανικών χορωδιών που συμμετείχαν στο φεστιβάλ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή