Αφού κατάφεραν με τις θυσίες τους να ανασύρουν την οικονομία της Φινλανδίας από την ύφεση και να την οδηγήσουν το πρώτο τρίμηνο του έτους στον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωζώνης, οι Φινλανδοί απαιτούν τώρα αυξήσεις στους μισθούς τους. Τη διαπραγματευτική τους θέση ενισχύει, άλλωστε, ο επίμονα χαμηλός πληθωρισμός, καθώς τον Ιούλιο επιβραδύνθηκε περαιτέρω στο 0,5% από το 0,7% του Ιουνίου, καταγράφοντας επίπεδα σαφώς κάτω του 1,3%, που είναι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης.
Οπως επισημαίνει το Bloomberg, οι εξαγωγές της Φινλανδίας έχουν αυξηθεί σε ποσοστό που υπερβαίνει τις προβλέψεις και οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας βλέπουν να αυξάνεται η κερδοφορία τους. Αντιδρώντας στην ύφεση των τελευταίων τριών ετών, οι εργαζόμενοι στη Φινλανδία, που σημειωτέον είναι μία από τις τρεις χώρες της Ευρωζώνης με βαθμολογία πιστοληπτικής αξιολόγησης τριπλού Α, ανταποκρίθηκαν στα αιτήματα της κυβέρνησης και δέχθηκαν να εργάζονται περισσότερες ώρες με τα ίδια χρήματα. Οι μισθοί δεν έχουν αυξηθεί παρά μόλις 6% στη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών και ο εκπρόσωπός τους επιμένει πως τα αιτήματά τους είναι συνετά.
Από την πλευρά τους, όμως, οι εργοδότες επιμένουν πως η οικονομία της Φινλανδίας παραμένει εύθραυστη. Υποστηρίζουν πως μια αύξηση μισθών εγκυμονεί κινδύνους για την ανταγωνιστικότητα της χώρας, την οποία πέτυχε να αναβαθμίσει με τόσες προσπάθειες. Η Φινλανδία παραμένει πράγματι πίσω σε ανταγωνιστικότητα, αν συγκριθεί με τους σημαντικότερους ανταγωνιστές της στον τομέα των εξαγωγών. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, το κόστος της μονάδας εργασίας, με το οποίο υπολογίζεται η ανταγωνιστικότητα, παραμένει κατά 1% υψηλότερο στη χώρα σε σύγκριση με τη Σουηδία και κατά 5% υψηλότερο σε σύγκριση με τη Γερμανία. Παρά την επιτάχυνση της ανάπτυξης, άλλωστε, το ΑΕΠ της χώρας παραμένει χαμηλότερο από το ιστορικό υψηλό που σημείωνε πριν από μια δεκαετία, όταν κυριαρχούσε στην παγκόσμια αγορά κινητών τηλεφώνων η ναυαρχίδα της φινλανδικής βιομηχανίας, η Nokia, και ταυτοχρόνως αυξάνονταν οι εξαγωγές της προς τη Ρωσία.