«Δεν περιμέναμε ότι η φωτιά θα έφτανε ως το σπίτι μας»

«Δεν περιμέναμε ότι η φωτιά θα έφτανε ως το σπίτι μας»

4' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ο πατέρας μου έγινε το παράδειγμά μου. Μπήκε στις φλόγες και έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να σβήσει τη φωτιά. Αυτό έδωσε και σε εμένα τη δύναμη να δώσω τη δική μου μάχη». Την περασμένη Κυριακή, το πατρικό σπίτι της πρωταθλήτριας στίβου Ελπίδας Τόκα στον Κάλαμο έγινε στάχτη. Η ίδια ήταν σε περίοδο προετοιμασίας για το φοιτητικό παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου, που ξεκινάει αυτές τις μέρες στην Ταϊβάν. Οταν έμαθε για τη φωτιά, βρισκόταν στην Αθήνα, ωστόσο προτίμησε να επιστρέψει στον Κάλαμο για να βεβαιωθεί ότι οι γονείς της ήταν καλά. Ο πατέρας της είχε προσπαθήσει να σβήσει μόνος του τη φωτιά, αλλά στάθηκε αδύνατο. Κατάφερε να σωθεί από τις φλόγες, αλλά δεν μπόρεσε να διασώσει και την περιουσία τους. Μαζί με όλα τα υπόλοιπα, χάθηκαν τα κύπελλα και τα μετάλλια της στον στίβο – περισσότερα από 50 . 

Παρ’ όλα αυτά, η Ελπίδα αποφάσισε να μην αλλάξει την απόφασή της. Θα ταξίδευε στην Ταϊβάν για να λάβει μέρος στο πρωτάθλημα στίβου για το οποίο προετοιμαζόταν εδώ και καιρό. Λίγο πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο, μαζί με τη μητέρα της –που είναι και η προπονήτριά της–, μίλησε στην «Κ» για την οικογενειακή περιπέτεια, την οποία, όπως λέει, θέλει ύστερα από αυτό το ταξίδι να αφήσει πίσω της. «Νιώθω πολύ κουρασμένη σωματικά, αλλά είμαι ψύχραιμη και θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Για εμένα, εφόσον κάτι δε μπορεί να αλλάξει, αποτελεί πλέον παρελθόν. Θα λείψω 12 ημέρες και ό,τι κι αν γίνει εκεί έχω αποφασίσει πως επιστρέφοντας θα έχω γυρίσει και σελίδα», μας λέει.

Η Ελπίδα, που είναι 24 ετών, αποφοίτησε τον περασμένο Μάρτιο από τη Σχολή Βιολογίας στην Πάτρα. Το μεγάλο της πάθος ωστόσο είναι ο στίβος, εκεί όπου έχει κερδίσει σημαντικές διακρίσεις στην κατηγορία των 400 μέτρων με εμπόδια. Υστερα από όλα όσα συνέβησαν, λέει πως δεν μπορεί πλέον να περιμένει την οικονομική στήριξη που είχε μέχρι σήμερα από τους γονείς της ώστε να συνεχίσει τον πρωταθλητισμό. «Θα συνεχίσω επαγγελματικά μόνο εφόσον εξασφαλίσω κάποιο χορηγό. Επίσης πρέπει να αλλάξουν και άλλα σχέδια, όπως το μεταπτυχιακό που είχα αποφασίσει να κάνω στη βιολογική ψυχολογία. Αυτό θα πρέπει πλέον να περιμένει. Πρώτος μου στόχος τώρα είναι να βρω μια δουλειά για να μπορέσω να συνεισφέρω στην οικογένειά μου», εξηγεί.

Ο Λάμπρος Τόκας, ο πατέρας της Ελπίδας, είναι ο μόνος που έμεινε πίσω ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί τα διαδικαστικά ζητήματα μετά την καταστροφική πυρκαγιά. Είναι ακόμη σοκαρισμένος και δυσκολεύεται να θυμηθεί με λεπτομέρειες όλα όσα συνέβησαν την περασμένη Κυριακή. Για εκείνον, που έζησε 17 χρόνια σε αυτό το σπίτι, η χαρά, μας λέει, μπορεί να έρθει μόνο από την κόρη του. «Η μικρή θα δώσει τον δικό της αγώνα στην Ταϊβάν και θα επιστρέψει πιο δυνατή. Εκείνη θα δώσει στη συνέχεια τη δύναμη και σε εμένα».

Τα άφησαν όλα πίσω

Στην οδό Μ. Αλεξάνδρου, στους Αγίους Αποστόλους, μία προκάτ κατοικία 90 τετραγωνικών έγινε στάχτη, η μοναδική ανάμεσα σε άλλα σπίτια που στέκονται σε εκείνο το σημείο. Η Ανδρονίκη Παπαδοπούλου, η νεαρή ιδιοκτήτρια που είναι έγκυος στον ένατο μήνα είχε εγκαταλείψει από νωρίς το σπίτι της για να μη βρεθεί σε κίνδυνο. Κανείς δεν περίμενε, λέει στην «Κ», ότι οι φλόγες θα έφθαναν ώς εκεί. Αυτός ήταν και ο λόγος που –αν και είχε χρόνο– δεν πήρε τίποτα μαζί της τη στιγμή που εγκατέλειπε το σπίτι. «Φύγαμε νωρίς το απόγευμα της Κυριακής και τα αφήσαμε όλα όπως ήταν. Από τη φωτιά κάηκε το καρότσι και τα ρούχα που είχαμε αγοράσει για το μωρό που περιμένουμε», λέει η κ. Παπαδοπούλου, που με τον σύζυγό της είχε μετακομίσει σε αυτό το σπίτι πριν από ενάμιση χρόνο για να κάνουν μία νέα αρχή μακριά από την Αθήνα.

Ανάμεσα στα πολυτιμότερα αντικείμενα που τυλίχθηκαν στις φλόγες ήταν και το πιάνο της. Ως μουσικός, κέρδιζε από αυτό το εισόδημά της παραδίδοντας μαθήματα σε παιδιά. Τώρα θα πρέπει να βρει τα χρήματα να αγοράσει ένα καινούργιο πιάνο, αλλά και –το σημαντικότερο– να εξασφαλίσει στέγη στο παιδί που από μέρα σε μέρα θα γεννηθεί. «Προς το παρόν μένουμε σε ένα ξενοδοχείο που μας παρέχει ο δήμος, αλλά ήδη αναζητούμε –μέσω φίλων μας– να ενοικιάσουμε κάποιο φθηνό διαμέρισμα στο Μενίδι. Αυτό που συνέβη ήταν καταστροφικό, όμως το ότι περιμένω το παιδί μου με κάνει να αισιοδοξώ για το μέλλον», καταλήγει. Σε ξενοδοχείο που της παρέχει ο δήμος μένει από την περασμένη Κυριακή με τα τρία παιδιά της, ηλικίας δύο, εννέα και έντεκα ετών, η Μαρία Ράπτη, καθώς το σπίτι το οποίο νοίκιαζε με τον σύζυγό της στον Κάλαμο κάηκε ολοσχερώς. «Χάσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε. Πρέπει να φτιάξουμε τη ζωή μας από την αρχή», λέει στην «Κ», εξηγώντας τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα, με τρία μικρά παιδιά χωρίς στέγη.

«Δεν έχουμε καθόλου χρήματα και η μοναδική λύση θα ήταν να μετακομίσουμε σε ένα μικρό εξοχικό σπίτι που έχει ο σύζυγός μου εδώ στην περιοχή. Πώς όμως να γίνει αυτό όταν το σπίτι είναι ακατοίκητο εδώ και χρόνια και χρειάζεται πολλές επισκευές για να μπορέσουμε να μείνουμε;». Η κ. Ράπτη και ο σύζυγός της ελπίζουν ότι θα μπορέσουν ως ενοικιαστές να εξασφαλίσουν την επιδότηση ενοικίου που ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών, ύψους έως 500 ευρώ τον μήνα, για τους επόμενους έξι μήνες. Αλλά και πάλι, λένε, αυτό δεν αρκεί για να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη κατάσταση που έφερε η καταστροφική πυρκαγιά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή