Πλάνες σε επανάληψη

1' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η διαφορά είναι σε μικρολεπτομέρειες, ενίοτε ούτε σε αυτές. Σε κάποιον αρέσει «να ανάβει καντήλια» και έχει μια αποθήκη γεμάτη αναπτήρες, κεριά ρεσό, πανιά εμποτισμένα με εύφλεκτα υγρά· άλλος καίει ξερόχορτα σε εποχή μεγάλης ξηρασίας και υψηλών θερμοκρασιών· έτερος χρησιμοποιεί οξυγονοκόλληση δίπλα σε παρατημένο οικόπεδο· ο καύσωνας πυροδοτεί ακαθάριστο πυλώνα της ΔΕΗ…

Πάντα ξεσπούσαν πυρκαγιές: από κεραυνούς, αμέλεια, απροσεξία ή εμπρησμό. Από την εποχή του Ομήρου (Ιλιάδα) υπάρχουν αναφορές για τα πολιτικά και οικονομικά αίτιά τους. Η καταστροφή δασών ήταν το τίμημα για την ανάπτυξη πολιτισμών στη Μεσόγειο. Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι σήμερα, με τα μπετοναρισμένα όρη και παράλια, ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να ξεσπούν. Mε την ανεξέλεγκτη αποδάσωση (άλλοτε, μεγάλο μέρος των δασών που καίγονταν λόγω αθέλητης εξάπλωσης της πυρκαγιάς, αναγεννιόταν) αλλάζει δραματικά η μορφή της χώρας. Παρά ταύτα συνεχίζουμε να καίμε για να αποκτήσουμε οικόπεδα, να δημιουργήσουμε ή να επεκτείνουμε μέσα στα δάση χωράφια και βοσκότοπους, τα ζωντανά να βοσκήσουν τα θρεπτικότατα ψυχανθή που θα φυτρώσουν πάνω στην καμένη γη· οι ίδιες εκτάσεις ξανακαίγονται ώστε να μην υπάρξει πιθανότητα να αναγεννηθούν. Η επικύρωση των δασικών χαρτών, που θα αποδυνάμωνε τα κίνητρα των καταπατητών, αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα και οι πυρκαγιές, από φυσικά και μη αίτια, θα συνεχιστούν, όπως και η συζήτηση για τους υπαίτιους, οι αχαλίνωτες αψιμαχίες πάνω στον πόνο, στο γνωστό μοτίβο, με τις ενοχλητικές αλήθειες να αποσιωπώνται και τις δημοφιλείς πλάνες να επαναλαμβάνονται· θα συνεχιστούν οι συγκρίσεις με προηγούμενα χρόνια (από τις παρελθούσες εποχές παίρνουμε μόνο τους εφιάλτες που δεν προκαλούν πια φρίκη) και το συμπέρασμα ότι απέδωσαν τα μέτρα – όχι πρόληψης, αλλά αντιμετώπισης της φωτιάς. Το προφανές των αδυναμιών δεν εμποδίζει την κραιπάλη των αυθαίρετων πορισμάτων.

Αυτό που ακολουθεί την πυρκαγιά, το πλιάτσικο καμένων κορμών, το ποδοπάτημα του σπόρου που θα μπορούσε να αναβλαστήσει, οι καταπατήσεις, οι ακατάλληλες αναδασώσεις, μένει ως επί το πλείστον στη σκιά και ας «πληρώνεται» ανταποδοτικά. Από τη θεραπευτική μας λείπουν τα στοιχεία που θα συγκροτούσαν την αυστηρότητα μιας πολιτικής φιλοσοφίας αδιάφορης για τις εντυπώσεις.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή