«Δεν πιστεύω σε σενάρια περί οργανωμένου σχεδίου ανωμαλίας»

«Δεν πιστεύω σε σενάρια περί οργανωμένου σχεδίου ανωμαλίας»

3' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Απίθανα έως εξωπραγματικά θεωρεί τα σενάρια περί οργανωμένων σχεδίων εμπρησμών που αποσκοπούν στην κοινωνική και πολιτική αποσταθεροποίηση, σε συνέντευξή του στην «Κ», ο καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με γνωστικό αντικείμενο τις Δασικές Πυρκαγιές, Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος.

– Πώς σας φάνηκαν τα περί «οργανωμένου σχεδίου ανωμαλίας» με στόχο την πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση, που ακούστηκαν αυτές τις μέρες για τις φωτιές;

– Δεν πιστεύω σε σενάρια ύπαρξης εγκεφάλων, κάποιων κέντρων που οργανώνουν και υλοποιούν σχέδια εμπρησμού ανά την Ελλάδα με σκοπό την πολιτική αποσταθεροποίηση. Στην έναρξη μιας μεγάλης πυρκαγιάς υπερισχύουν τα τοπικά συμφέροντα, παρά τα περί κεντρικά οργανωμένου σχεδίου.

– Και πώς συμβαίνει με το που θα ξεκινήσει κάπου μια φωτιά να ξεσπούν αμέσως μετά άλλες δέκα στην ίδια περιοχή – δεν είναι ύποπτο αυτό;

– Δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες –υψηλές θερμοκρασίες και δυνατός άνεμος–, τις οποίες μπορεί να εκμεταλλευθούν τοπικά συμφέροντα, τα οποία για διάφορους λόγους σπεύδουν να βάλουν σε συγκεκριμένες τοποθεσίες φωτιές. Εκμεταλλεύονται, επίσης, την αδυναμία των πυροσβεστικών δυνάμεων να αντιμετωπίσουν πολλαπλές εστίες και προκαλούν πυρκαγιές. Δεν είναι κάτι το οποίο διευθύνεται κεντρικά. Δεν έχει οργάνωση και σχεδιασμό. Είναι οι ευεπίφορες συνθήκες για πυρκαγιές τις οποίες εκμεταλλεύονται ταυτόχρονα κακόβουλοι και βάζουν φωτιές.

– Δεν βλέπετε, δηλαδή, σχέδια πρόκλησης ανωμαλίας και αποσταθεροποίησης;

– Οχι, εγώ δεν πιστεύω σ’ αυτά. Θεωρώ ότι πρόκειται για τοπικά συμφέροντα τα οποία αλλού θέλουν να κάνουν οικόπεδα, αλλού βοσκοτόπια, αλλού να καταπατήσουν δημόσια δασική έκταση, κάπου αλλού κάποιος απρόσεκτος ανάβει ξερά φύλλα και «αρπάζει» φωτιά το δάσος.

– Θα ήθελα να επιμείνω στο θέμα των πολλαπλών εστιών, αφού εκεί εδράζονται τα περί οργανωμένων σχεδίων κάποιων που επιδιώκουν να προκαλέσουν πολιτική ανωμαλία.

– Επαναλαμβάνω ότι αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες, που πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να ευνοούν την έκρηξη και την εξάπλωση των πυρκαγιών: υψηλή καύσιμη ύλη, υψηλή θερμοκρασία, αέρας δυνατός. Από εκεί και πέρα, όταν οι συνθήκες αυτές βρεθούν στις κρίσιμες τιμές τους, οι πιθανότητες εκδήλωσης πυρκαγιάς είναι υψηλές. Αυτή είναι η επιστημονική εξήγηση που δίδεται παγκοσμίως. Το άλλο που θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς είναι ότι υπήρξαν πέντε, έξι, επτά άνθρωποι, οι οποίοι συνεννοήθηκαν από πριν να βάλουν φωτιά σε συγκεκριμένα σημεία, τη συγκεκριμένη ώρα, στις συγκεκριμένες περιοχές. Αυτό το δεύτερο μου φαίνεται από πάρα πολύ δύσκολο έως απίθανο, εξωπραγματικό. Αυτή είναι η γνώμη μου.

Θεσμικό το πρόβλημα

– Τι πρέπει να γίνει με τη δασική μας άμυνα;

– Κατά κύριο λόγο το θέμα της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών είναι θεσμικό. Δηλαδή, αν δεν υπάρχει δασολόγιο, αν δεν υπάρχει χάρτης δημόσιας δασικής γης, αν δεν μπορούν να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν οι αυθαίρετες πράξεις εντός των δασών, εάν δεν υπάρχει άμεσο πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής των καταπατητών δασικών εκτάσεων, αν δεν εφαρμόζονται στην πράξη οι απαγορεύσεις βοσκής μετά την πυρκαγιά, εάν δεν υπάρχει ένας ενιαίος φορέας δασοπυρόσβεσης όπου το πυροσβεστικό σώμα, η Πυροσβεστική Υπηρεσία, οι ΟΤΑ και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς μαζί να αντιμετωπίσουν τις δασικές πυρκαγιές, τότε αυτές, που ούτως ή άλλως θα υπάρχουν στο μεσογειακό τοπίο λόγω καιρού και λόγω ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, δεν πρόκειται να αντιμετωπισθούν. Με άλλα λόγια και το θέμα των δασικών πυρκαγιών είναι θέμα θεσμικό και όχι τόσο τεχνικό.

– Διαθέτουμε στη χώρα  μας  εθνικό σχέδιο για τις πυρκαγιές; Και αν όχι, πώς πρέπει να είναι αυτό;

– Αν υπάρχει, δεν το έχω ακούσει εγώ. Πρέπει να υπάρξουν σενάρια διαχείρισης πυρκαγιών σε κάθε περιοχή, τουλάχιστον στις πυρόπληκτες. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος: σ’ ένα συγκεκριμένο δάσος, ας πάρουμε τώρα το Καπανδρίτι, να ξέρουμε αν ξεκινήσει η φωτιά με την τάδε φορά του άνεμου προς τα πού θα εξελιχθεί, πού θα στήσουμε τις πυροσβεστικές δυνάμεις, ποιες πυροσβεστικές δυνάμεις, χωροχρονική κατανομή του αρίστου μεγέθους και είδους των δασοπυροσβεστικών δυνάμεων μέσα στο δάσος για μείωση της καμένης έκτασης όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται.

– Μάθαμε, τελικά, από τις τόσες πολλές και μεγάλες πυρκαγιές;

– Οι πυρκαγιές δεν μας έβαλαν μυαλό. Αν εννοείτε εάν μαθαίνουμε από τις φωτιές, αν γινόμαστε καλύτεροι χρόνο με τον χρόνο, δεν το βλέπω. Από εκεί και πέρα, το γενικό συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι ότι οι μεγάλες πυρκαγιές είναι φαινόμενα τα οποία στο σύνολό τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπισθούν και χρειάζονται, σε κάθε περίπτωση, οργάνωση και σχεδιασμός, που επί του παρόντος ακόμα μας διαφεύγουν.

– Ούτε, πάντως, καταφέραμε σε τόσες καταστροφικές φωτιές να εντοπίσουμε ένα κέντρο που να οργάνωσε εμπρησμούς.

– Εξ όσων γνωρίζω, ουδέποτε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή