Νέες ταινίες: Υπέροχη, απειλητική παραλία

Νέες ταινίες: Υπέροχη, απειλητική παραλία

3' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο κινηματογραφικός Αύγουστος μας αφήνει με τη σπουδαιότερη, έως τώρα, χολιγουντιανή ταινία της χρονιάς αλλά και μερικές ακόμα ενδιαφέρουσες επιλογές. Στα μόλις 106 λεπτά της «Δουνκέρκης» (****½) ο Κρίστοφερ Νόλαν συγκεντρώνει όλες εκείνες τις αρετές που τον συγκαταλέγουν πια σε έναν εκ των 5-6 κορυφαίων σύγχρονων δημιουργών του σινεμά. Ταυτόχρονα αφηγείται ένα συγκλονιστικό –και λιγότερο προβεβλημένο κινηματογραφικά– γεγονός του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η μάχη της Δουνκέρκης (ή καλύτερα η υποχώρηση) έλαβε χώρα στα τέλη της άνοιξης του 1940, όταν περίπου 400.000 στρατιώτες των Συμμάχων (Βρετανοί, Γάλλοι και Βέλγοι) εγκλωβίστηκαν στα γαλλικά παράλια, προσπαθώντας να γλιτώσουν από τις προελαύνουσες ναζιστικές δυνάμεις. Με μια υπερπροσπάθεια ωστόσο, τόσο από θαλάσσης όσο και από αέρος, οι Βρετανοί κατάφεραν να διασώσουν τους περισσότερους από αυτούς και να γλιτώσουν έτσι από μια ολοκληρωτική συμφορά, η οποία θα είχε άγνωστες συνέπειες και για τη συνέχεια του πολέμου.

Στην προ δεκαετίας «Εξιλέωση», ο σκηνοθέτης Τζο Ράιτ είχε ενσωματώσει ένα δεξιοτεχνικό, πεντάλεπτο μονοπλάνο με τον πρωταγωνιστή Τζέιμς Μακαβόι να περιδιαβαίνει στην πολύβουη παραλία της Δουνκέρκης. Οχήματα, πιωμένοι φαντάροι, μέχρι κι ένα ολόκληρο λούνα παρκ υπήρχε εκεί. Η ακτή του Νόλαν, από την άλλη, είναι σχεδόν απολύτως σιωπηλή. Το μόνο που ακούγεται είναι ο βρυχηθμός της θάλασσας ανακατεμένος με το σφύριγμα του ανέμου που ταλαιπωρεί τους κουρασμένους στρατιώτες. Αυτοί στέκονται τακτικά, σε απέραντες ουρές περιμένοντας μια αβέβαιη σωτηρία. Ο Βρετανός σκηνοθέτης δημιουργεί εξαρχής το κλίμα της απειλής και της διαρκούς αγωνίας, η οποία συνοδεύει τον θεατή σε όλη τη διάρκεια του φιλμ.

Επιπλέον κατασκευάζει έναν από τους αγαπημένους του μηχανισμούς ακριβείας (ίσως τον κορυφαίο έως σήμερα), χωρίζοντας χρονικά και τοπικά την αφήγησή του σε τρία μέρη: αποβάθρα, θάλασσα, αέρας. Τα δύο τελευταία αφορούν εκείνους που σπεύδουν σε βοήθεια των εγκλωβισμένων. Ενας πατέρας (Μαρκ Ρίλανς) μαζί με τον νεαρό γιο του, παίρνει το τουριστικό του σκάφος και ξεκινά το επικίνδυνο ταξίδι για τις γαλλικές ακτές «για να φέρουμε τα αγόρια μας πίσω», όπως λέει. Από πάνω τους οι πιλότοι των Spitfire (ανάμεσά τους ο Τομ Χάρντι) σαν φύλακες-άγγελοι, τους προστατεύουν από τις βόμβες της Λουφτβάφε. Ολοι τους επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου με τον χρόνο· χρόνος ο οποίος συνεχώς λιγοστεύει για τους εγκλωβισμένους που περιμένουν στον μώλο της παραλίας, υπό τις διαταγές ενός ανήσυχου πλοιάρχου (Κένεθ Μπράνα). Πέρα από τα υπέροχα πλάνα, με εύρος που μοιάζει να εκτείνεται στο άπειρο χάρη στην κάμερα Ιmax, τον απίθανο ρεαλισμό, την κατασκευή του μηχανισμού αγωνίας και την ατμόσφαιρα –στην οποία συμβάλλει καθοριστικά και η μουσική του Χανς Ζίμερ– η «Δουνκέρκη» είναι ξεχωριστή ταινία για έναν απλό λόγο: χαρίζει στον θεατή αβίαστα εκείνη την μοναδική εμπειρία της δίνης που τον μεταφέρει σε μια άλλη πραγματικότητα, με τον τρόπο που μόνο ο πραγματικά σπουδαίος κινηματογράφος μπορεί να το πετύχει.

Αυτή την εβδομάδα βλέπουμε ακόμα τον «Πυρετό της τουλίπας» (**½), ένα ερωτικό δράμα εποχής, τοποθετημένο στο Αμστερνταμ του 17ου αιώνα. Εκεί κάποιος πλούσιος έμπορος (Κρίστοφ Βαλτς) προσλαμβάνει έναν νεαρό ζωγράφο (Ντέιν Ντεχάαν) για να τον απαθανατίσει μαζί με την κατά πολύ νεότερη σύζυγό του (Αλίσια Βικάντερ). Καθώς οι δύο τελευταίοι ερωτεύονται και ξεκινούν μια παράνομη σχέση, η πόλη κυριεύεται από την περίφημη μανία του «χρηματιστηρίου» της τουλίπας. Οι ιδέες που προέρχονται από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Ντέμπορα Μόγκα είναι ενδιαφέρουσες, η εκτέλεση ωστόσο του σκηνοθέτη Τζάστιν Τσάντγουικ μοιάζει κάπως άνιση και βιαστική. Τελικά το αποτέλεσμα διασώζεται κυρίως χάρη στο σπουδαίο καστ (εκτός από όσους αναφέρθηκαν, υπάρχουν ακόμα η Τζούντι Ντεντς και ο Ζακ Γαλιφιανάκις), που δίνει έξτρα δραματικό βάθος και υπόσταση στους χαρακτήρες.

Στο «Ταξίδι στην Ισπανία» (**½) ο Στιβ Κούγκαν και ο Ρομπ Μπράιντον αναλαμβάνουν την «ταλαιπωρία» να περιδιαβάσουν τη χώρα της Ιβηρικής βλέποντας τα αξιοθέατα, μένοντας σε ακριβά ξενοδοχεία και δοκιμάζοντας τα καλύτερα φαγητά του τόπου. Ο Μάικλ Γουίντερμποτομ σκηνοθετεί αυτό το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, με τους δύο κωμικούς να συναγωνίζονται σε πνευματώδη αστεία, επιτυχημένες μιμήσεις και δηλητηριώδεις παρατηρήσεις, ανάμεσα σε ποικίλους γαστριμαργικούς –και όχι μόνον– πειρασμούς.

CINEMA ALERT

Είναι επισήμως η πιο ακριβοπληρωμένη κινηματογραφική σταρ της χρονιάς, με έσοδα που έφτασαν τα 26 εκατ. δολάρια. Η Εμα Στόουν, που κατέκτησε και το πρώτο της Οσκαρ για τη συμμετοχή της στο «La La Land», έγινε σίγουρα κατά πολύ πλουσιότερη φέτος, ωστόσο δεν πλησίασε ούτε στο ελάχιστο τα έσοδα των ανδρών συναδέλφων της. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Μαρκ Γουόλμπεργκ, που βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας του Forbes, έφτασε τα 68 εκατ. δολάρια. Η ισότητα στα καλύτερά της…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή