Στο τρέιλερ, δύο αγόρια, αδελφάκια, παίζουν ανέμελα σε μια παραλία, απολαμβάνοντας τον ήλιο και τη θάλασσα. Ονειρεύονται «ταξίδια μακρινά ως την Τζαμάικα» – το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου, με τη φωνή του Γιάννη Καλατζή, είναι το αγαπημένο τους. Είναι κάποιο καλοκαίρι της δεκαετίας του ’70. Τα χρόνια περνούν και φτάνουμε στο σήμερα. Η ζωή των δύο αδελφών έχει αλλάξει. Όπως και η σχέση τους.
Ο Άκης οδηγεί ταξί και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τα χρέη του. Ο Τίμος είναι διάσημος παρουσιαστής στην τηλεόραση και ζει κάθε μέρα με ένταση, στα άκρα, σαν να είναι η τελευταία. Μια παρεξήγηση τους έχει απομακρύνει. Η αρρώστια του Τίμου θα τους φέρει ξανά κοντά. Θα τους κάνει να θυμηθούν όσα τους ενώνουν και να ξεχάσουν όσα νόμιζαν ότι τους χωρίζουν. Θα τους δώσει την ευκαιρία να ονειρευτούν ξανά τα μακρινά ταξίδια της παιδικής τους ηλικίας.
Αυτή είναι η υπόθεση της ταινίας «Τζαμάικα», της μεγάλης φετινής παραγωγής της Feelgood, που πρόσφατα ολοκλήρωσε τα γυρίσματά της και θα κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες στις 21 Δεκεμβρίου. Το σενάριο υπογράφει ο γνωστός από την τηλεοπτική σειρά «Singles» Γιώργος Φειδάς. Αλλά η ιδέα πάνω στην οποία το δόμησε ανήκει στον Φάνη Μουρατίδη. «Το έναυσμα μου έδωσαν πραγματικά γεγονότα, από το κοινωνικό μου περιβάλλον. Μπολιάστηκαν με προσωπικές μου εμπειρίες, και έτσι προέκυψε η “Τζαμάικα”», λέει στο «Κ» ο δημοφιλής ηθοποιός, που υποδύεται τον Τίμο. «Μια ανθρώπινη ιστορία αφηγείται η ταινία – τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Aλλά δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, να το κάνεις με τρόπο υπερβατικό αλλά όχι εξωπραγματικό, με αξιοπρέπεια, μπέσα και αρχοντιά, ώστε η αφήγησή σου να λειτουργήσει λυτρωτικά για τον θεατή. Ειδικά στις πτυχές της που δεν είναι καθόλου ευχάριστες… Όπως έκαναν οι μεγάλοι δάσκαλοι του σεναρίου: ο Τσιφόρος, ο Σακελλάριος, ο Πρετεντέρης». Κι αν αναζητήσει κανείς το επιμύθιο της «Τζαμάικας»; «Το μήνυμα είναι πως οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν είναι η περιουσία μας. Και πως κάθε μέρα που ζούμε είναι δώρο», καταλήγει ο Φάνης Μουρατίδης.
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος είχε πολλά χρόνια να συμμετάσχει σε κινηματογραφική παραγωγή. Όμως είπε «ναι» στην «Τζαμάικα» και στον ρόλο του Άκη. Δεν έγινε τυχαία. «Κατά καιρούς, μου έφερναν διάφορα σενάρια, αλλά δεν καταλάβαινα καν τι έπρεπε να παίξω. Αυτό με εξέπληξε ευχάριστα. Μου άρεσε. Δεν είναι “φωναχτό”. Δεν έχει τίποτα “περίπου” και “δήθεν”. Είναι μια αφήγηση στρωτή, με αρχή, μέση και τέλος. Έχει στιγμές ιλαρές, αλλά και πολλές συγκινητικές –όχι μελό και δακρύβρεχτες όμως–, κι ένα φινάλε που δίνει έναν τόνο αισιοδοξίας. Πιστεύω πως, αν όλα πάνε καλά και “περάσει” στο κοινό, θα κάνει τεράστια επιτυχία. Για κάποιους αυτό θα είναι έκπληξη· για μένα όχι». Όσο για τον ήρωα που υποδύεται… «Είναι ένας οικογενειάρχης, ένα παλαιάς κοπής αρσενικό που τρέχει και δεν φτάνει για να ζήσει την οικογένειά του, ένας στέρεος άνθρωπος».
Οι αρετές της «Τζαμάικας» τις οποίες περιγράφει ο Σπύρος Παπαδόπουλος εκτιμήθηκαν και από τον Ανδρέα Μορφονιό, που τη σκηνοθετεί. «Είναι μια δραματική περιπέτεια με πολύ χιούμορ – είδος που σπανίζει στον ελληνικό κινηματογράφο και μείγμα προκλητικό για έναν σκηνοθέτη. Με ιντρίγκαρε! Στη χώρα μας οι περισσότερες ταινίες που βγαίνουν στις αίθουσες είναι είτε “καλλιτεχνικές” είτε κωμωδίες. Εδώ έχουμε μια συγκινητική ιστορία, καθαρή και έντιμη. Δεν θέλει να ξεγελάσει τον θεατή και να τον παρασύρει στο σινεμά με την υπόσχεση ότι θα τον κάνει να κλάψει ή να γελάσει. Στην πραγματικότητα, βέβαια, γίνονται και τα δύο, αλλά με τρόπο αβίαστο».
Ο θεατής. Το κοινό. Το μέγα ζητούμενο. Θα στηρίξει την «Τζαμάικα»; «Εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε», λέει ο Ανδρέας Μορφονιός. «Υπηρετήσαμε την ιστορία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το αν θα έχουμε επιτυχία είναι μια ζαριά, όπως έλεγε κι ένας μεγάλος Αμερικανός παραγωγός. Θα ρίξουμε τη ζαριά, λοιπόν, κι ελπίζουμε να κάτσει!» ■