Αφού τα λέει το δόγμα…

4' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πάντα όταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν δηλώσεις του τύπου “οι Σοβιετικοί δεν σκότωναν Εβραίους” και “η ζωή στη Βενεζουέλα είναι ωραία”, θυμάμαι μια γυναίκα που για τις ανάγκες αυτού του άρθρου θα αποκαλώ θεια Μαριγώ. Δεν τη λέγαν Μαριγώ, βεβαίως, και δεν είναι θεια μου, αλλά είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που συμπεριφερόταν με ολόιδιο τρόπο υπηρετώντας ένα εντελώς άλλο δόγμα: Το χριστιανισμό. Έναν κάποιο χριστιανισμό, τέλος πάντων. Η θειά η Μαριγώ, ακριβώς σα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν πιστή στο δόγμα της, και το υποστήριζε με θέρμη. Παρ’ όλα αυτά, καθώς δεν ήξερε και πολλά γράμματα, μπέρδευε λίγο τις λεπτομέρειες, και έτσι στο μυαλό της έφτιαχνε μια αυτοσχέδια εκδοχή του επίσημου δόγματος, με παραλλαγές στα σημεία όπου είχε κενά, οι οποίες ενίοτε δεν έβγαζαν νόημα. Κατά τη γνώμη της, ας πούμε, οι μαθητές του Ιησού έγραψαν τα Ευαγγέλιά τους ενώ αυτός ήταν εν ζωή, σαν ημερολόγιο, και μετά τα έστειλαν σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχει σήμερα χριστιανισμός, με τη μορφή τυπωμένων επιστολών. “Και στην Αμερική θεία Μαριγώ;”, ρώταγα, “και στην Αμερική, φυσικά”, απάνταγε. Επίσης, η θεια η Μαριγώ ήταν ρατσίστρια, πίστευε ότι οι μετανάστες φέρνουν αρρώστιες και οι μαύροι είναι πρωτόγονοι και πίστευε ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ανώμαλοι και θα έπρεπε να φυλακίζονται ή/και να μην τους επιτρέπεται να πηγαίνουν στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο για να μη μολύνουν και άλλους.

Το σημαντικό σ’ αυτή την ιστορία είναι ότι η θεία η Μαριγώ δεν ήταν κακή χριστιανή. Το ότι ήξερε τις λεπτομέρειες του βασικού δόγματος λάθος, ή το ότι είχε κάπως συγκεχυμένες τις ιστορίες της τυπογραφίας, της αλληλογραφίας και της ανθρωπότητας στο μυαλό της, ή το ότι γενικά ήταν ένας μοχθηρός άνθρωπος γεμάτος μίσος για όσους δεν ήταν όπως θεωρούσε εκείνη ότι επέτρεπε το δόγμα της, δεν αποτελούσε πρόβλημα. Μια χαρά χριστιανή ήταν. Πίστευε τα βασικά, ότι υπήρξε ένας Χριστούλης που ήταν πολύ καλός, ότι αν κάνει το σταυρό της όταν περνάει από εκκλησία θα της συγχωρεθούν οι αμαρτίες, και πως ό,τι λέει ο παπάς της ενορίας είναι σωστό, κι αυτό αρκούσε.

Τις τελευταίες ημέρες στελέχη, οπαδοί και ιντερνετικά τρολ του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονται τον κομμουνισμό, και δη τη σταλινική του έκφανση και είναι ακριβώς σαν τη θεια τη Μαριγώ. Τις προάλλες ο Υπουργός κ. Κοντονής δήλωσε στο ραδιόφωνο πως «η Ανανεωτική Αριστερά γεννήθηκε μέσα από την επέμβαση των Σοβιετικών στην Πράγα το 1968, διασπάσθηκε το ΚΚΕ και γεννήθηκε το ΚΚΕ Εσωτερικού». Όπως επισημαίνει κι ο Απόστολος Δοξιάδης στο Facebook, το ΚΚΕ Εσωτερικού γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 1968, ενώ η επέμβαση των Σοβιετικών έγινε τον Αύγουστο. Τον κ. Κοντονή θα μπορούσε να τον έχει υποψιάσει και η λέξη “άνοιξη” στο “Άνοιξη της Πράγας”, που ήταν και η αφορμή για να εισβάλουν τα Σοβιετικά τανκς, αλλά όχι. Τι σημασία έχει όμως. Αυτές είναι λεπτομέρειες. Η ιστορική αλήθεια δεν σχετίζεται με το γενικότερο αφήγημα. Και η αλήθεια δεν επηρεάζει επ’ ουδενί το δόγμα.

Μερικές φορές ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε “αριστερά”, όπως το βλέπουμε στην πολιτική μας πραγματικότητα, αυτό ακριβώς είναι, ένα δόγμα, όπως ο Χριστιανισμός, η Σαϊεντολογία, η Αούμ Σινρικίο, το Ισλάμ και η ΑΕΚ. Μια συρραφή από “αλήθειες” γύρω από μια κεντρική ιδέα, τις οποίες οι πιστοί πρέπει να καταπιούν αμάσητες και αδιαμαρτύρητα. Αλλιώς δεν είναι πιστοί.

Το συγκεκριμένο δόγμα προβλέπει μεταξύ άλλων ότι ο κομμουνισμός ήταν γενικά μια πάρα πολύ καλή ιδέα, ότι όλοι οι ηγέτες του ήταν παρεξηγημένες ιδιοφυίες, πως για ό,τι κακό έκαναν φταίνε οι ίδιοι και όχι το δόγμα που υπηρετούσαν, ότι η Επανάσταση του προλεταριάτου παραμένει η λύση στα προβλήματα του πλανήτη και πως όσοι τα αμφισβητούν όλα αυτά είναι φασίστες. Αντίστοιχες βασικές και πολύ συχνά λανθασμένες αλήθειες πιστεύουν και τα άλλα δόγματα. Ενίοτε υπάρχουν και δόγματα που έχουν στον πυρήνα τους και αλήθειες εξαιρετικά παλαβές, όπως οι Μορμόνοι ή οι Αντβεντιστές, ή και κοινωνικά επικίνδυνες, όπως ο Ναζισμός και τα άλλα παλαβά ακροδεξιά δόγματα που νομίζουν ότι η ανθρωπότητα είναι χωρισμένη σε “φυλές” και μια από αυτές (η δικιά τους) είναι καλύτερη.

Και βέβαια δεν έχει καμία σημασία το αν οι πιστοί ακολουθούν όσα λέει το δόγμα, η κι αν ξέρουν τις λεπτομέρειες του δόγματος πολύ καλά. Αρκεί να λένε ότι πιστεύουν και να το υπηρετούν όπως μπορούν. Εν προκειμένω δεν έχει καμία σημασία το αν υπογράφουν μνημόνια, στήνουν διαπλοκές, συμμαχούν με ακροδεξιούς και γενικά κάνουν όλα όσα κατήγγειλαν πριν κάτσουν στην καρέκλα. Δεν έχει, επίσης, καμία σημασία το ότι το δόγμα τους στην πραγματικότητα απέτυχε παταγωδώς και επανειλημμένα όπου εφαρμόστηκε και πλέον μόνο τέσσερις πραγματικά σοσιαλιστικές χώρες απομένουν στη Γη. Τι σημασία έχει; Ποιος Σαϊεντολόγος νοιάζεται για το αν η Σαϊεντολογία έχει δέκα χιλιάδες ή δέκα εκατομμύρια μέλη; Όσοι κι αν είναι, κατά τη γνώμη του είναι οι μόνοι που έχουν δίκιο.

Τα προβλήματα με τα δόγματα, βεβαίως, είναι ότι υποκαθιστούν τη λογική σκέψη στο μυαλό των πιστών, με συνέπειες που μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες, όπως στην περίπτωση της θειας της Μαριγώς ή των Μορμόνων, μέχρι σοβαρές, όταν οι φορείς της πίστης αποκτούν την εξουσία. Η δικιά μας χώρα είναι στο νούμερο 127 στο δείκτη οικονομικής ελευθερίας ενώ το κομμουνιστικό Λάος είναι στο 133, οπότε είμαστε εύφορο έδαφος, μπορούμε τους πιστούς αυτού του συγκεκριμένου δόγματος ακόμα και να τους κάνουμε κυβέρνηση, απολύτως δημοκρατικά και συνειδητοποιημένα και επαναλαμβανόμενα. Ευτυχώς, όπως συζητήσαμε και πρόσφατα (http://www.kathimerini.gr/922397/opinion/epikairothta/politikh/h-politikh-deilia-kai-oi-shmaioforoi), οι εγχώριοι δογματικοί είναι λίγο σαν χριστιανική σέκτα που χρησιμοποιεί το δόγμα περισσότερο για μάρκετινγκ και ψυχοθεραπευτικούς λόγους, ενώ από πίσω ζει κανονικά μια ζωή αμαρτωλή και έκλυτη. Από αυτή την άποψη, είμαστε τυχεροί.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή