Με τον Στιβ Μπάνον εκτός Λευκού Οίκου είναι αναμφισβήτητο ότι η υπόσχεση του Ντόναλντ Τραμπ για την προάσπιση των συμφερόντων του μέσου εργαζομένου αξίζει όσο κάθε άλλη υπόσχεση που έχει δώσει μέχρι σήμερα – τίποτα απολύτως. Η ατζέντα του στηρίζεται στη συνήθη τακτική των Ρεπουμπλικανών. Παίρνουν από τις φτωχές οικογένειες για να δώσουν στους πλούσιους, αποσπώντας την προσοχή των χαμηλόμισθων λευκών με επιθέσεις σε όσους υποτίθεται ότι ευθύνονται για τα δεινά τους. Η μόνη διαφορά ενός Ρεπουμπλικανού από έναν άλλο είναι ο βαθμός υπερβολής σε αυτή τη ρητορική. Εκ πρώτης όψεως, η μέθοδος Τραμπ σε αυτό το πλαίσιο δεν φαίνεται να αποφέρει αποτελέσματα. Ατελέσφορες ήταν οι προσπάθειες για την ανάκληση του Obamacare – την κατάργηση της ιατρικής κάλυψης για 20 εκατ. Αμερικανούς προκειμένου να στηρίξουν περικοπές φόρων στους πλούσιους. Δεν είχε απήχηση και τελικά δεν πέρασε από το Κογκρέσο. Το επόμενο θέμα στην οικονομική ατζέντα είναι η φορολογική «μεταρρύθμιση», όμως ούτε αυτή φαίνεται πως θα υλοποιηθεί.
Μήπως, τελικά, η ατζέντα Τραμπ δεν έχει άλλον λόγο ύπαρξης; Οχι απαραιτήτως. Μην εστιάζετε όλη σας την προσοχή στο Κογκρέσο. Πολλά πράγματα γίνονται, επίσης, σε επίπεδο ομοσπονδιακών υπηρεσιών. Υπάρχει, δηλαδή, μια παράμετρος που πολλοί αγνοούν: τις δεκαετίες μετά τον Ρέιγκαν έχει αυξηθεί η ανισότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι μισθοί έχουν μείνει στάσιμοι και τα εισοδήματα της ελίτ αυξάνονται με γεωμετρική ακρίβεια. Τι έγινε τελικά; Η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογία έπαιξαν ένα ρόλο στη διευρυνόμενη ανισότητα. Επίσης, η λήψη μέτρων έχει οδηγήσει σε δυσμενέστερες συνθήκες διαβίωσης του Αμερικανού εργάτη.
Ενα παράδειγμα είναι οι οδηγοί φορτηγών. Κάποτε ήταν μέλη της μεσαίας τάξης. Οι πραγματικοί μισθοί τους, σήμερα, είναι κατά το ένα τρίτο χαμηλότεροι απ’ ό,τι τη δεκαετία του ’70. Η μεγαλύτερη πτώση σημειώθηκε τη δεκαετία του ’80, όταν κυβερνούσε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν. Η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογία δεν έχουν επηρεάσει τον συγκεκριμένο κλάδο της οικονομίας. Αντίθετα, σήμερα υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού. Αυτό που συνέβη στους οδηγούς φορτηγών είναι ότι μειώθηκε η διαπραγματευτική τους ισχύ λόγω της αλλαγής της πολιτικής ιδεολογίας, που ενθάρρυνε τους εργοδότες να πολεμήσουν τις συνδικαλιστικές ενώσεις. Σε αυτό συνετέλεσε, επίσης, η απελευθέρωση της αγοράς, που υπονόμευσε τις εταιρείες όπου οι εργαζόμενοι είχαν συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Επιπροσθέτως, θα διαφωνούσε κάποιος ότι η απελευθέρωση του χρηματοοικονομικού κλάδου τη δεκαετία του ’80 οδήγησε σε υπερβολική άνοδο τα εισοδήματα των εργαζομένων στη Wall Street; Σήμερα, ενδεχομένως ο κ. Τραμπ να μην έχει επιτύχει ούτε ένα στόχο στην πολιτική ατζέντα του, αλλά πολλά μπορεί να περάσουν «κάτω από το τραπέζι», σε επίπεδο ομοσπονδιακών υπηρεσιών. Οπότε εκείνοι που γιορτάζουν πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση. Οσο ο κ. Τραμπ βρίσκεται στον Λευκό Οίκο μπορεί να προδώσει τους Αμερικανούς εργάτες που τον ψήφισαν. Είναι, εξάλλου, η ειδικότητά του να προδίδει εκείνους που τον εμπιστεύθηκαν.