Αν παρατηρήσετε με μεγεθυντικό φακό τη νέα σειρά γραμματοσήμων των ΕΛΤΑ με θέμα τους «Επτά Σοφούς της Αρχαιότητας», θα μπορείτε να ακτινογραφήσετε τις σπάνιες ποιότητες μιας όχι συνηθισμένης καλλιτεχνίας. Η νέα σειρά των ΕΛΤΑ, που κυκλοφόρησε στις 27 Ιουλίου 2017, φέρει την υπογραφή του χαράκτη και καθηγητή στην ΑΣΚΤ, Γιάννη Γουρζή, που ως επίγονος του Γραμματόπουλου και του Τάσσου, εμμένει (ευτυχώς) στην ευγενή τέχνη της χαλκογραφίας και με την προσφορά του εμπλουτίζει τη φιλοτελική παράδοση της χώρας.
«Δούλεψα μήνες αναζητώντας έναν ενιαίο κώδικα χάραξης για τις κεφαλές των Επτά Σοφών», λέει ο Γ. Γουρζής, που εκπροσωπεί την ΑΣΚΤ στο Δ.Σ. των ΕΛΤΑ, δίνοντας τις δικές του μάχες υπέρ της ανάγκης για γραμματόσημα «υπεραξίας», ιδιότητα που δίνει η γνώση της καλλιτεχνικής χάραξης.
Στον αντίποδα του όφσετ και της ευκολίας, τα χαλκογραφημένα γραμματόσημα, στα οποία η χώρα μας είχε παράδοση τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, είναι περιζήτητα ανάμεσα στους συλλέκτες παγκοσμίως και προσδίδουν κύρος στη φιλοτελική πολιτική. «Εχουμε απομείνει ελάχιστοι χαράκτες γραμματοσήμων διεθνώς», λέει ο Γ. Γουρζής, επισημαίνοντας πως «μείναμε μόνον 16 σε όλον τον κόσμο», αναφέροντας τις περιπτώσεις του Καναδά, των ΗΠΑ, της Αυστρίας, της Ισπανίας και της Ελλάδας, όταν –σπανίως δυστυχώς– προκρίνεται η επιλογή της χαλκογραφίας. Είναι μία τέχνη που χρησιμοποιείται ολοένα και πιο σπάνια στον σχεδιασμό, και ποτέ πια εν συνόλω για την ετήσια εθνική παραγωγή γραμματοσήμων μιας χώρας, καθώς θεωρείται πιο ακριβή (ασχέτως αν μπορεί να αποφέρει πολλά έσοδα από πωλήσεις σε συλλέκτες) και πιο χρονοβόρα. Απαιτώντας γνώση, εξειδίκευση και τεράστια επιμονή, η χαλκογραφία έχει δώσει τα ωραιότερα και πλέον περιζήτητα γραμματόσημα στην ιστορία του φιλοτελισμού.
Ο Γ. Γουρζής συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τα ΕΛΤΑ το 1998, όταν είχε σχεδιάσει με τη μέθοδο της χαλκογραφίας τη σειρά των Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων. Το 2011 είχε σχεδιάσει με εξαιρετική, επίσης, επιτυχία τη σειρά για τα 150 χρόνια από την έκδοση των κεφαλών του Ερμού, του πρώτου ελληνικού γραμματοσήμου και όπως λέει ήταν η πρώτη σειρά στην ιστορία του ελληνικού φιλοτελισμού που χαράχτηκε από Ελληνα και τυπώθηκε στην Ελλάδα. Ηταν μία πλήρης χαλκογραφική εργασία που ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα σε όλα τα στάδια (στο παρελθόν πολλά από τα χαλκογραφημένα γραμματόσημα τυπώνονταν στην Αγγλία). Στη νέα σειρά με τους «Επτά Σοφούς» υπήρχε η αντικειμενική δυσκολία εντοπισμού της απεικόνισης της μορφής ενός εκάστου, και εν συνεχεία η διαμόρφωση μιας κοινής οπτικής από την πλευρά του χαράκτη. Η μεγαλύτερη δυσκολία, λέει ο Γ. Γουρζής, εντοπίστηκε στην περίπτωση του Χίλωνος του Λακεδαιμονίου, του οποίου η μορφή σωζόταν σε μία μικροσκοπική απεικόνιση. Η ενότητα, όμως, των Επτά Σοφών αποκαλύπτει ενιαίο ήθος και ύφος και εξαίρετη χρωματική βεντάλια στην πιο γνήσια παράδοση ενός στέρεου φιλοτελισμού, όπως κεραμιδί (Βίας ο Πριηνεύς), λιλά (Θαλής ο Μιλήσιος), κυανούν (Σόλων ο Αθηναίος), καστανό (Πιττακός ο Μυτιληναίος), ανοιχτό πράσινο (Περίανδρος ο Κορίνθιος), μοβ (Κλεόβουλος ο Ρόδιος) και βαθύ πράσινο (Χίλων ο Λακεδαιμόνιος). Από τον ελληνικό φιλοτελισμό έχουν τιμηθεί πολλές μορφές του αρχαίου κόσμου, αλλά παραδόξως, όχι ο Σωκράτης, όπως επισημαίνει με απορία ο Γ. Γουρζής. Με εμπειρία από το Νομισματοκοπείο της Τραπέζης της Ελλάδος (1984-1992), ο Γ. Γουρζής επισημαίνει πως ένα χαλκογραφημένο γραμματόσημο ακολουθεί το πρότυπο ενός τραπεζογραμματίου. Ευχή να υπάρξουν και άλλα γραμματόσημα με τη μέθοδο της χαλκογραφίας.